Czytając reportaż, nie pozbędziecie się wrażenia podroży po piekle. Zanurzycie się w ostatnim kręgu, niczym w czeluści, przeznaczonej dla zdrajców, tych którzy zaprzedali duszę diabłu jeszcze za życia, a wejścia strzegą giganci. Dziewięć kręgów, z czego każdy ma swoich złoczyńców i swoje zasady. Autor, niczym sam Dante, "tuła się", szukając sensu cierpienia i egzystencji w ogóle...

Varella z wielką precyzją opisuje każdy szczegół wegetacji w Carandiru. Robi to bez zbędnej egzaltacji, bez oceniania, na zimno. Jest medykiem, do niego należy patrzenie na każdego przez pryzmat choroby, cierpienia, za co należy mu się szacunek i podziw. Jednak trochę rozczarowuje, że zdaje nam relacje, niczym "siostra miłosierdzia". Zabrakło w tym reportażu czegoś, co spowoduje, że po lekturze nie będziecie mogli zasnąć!Tego nieuchwytnego drżenia, po którym stwierdzicie: "Jezu kochany!"

Tę historię czyta się szybko, często lekko, ona naprawdę wciąga.

Polecam lekturę tym, którzy chcą poznać skryte tajemnice najniebezpieczniejszego więzienia w Brazylii. Odwiedźcie "Ostatni Krąg", a mottem niech będzie dla was cytat z "Boskiej komedii" Dantego:

"Porzućcie wszelką nadzieję, wy którzy tu wchodzicie".

Więcej o reportażu na moim blogu. Zapraszam :)
http://magdallenamagazine.blogspot.com/2015/01/carandiru-ostatni-krag.html

Czytając reportaż, nie pozbędziecie się wrażenia podroży po piekle. Zanurzycie się w ostatnim kręgu, niczym w czeluści, przeznaczonej dla zdrajców, tych którzy zaprzedali duszę diabłu jeszcze za życia, a wejścia strzegą giganci. Dziewięć kręgów, z czego każdy ma swoich złoczyńców i swoje zasady. Autor, niczym sam Dante, "tuła się", szukając sensu cierpienia i egzystencji w...