Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Więcej recenzji na https://geek-woman.blogspot.com/

Książki o różnych rekordach wywołują u mnie zazwyczaj mieszane uczucia. Z jednej strony, nowy rekord oznacza jakiś rozwój, kolejny szczebel możliwości, ale z drugiej często te rekordy są dziwaczne. Jednak Atlas rekordów świata od początku wzbudzał we mnie wyłącznie entuzjazm.

Książka Emily Hawkins wydana przez Wydawnictwo Nasza Księgarnia, jest kolejną pozycją z cyklu atlasów (wcześniej były Atlas przygód dinozaurów oraz Atlas oceanicznych przygód). Duży format nie jest może zbyt poręczny, ale sprawdza się doskonale w przypadku dużych, zawierających sporo szczegółów, ilustracji. A te są bardzo ciekawe. Mam wrażenie, że z książki na książkę warsztat ilustratorski Lucy Letherland jest coraz lepszy.

Podróż przez cudowny świat

Książka to w zasadzie podróż dookoła świata przez różne kontynenty. Odwiedzając różne miejsca można dowiedzieć się m.in. jaka jest najgłębsza rzeka na świecie, największy wodospad, które zwierzę nurkuje najgłębiej, gdzie znajduje się największy na świecie zbiór kości itd. Atlas rekordów świata to podróż przez świat zwierząt, cudów natury, ale również ludzkiej pomysłowości i… wytrzymałości.

Co bardzo mi się spodobało to małe ramki znajdujące się przy poruszanych tematach z kolejnymi ciekawostkami, np. przekrojem wulkanu czy cyklem życiowym świetlika nowozelandzkiego. Dzięki temu dzieci mają okazję poznać różne aspekty nauk przyrodniczych.

Na końcu książki znajdują się rysunki, które zostały ukryte w książce, więc oglądanie można urozmaicić zabawą.

Szybciej, wyżej, mocniej

Atlas rekordów świata to naprawdę interesująca pozycja nie tylko dla młodszych czytelników. Bardzo lubię tego typu książki, bo mogę również poszerzyć własną wiedzę, są też pomocne przy wyjaśnianiu różnych naukowych zawiłości dzieciom. Takie książki są niezwykle cenne, ponieważ pokazują również różnorodność, złożoność i niezwykłość naszego świata.

Więcej recenzji na https://geek-woman.blogspot.com/

Książki o różnych rekordach wywołują u mnie zazwyczaj mieszane uczucia. Z jednej strony, nowy rekord oznacza jakiś rozwój, kolejny szczebel możliwości, ale z drugiej często te rekordy są dziwaczne. Jednak Atlas rekordów świata od początku wzbudzał we mnie wyłącznie entuzjazm.

Książka Emily Hawkins wydana przez...

Więcej recenzji na https://geek-woman.blogspot.com/

Historia higieny jest fascynująca. Nie zawsze się o tym mówi, temat często uważany jest za wstydliwy, ale - szczęśliwie - dzieci nie mają podobnych obiekcji i chętnie pytają o wszystko. Sama w mojej pracy (muzeum archeologiczne) niejednokrotnie spotykałam się z pytaniem "a gdzie oni mieli toalety?". W takich przypadkach z pomocą przychodzi książka Brud. Cuchnąca historia higieny, która nie dość, że odpowiada na wiele dziecięcych pytań, uzupełnia także naszą wiedzę o sporo naprawdę ciekawych informacji.

Ale po kolei

Pierwszy rozdział dotyczy języka i pochodzenia zwrotów stosowanych powszechnie związanych z higieną, np. “opera mydlana”, tam gdzie król piechotą chodzi”, “wyjść jak Zabłocki na mydle” itd. To bardzo ciekawy wątek i historie związane z konkretnymi frazami. Sama z zainteresowaniem czytałam całość i konotacji wielu zwrotów zwyczajnie nie znałam.

Kolejne rozdziały dotyczą m.in. higieny w Egipcie czy antycznym Rzymie, ale znajdziemy również rozdziały poświęcone konkretnym aspektom higieny, np. pielęgnacji włosów na całym ciele. Z książki dowiemy się także kiedy i dlaczego noszono białe koszule, co skrywały kunsztowne peruki i bogate stroje epoki baroku, jak wyglądały dawne miasta (np. Londyn) czy jak wyglądały toalety i czego używano zamiast papieru toaletowego. Dowiemy się też o rodzajach sauny, kiedy wynaleziono wannę i jak wyglądała higiena w szpitalach w XIX wieku. Na koniec autor poruszył bardziej współczesne kwestie, między innymi problem higieny w Indiach.

Walka z brudem

Brud. Cuchnąca historia higieny to książka zawierająca mnóstwo informacji. Monika Utnik-Strugała i Piotr Socha wykonali kawał świetnej roboty wyszukując ciekawostki i przedstawiając temat kompleksowo, pokazując, jak podchodzono do higieny w różnych częściach świata i różnych epokach. Niektóre z nich są bardzo zaskakujące i z dzisiejszej perspektywy zwyczajnie obrzydliwe. Całość jest zilustrowana bogato i z humorem, do tego książkę wydano na świetnym papierze i w twardej oprawie.

Brud. Cuchnąca historia higieny to skarbnica informacji nie tylko dla dzieci, ale i dla dorosłych. A ja zwyczajnie i prosto napiszę: kocham takie książki!

Więcej recenzji na https://geek-woman.blogspot.com/

Historia higieny jest fascynująca. Nie zawsze się o tym mówi, temat często uważany jest za wstydliwy, ale - szczęśliwie - dzieci nie mają podobnych obiekcji i chętnie pytają o wszystko. Sama w mojej pracy (muzeum archeologiczne) niejednokrotnie spotykałam się z pytaniem "a gdzie oni mieli toalety?". W takich przypadkach z...

Więcej recenzji na https://geek-woman.blogspot.com/

Od dziecka lubię dinozaury (zresztą, chyba jest niewiele osób, które by ich nie lubiły), dlatego z ciekawością śledzę kolejne książki o wymarłych gadach, które pojawiają się na rynku wydawniczym. Wśród nich jest dużo powtarzalnych i podobnych do siebie tytułów, ale staram się wybierać te ciekawsze. A jedną z takich książek jest Gabinet dinozaurów.

Przyznaję, że na kolejną książkę z serii W Gabinecie Wiedzy wydawnictwa Dwie Siostry czekałam z niecierpliwością. Poprzednie dwie pozycje, Gabinet anatomii i Gabinet zoologii, czytałam i oglądałam z dziećmi nie raz i nie dwa razy (co ciekawe, przy okazji odkryły, że żarówka ze zmiennym kolorem światła doskonale zastępuje małe folie dodawane do książek, dzięki czemu jednocześnie oboje mogą oglądać książkę). A więc Gabinet dinozaurów to było takie must have w naszym domu.

Książka składa się z dziesięciu rozdziałów prezentujących poszczególne części świata w erze mezozoicznej. Załączone do każdego rozdziału opisy przybliżają prezentowane środowisko naturalne (zielona soczewka), rośliny (niebieska soczewka) i dinozaury oraz zwierzęta (czerwona soczewka). Trójwarstwowe ilustracje są bardzo ciekawe, szczegółowe, aczkolwiek jedynym minusem są mało realistycznie narysowane dinozaury (czasem bardziej przypominające smoki, niż wymarłe gady).

Gabinet dinozaurów, podobnie jak pozostałe książki z serii, to doskonała pozycja dla dzieci (i dorosłych!) ciekawych świata i tajemnic przyrody. Idea pokazywania różnych płaszczyzn i ekosystemów za pomocą kolorowych filtrów jest po prostu świetna - jest nie tylko fascynująca, ale także pouczająca, bo pokazuje, że świat składa się z różnych części, które nie zawsze są widoczne na pierwszy rzut oka. A stąd już jest tylko krok do odkrywania fascynujących rzeczy za pomocą mikroskopu i dalszych własnych poszukiwań.

Więcej recenzji na https://geek-woman.blogspot.com/

Od dziecka lubię dinozaury (zresztą, chyba jest niewiele osób, które by ich nie lubiły), dlatego z ciekawością śledzę kolejne książki o wymarłych gadach, które pojawiają się na rynku wydawniczym. Wśród nich jest dużo powtarzalnych i podobnych do siebie tytułów, ale staram się wybierać te ciekawsze. A jedną z takich...