Odkąd „Synowie Anarchii” święcą tryumfy za oceanem i nie tylko, to jak grzyby po deszczu ostatnimi czasy powstają powieści i powiastki na temat Outlaw MC. Czytałam już „Dragon’s Lair” Chantal Fernando i niestety mnie nie zachwyciła (recenzja tamże), zatem z dużym dystansem podeszłam i do tej. Autorka zaraz na początku daje krótkie wprowadzenie dotyczące jej zainteresowań związanych z kultami i sektami (rodzaj studiów jakim się poświęciła) oraz wytłumaczenie pewnych określeń i akronimów (super sprawa bo nie zawsze łatwo wywnioskować skąd bierze się część wulgarnych określeń). Bardzo dobre posunięcie.

Punktem wyjścia dla całej historii jest spotkanie w lesie dwojga dzieci pochodzących z dwóch różnych światów. Ona najprawdopodobniej urodzona w sekcie i tam uważana za coś w rodzaju grzesznej z racji urody. On, syn Prezydenta Clubu Motocyklowego, który prowadzi nielegalne interesu, jednocześnie z problemem z mową (jedynie dwie osoby, z którymi się jakoś komunikuje słownie, z pozostałymi używa języka migowego) . Spotykają się w lesie jako dzieci i spotkanie wywiera na nich taki wpływ, że nie są wstanie o sobie zapomnieć. Po latach spotykają się ponownie. Już jako dorośli ludzie, orientują się, że są sobie nawzajem potrzebni, a ich wzajemna fascynacja sobą wcale nie osłabła.

Takie oklepane, prawda? Takie odniosłam wrażenie na początku, ale z czasem i postępem akcji wszystko w tej książce zaczęło mi się podobać. Jest jedną z najlepszych pozycji w kategorii współczesny romans i New Adult jaką od dawna czytałam. W przeciwieństwie do „Dragon’s Lair” jest tutaj fabuła, jest tutaj akcja, jest dużo emocji. Mimo, że książka kończy się w przewidywalny sposób to jest wiele fragmentów, których bym się w ogóle nie spodziewała. Mamy tutaj dobrze naszkicowany trójkąt romantyczny, a dobry bohater nie zawsze jest dobry, tak samo jak zły nie do końca jest zły. To miła odmiana bo w tej kategorii najczęściej postacie naszkicowane są ostrą kreską i jasno oddzielone jest dobro od zła. Tutaj miałam poważny dylemat, kogo tak naprawdę bardziej lubię.

Po ochłonięciu dopiero zauważyłam małe niedociągnięcia. Nie będę się czepiać wspomnień bohaterki bo jak czytałam wspomnienia wielu osób będących niegdyś w sektach to rzeczywiście dzieją się tam niestworzone rzeczy. Jednakże brakowało mi tutaj pewnej logiki przyczynowo - skutkowej. Po pierwsze niby MC jest obserwowany przez policję i organizację federalną do spraw broni palnej (już nie pamiętam jaki jest tego skrót po angielsku), a chłopaki robią sobie wypad w 400 osób na ostrzelanie innych ludzi gdzie ofiary śmiertelne idą w dziesiątki i nikt nic nie wie, nikt nic nie słyszał, policja niezainteresowana. WTF? To by nie przeszło nawet gdyby ten teren był objęty wojną domową, a to podobno dzieje się w USA – nie słyszałam aby to była strefa wojny, pomimo wojny z terroryzmem. Teksas i Missisipi to naprawdę dziwne stany. Może zostanie to wyjaśnione w kolejnej części, bo obecnie tego jakoś nie kupuję.

Ponieważ jest to pierwsza część 4-tomowej serii to zakończenie pozostaje otwarte. I powiem szczerze już nie mogę się doczekać aż w moje rączki wpadnie drugi tom. Wiem, ze na Amazonie jest już dostępny od 4 grudnia.

I jeszcze jedna rzecz nie związana z książką. Chciałam dorwać nieoficjalne tłumaczenie, ponieważ łatwiej mi jest czytać po polsku niż po angielsku. Dobijanie do autora owego tłumaczenie nie przyniosło efektu ponieważ jest on od jakiegoś czasu nieosiągalny na chomiku (jakieś afery prawne… zainteresowani będą wiedzieli). Prosiłam osoby, które na Lubimy Czytać mają zaznaczone, że przeczytały tłumaczenie, aby je udostępniły, albo chociaż dały namiar na tłumacza. Odmówiły, powołując się na życzenie tłumaczy. Ja rozumiem, że mało rozgarnięci i nie posiadający empatii ludzie straszą tych biednych tłumaczy sądem za rozpowszechnianie de facto własnej pracy (na jakiej podstawie prawnej nie wiem, bo to się kupy nie trzyma), ale jaki jest sens tłumaczyć dla ludzi a następnie odmawiać im dostępu do owego tłumaczenia? Jeśli ktoś likwiduje swój profil na chomiku, to mógłby chociaż pozwolić zaufanemu chomikowi rozpowszechniać swoją pracę dalej. Moje działania zakończyły się przeczytaniem po angielsku. Może to i lepiej poprawiłam sobie nieco zakres słownictwa. A książkę zdecydowanie polecam.

Odkąd „Synowie Anarchii” święcą tryumfy za oceanem i nie tylko, to jak grzyby po deszczu ostatnimi czasy powstają powieści i powiastki na temat Outlaw MC. Czytałam już „Dragon’s Lair” Chantal Fernando i niestety mnie nie zachwyciła (recenzja tamże), zatem z dużym dystansem podeszłam i do tej. Autorka zaraz na początku daje krótkie wprowadzenie dotyczące jej zainteresowań...