Kuba Ludwiczek to siedmioletni chłopiec, który niedawno, wraz z rodzicami, przeprowadził się do nowego domu. Rodzice bardzo długo wybierali właściwe miejsce, aż w końcu zdecydowali się na niczym nie wyróżniający się budynek. Kuba szczęśliwy posiadacz własnego pokoju, pewnego dnia odnajduje stare, metalowe nożyczki. Jako miłośnik potworów postanowił wypróbować nowe narzędzie do wycięcia kilku z nich. I tak powstał: Czop, Harka, Ralf, Grzyb i Słonecznik. Piątka potworowatych przyjaciół, którzy nie wiadomo jak, zniknęli z pokoju Kuby.

Antek to młodzieniec chodzący już do trzeciej klasy gimnazjum. Niestety jakiś czas temu musiał się przeprowadzić za granicę opuszczając dobrych kolegów oraz kochających dziadków. Było mu bardzo przykro, bo gdy się pakowali zapomniał o pewnych zaczarowanych nożyczkach, dzięki którym mógł spotykać się ze swoim i najwierniejszym przyjacielem – białym szczurkiem. Tylko, że ten szczurek nie był zwykłym zwierzątkiem. Otóż mieszkał krainie NES, gdzie trafiały wszystkie zwierzęta oraz pluszowe zabawki opuszczone, bądź skrzywdzone przez ludzi, które otarły się o śmierć. Jedynym sposobem by się tam dostać to umiejętnie wykorzystać zaczarowane nożyczki.

Powieść ta od pierwszych stronic zachęca do dalszego czytania. Dialogi są proste i zrozumiałe. Opisy krótkie, lecz wystarczające. Czcionka dobrana specjalnie do młodego książkoholika. Przygody Kubusia oraz Antosia są tak zgrane, że dziecko nie powinno mieć problemów w orientowaniu się w zastałej sytuacji. Szybko połączy wątki ze sobą bawiąc się wspólnie z Kubą i jego przyjaciółmi. Akcja głównie rozgrywa się w domu chłopca, bądź krainie NES stworzonej przez czarnoksiężnika Neshabara. Jednakże mamy również ciekawy epizod w lesie, który na pewno zainteresuje nie jednego poszukiwacza przygód.

Na szczególną uwagę zasługują ilustracje Mateusza Stefanko. Są wykonane w stylu, który przypomina mi gazetkę o Kubusiu Puchatku sprzed piętnastu lat. Byłam nimi zachwycona od początku do samego końca i muszę przyznać, że nie mam ich dość. Gdybym mogła weszłabym w galerie i oglądała kolejne prace tego artysty. Cóż może sentyment wziął górę, ale talentu można mu zazdrościć.


Podsumowując: Historia Kuby, Antosia i szczurka mogą stać się dla dziecka idealnym początkiem przygód z książkami. Piękne ilustracje, logiczna fabuła, dialogi i opisy na miarę dziecięcego umysłu. Tylko brać i siadać na kanapie ze swoją pociechą, by następnie wspólnie podążyć do magicznej krainy NES.


Więcej na: http://recenzjedevi.blogspot.com/2015/06/kuba-i-czarodziejskie-nozyczki.html

Zapraszam!

Kuba Ludwiczek to siedmioletni chłopiec, który niedawno, wraz z rodzicami, przeprowadził się do nowego domu. Rodzice bardzo długo wybierali właściwe miejsce, aż w końcu zdecydowali się na niczym nie wyróżniający się budynek. Kuba szczęśliwy posiadacz własnego pokoju, pewnego dnia odnajduje stare, metalowe nożyczki. Jako miłośnik potworów postanowił wypróbować nowe narzędzie...

Książka spodobała mi się już od pierwszego wejrzenia. Dwóch roześmianych chłopców na okładce ze szczurkami na ramionach sprawia wrażenie dobrych przyjaciół. Opis na okładce obiecujący rozbudzenie wyobraźni i podróże po magicznych krainach sprawił, że z przyjemnością sięgnęłam po książkę Katarzyny Chrzanowskiej. W głowie miałam wspomnienie o „Zaczarowanym Ołówku” z dzieciństwa i „Magicznym Drzewie” z nieco starszych lat. Ciekawiło mnie, czym „Czarodziejskie Nożyczki” będą różnić się od tamtych niezwykłych przedmiotów.

Głównym bohaterem książki jest siedmioletni Kuba. Chłopczyk potrafi wykonywać piękne rysunki, ponieważ dużo czasu spędza samotnie w domu z powodu swojej choroby. Po przeprowadzce do nowego domu znajduje różne skarby pozostawione tam przez poprzednich mieszkańców. Wśród nich są stare duże nożyczki. Pewnego dnia stworki, które rysuje i wycina za pomocą nożyczek stają się żywe i zabierają go w podróż do niezwykłej krainy NES (nazwa czytana od tyłu jest sugestywna). NES jest miejscem niezwykłym, ponieważ trafiają tam wszystkie niechciane i zapomniane zabawki i zwierzątka. Chłopczyk poznaje ich smutne historie, które były wynikiem działań ludzi. Jednym z mieszkańców krainy jest szczurek, który opowiada mu o swojej przyjaźni z Antkiem. Odwiedzali się, nawet, kiedy szczurek trafił do krainy NES, jednak Antek podczas przeprowadzki za granicę zapomniał zabrać ze sobą magiczne nożyczki, co przyczyniło się do definitywnego rozstania przyjaciół. Po zapoznaniu z historią szczurka zostajemy wprowadzeniu w przygody Antka i jego przeżywanie tęsknoty za przyjacielem. Uczucie jest tak silne, że mimo upływu lat chłopiec dąży do wyjazdu do domu i spotkania w krainie NES.

Każdy rozdział książki przedstawia odmienne przygody bohaterów prowadzące do wspólnego zakończenia. Książka wzrusza i bawi jednocześnie. Z jednej strony mamy częste pobyty w szpitalu i brak możliwości zabawy jak inne dzieci, z drugiej nocne wyprawy i przyjaźń pokonującą wszelkie przeciwności.

Pełna recenzja na:
http://moznaprzeczytac.pl/kuba-i-czarodziejskie-nozyczki-katarzyna-chrzanowska/

Książka spodobała mi się już od pierwszego wejrzenia. Dwóch roześmianych chłopców na okładce ze szczurkami na ramionach sprawia wrażenie dobrych przyjaciół. Opis na okładce obiecujący rozbudzenie wyobraźni i podróże po magicznych krainach sprawił, że z przyjemnością sięgnęłam po książkę Katarzyny Chrzanowskiej. W głowie miałam wspomnienie o „Zaczarowanym Ołówku” z...

Bajki dla dzieci muszą mieć w sobie magię, która przyciągnie młodego czytelnika do historii. Tę magię bez wątpienia ma debiut Katarzyny Chrzanowskiej "Kuba i Czarodziejskie Nożyczki". Kiedyś była magiczna kredka to dlaczego by nożyczki miały być gorsze?

Kiedy Kuba wycina papierowe potwory, które wcześniej sam narysował, nie spodziewa się jeszcze, że nożyczki, których używa, mają magiczną moc. Dzięki temu ożyją nagle dobre stwory z odległego świata. Czy to aby tylko dziecięca wyobraźnia? A może czarodziejska kraina NES istnieje naprawdę?*

Poznajcie Kubę - pomysłowego chłopca, który w swoim domu odnajduje nożyczki, które wcześniej zostawił Antek. Ten właśnie Antek wyczarował za ich pomocą swego najlepszego przyjaciela - Szczura. Kuba wraz z Szczurkiem przenosi się do czarodziejskiej krainy NES i przeżywa fantastyczne przygody.

"Kuba i Czarodziejskie Nożyczki" to przede wszystkim historia o przyjaźni. Przyjaźni wielkiej i prawdziwej, która może przetrwać każdą rozłąkę - długą czy krótką. To ważne uczucie przelewa się zarówno na chłopców, jak i na zwierzęta, ucząc zrozumienia, akceptacji i poświęcenia.

Ta licząca siedemdziesiąt stron historia obfituje w same ciekawe przygody, w których zaczytywać się mogą nie tylko najmłodsi, lecz również i starsi. "Kuba i Czarodziejskie Nożyczki" przywrócą uśmiech na każdej smutnej twarzyczce. Nie sposób się przy niej nudzić.

Język autorki jest prosty i zrozumiały, jak i plastyczny. Wyobraźnia wręcz sama się pobudza i tworzy kolorową krainę NES, w której najmłodsi na pewno chcieliby się znaleźć.

Na uwagę zasługują również ilustracje wykonana przez Mateusza Stefanko. Piękne, kolorowe i wręcz bajeczne obrazki dodatkowo zachęcają do chociażby przekartkowania raz jeszcze książeczki.

Moim zdaniem warto zapoznać się z bajeczką "Kuba i Czarodziejskie Nożyczki". Maluchy na pewno odnajdą tam same przygody, którym będą towarzyszyły same pozytywne emocje.

http://wymarzona-ksiazka.blogspot.com/2014/06/kuba-i-czarodziejskie-nozyczki.html

Bajki dla dzieci muszą mieć w sobie magię, która przyciągnie młodego czytelnika do historii. Tę magię bez wątpienia ma debiut Katarzyny Chrzanowskiej "Kuba i Czarodziejskie Nożyczki". Kiedyś była magiczna kredka to dlaczego by nożyczki miały być gorsze?

Kiedy Kuba wycina papierowe potwory, które wcześniej sam narysował, nie spodziewa się jeszcze, że nożyczki, których...