Ocena dość niska. Jak na numer poświęcony Lovecraftowi tylko pierwsze opowiadanie miało jego klimat.

Ocena dość niska. Jak na numer poświęcony Lovecraftowi tylko pierwsze opowiadanie miało jego klimat.

Z wywiadu z Krzysztofem T. Dąbrowskim dowiedziałam się, że to, co w jednej z recenzji określiłam jako przaśność!fantasy naprawdę nazywa się bizarro fiction. Niech tak będzie, targetem dalej nie jestem.
Jeśli chodzi o opowiadania, ich poziom zdaje się rosnąć z każdym numerem.
1) Artur Grzelak, "Ulubieńcy" - amator rysunku pobiera prywatne lekcje w mieście, w którym szaleją jakieś ludożercze potwory; ciekawy wątek artystycznej obsesji ślepej na dobro i zło, ale trochę niedopracowany, poza tym osobliwa płaskość moralna i emocjonalna, więc 5/10
2) Jacek Pelczar, "Domowe ognisko" - romantyczna historia amerykańskiej parki od lat 80. do XXI wieku, miły fluff z duchami, 7/10
3) Marcin Moń, "Nadzorcy" - wychodzi na to, że kosmici robią eksperymenty psycho- i socjologiczne na ludziach, ale nie jest to wprost nazwane w opowiadaniu i na tym między innymi polega jego siła. Znakomite, 8/10
4) Luiza Leszczyńska, "Pluszak" - horror o przytulance, porządne wykonanie, choć odrobinę wtórne, więc 6/10
5) Tomasz Jarząb, "Statek na Wzgórzu" - tragiczna interpunkcja na początku opowiadania (gdzie była redakcja?) na szczęście potem się poprawia, a samo opowiadanie rozkwita w jeden z najlepszych tekstów w numerze; dobre połączenie science fiction o kolonizowaniu innych planet z prawdziwie lovecraftowskimi klimatami, przekonujące zetknięcie z czystą grozą, 8/10
6) Adam Loraj, "Rzeźnik" - ech, niestety... Kryminał w gotyckich klimatach, trochę w podobie "Diabła na wieży" Anny Kańtoch, ale styl i interpunkcja są tak niedobre, że 3/10
7) Aleksander Kowarz, "Kwestia Przeżycia - Opowieść z ostatniego miasta" - zadowalająca historia osadzona w więziennej kopalni, ładnie przedstawiona myśl, co to znaczy przeżyć, 7/10
8) Krzysztof Jurewicz, "Polityk Doskonały" - polityczne SF w klimatach "Czarnego lustra", bardzo przekonujące opisane dojście do władzy sieci neuronowej, 8/10

Z wywiadu z Krzysztofem T. Dąbrowskim dowiedziałam się, że to, co w jednej z recenzji określiłam jako przaśność!fantasy naprawdę nazywa się bizarro fiction. Niech tak będzie, targetem dalej nie jestem.
Jeśli chodzi o opowiadania, ich poziom zdaje się rosnąć z każdym numerem.
1) Artur Grzelak, "Ulubieńcy" - amator rysunku pobiera prywatne lekcje w mieście, w którym szaleją...