Jakby tu opisać moją przygodę z Julią Durant? Z chronologią nie przeszłyśmy jeszcze na "ty". Dzięki temu dostrzegłam zmiany w sposobie pisania Franza. Trzeba przyznać, że pióro ma niezwykle lekkie, jak na tak ciężką tematykę. Nie ma możliwości, aby rozpocząć lekturę, przeczytać kilka stron i odłożyć na półkę. Takie historie czyta się jednym tchem, aż nie dobrniemy do ostatniej kartki. W przypadku pierwszych czterech książek z serii mamy do czynienia z podobnym (i sprawdzonym) stylem - krótki prolog, szybko rozwijająca się akcja, a w końcowych rozdziałach demaskowanie mordercy. Jednakże po "Myśliwym" autor sięga po coś nowego - dalej idące rozumienie kryminalisty czy zmiana tempa fabuły. Nie mam nic przeciwko tym zmianom, choć w przypadku "Schronu" byłam niezwykle rozczarowana. ROZ-CZA-RO-WA-NA. Aż żal mi było czasu na pisanie recenzji. Wracając do meritum - "Syndykat pająka" dotknął mnie do żywego. To powieść tego typu, która powinna poruszyć każdego, otworzyć oczy i uświadomić na pewne sprawy.To powieść ponadczasowa, która dotyczy nas wszystkich. Wszyscy jesteśmy muchami, co dały się zaplątać w pajęczą sieć lub jak kto woli, jesteśmy marionetkami w rękach lalkarza. Właśnie ten realizm jest porażający. Zmieniając odrobinę powszechnie znane hasło "Nigdy nie wiesz, kto jest po drugiej stronie" na "Nigdy nie wiesz, kto jest członkiem mafii" chciałabym zakończyć moje wypociny.

Jakby tu opisać moją przygodę z Julią Durant? Z chronologią nie przeszłyśmy jeszcze na "ty". Dzięki temu dostrzegłam zmiany w sposobie pisania Franza. Trzeba przyznać, że pióro ma niezwykle lekkie, jak na tak ciężką tematykę. Nie ma możliwości, aby rozpocząć lekturę, przeczytać kilka stron i odłożyć na półkę. Takie historie czyta się jednym tchem, aż nie dobrniemy do...