Kod Aleksandra Kowarza

Dzisiejszy świat, uzależniony od techniki i zanurzony w nieograniczonych możliwościach internetu, sprzyja tworzeniu teorii spiskowych. Kto nie słyszał o templariuszach, Zakonie Syjonu czy masonerii, którzy od wieków zza kulis pociągają za sznurki światowej polityki? Dodajmy do tego potęgę Watykanu i wojujący islam, a uzyskamy koktajl, jaki w swojej powieści zafundował czytelnikom Aleksander Kowarz.

W Samemu Bogu chwała autor roztacza dość ponurą i szarą wizję przyszłości. Przez Europę przetoczył się Dżihad, ale dzielni polscy partyzanci wraz z Gwardią Szwajcarską i zbieraniną resztek wojsk europejskich odpierają najeźdźców. Na gruzach tego, co zachowało się wśród zgliszczy dawnego świata, Watykan buduje swoje supermocarstwo. Kontynent zostaje podzielony na prowincje i okręgi, którymi zarządzają kościelni patriarchowie wraz ze Świętym Oficjum, a nad nowym porządkiem czuwają Rada Apostołów i papież (nie tylko ludzki, ale również komputerowy).

Z lektury powieści można wysnuć jeden podstawowy wniosek: Kościół katolicki jest instytucją złą do szpiku kości. Na jego czele stoją żądni władzy ludzie, którzy za wszelką cenę chcą podporządkować sobie ludzi i kontrolować wszelkie sfery ich życia. Podobną wizję świata można znaleźć w zbiorach opowiadań grozy Bóg, Horror, Ojczyzna Łukasza Radeckiego, jednak tam jest ona zaledwie interesującym tłem dla fabuły, a nie motorem ją napędzającym.

Ciąg dalszy znajdziecie tutaj: http://geek-woman.blogspot.com/2014/11/samemu-bogu-chwaa-aleksander-kowarz.html

Kod Aleksandra Kowarza

Dzisiejszy świat, uzależniony od techniki i zanurzony w nieograniczonych możliwościach internetu, sprzyja tworzeniu teorii spiskowych. Kto nie słyszał o templariuszach, Zakonie Syjonu czy masonerii, którzy od wieków zza kulis pociągają za sznurki światowej polityki? Dodajmy do tego potęgę Watykanu i wojujący islam, a uzyskamy koktajl, jaki w swojej...