To pierwsza i jak dotąd jedyna rzecz autorstwa Witkacego jaką przeczytałem. Miałem rzecz jasna Witkacego w kanonie lektur szkolnych, ale został tam przez panią polonistkę jawnie zlekceważony tak więc nie miałem jak dotąd okazji zapoznać się z jego twórczością.

„W małym dworku” bardzo pozytywnie mnie zaskoczyło. Wyczytałem gdzieś tam, że jest to parodia pewnych dramatów rodzinnych – w tym „W mały domku” – ale niestety nie mam odniesienia, bo wymienianych dramatów, które autor sparodiował niestety nie czytałem.

Ciekawa forma, do tego pełna groteski i absurdu. Bystra i inteligentna, a jednocześnie lekka i przyjemna w odbiorze. Witkacy jest w tym utworze ironiczny i prześmiewczy, ponadto stworzył ciekawy miszmasz postaci i wydarzeń no i te rewelacyjne dialogi. Bo czego tu nie ma – są romanse, zdrady, morderstwa, duchy a między tym wszystkim kręcą się suki, które trzeba odborsuczyć.

Mój debiut z Witkacym okazał się bardzo udany. I chociaż wpadłem na niego na swojej czytelniczej ścieżce dość późno, to jednak lepiej późno niż wcale. I na pewno sięgnę jeszcze z czystej ciekawości po dalszą jego twórczość.

To pierwsza i jak dotąd jedyna rzecz autorstwa Witkacego jaką przeczytałem. Miałem rzecz jasna Witkacego w kanonie lektur szkolnych, ale został tam przez panią polonistkę jawnie zlekceważony tak więc nie miałem jak dotąd okazji zapoznać się z jego twórczością.

„W małym dworku” bardzo pozytywnie mnie zaskoczyło. Wyczytałem gdzieś tam, że jest to parodia pewnych dramatów...