"Możecie mnie zabić, trudno. Ale podnieście rękę na Shauna, a poznacie smak mojego gniewu. Nie spodoba Wam się".

Czasami natrafia się na książki które są absolutnie wyjątkowe, które przeżywamy tak mocno, że nie jesteśmy w stanie uwierzyć, że to co właśnie przeczytaliśmy, jest fikcją. Czasami natrafia się na książki, które fundują nam tak silną huśtawkę emocjonalną, że wykańczają nerwowo, miażdżą. Nie można śmiać się i płakać jednocześnie, nieważne, jaką książkę się czyta. To powinno być prawnie zakazane. Cala trylogia Przegląd Końca Świata jest jedną z najlepszych serii, jakie przeczytałam, ale to właśnie Blackout jest wielkim finałem historii Masonów: zapierającym dech w piersiach wyłożeniem na stół wszystkich kart.

"Patrz, mamo! Porwałam prezydenta! Nie jesteś dumna ze swojej córeczki?"

Powiedzieć, że ta książka jest dopracowana, to jak nic powiedzieć. Mira Grant wykreowała świat równie prawdziwy jak nasz własny. Żaden najmniejszy szczegół nie uszedł jej uwadze. Zadbała o wszystko, przez co jej opanowany przez zombie świat był wiarygodny w każdym calu. No właśnie. Zombie. Gdyby ktoś mi kiedyś powiedział, że jedną z najważniejszych książek w moim życiu będzie powieść o zombie, w życiu bym mu nie uwierzyła, ponieważ nie znosiłam tego motywu w literaturze.
Człowiek uczy się całe życie.

Ci, którzy przeczytali chociaż jedną książkę Miry Grant, wiedzą, jaką posiada ona miażdżącą umiejętność wykończania nerwowo swoich czytelników. Czytając Blackout, nie było inaczej: wielokrotnie po prostu siedziałam wpatrzona w słowa napisane przez autorkę z szeroko otwartymi ustami i próbowałam uwierzyć w to, co właśnie przeczytałam.

"Są na świecie trzy rzeczy, w które naprawdę wierzę. Że prawda nas uwolni. Że kłamstwa to więzienie, które sami sobie budujemy. I że Shaun mnie kocha. Reszta to szczegóły"

Ta książka składa się z czterech składowych: prawdy, zombie, kilku zdeterminowanych dziennikarzy i pewnej bardzo niegrzecznej organizacji rządowej. To wszystko złożyło się na niesamowitą historię, w której wrogiem nie jest zombie: wrogiem są ludzie, którzy kłamią. Historię o prawdzie, strachu, miłości i poświęceniu. Historię o tym, jak kończy się tykanie zombie patykiem.

Jakby tego mało, Mira Grant wykreowała także całą gamę różnorodnych postaci. Głównych bohaterów w Przeglądzie Końca Świata jest sporo, ale Blackout byłby niczym bez choć jednej z tych postaci: Georgii i Shauna Mason. Mahira. Becks. Alarica. Maggie. Każde z nich ma wyraźnie zarysowaną osobowość. Oni są żywi. Nie wmówicie mi, że Masonowie są fikcją.

"Moja historia skończyła się tam, gdzie w ciągu ostatnich dwudziestu sześciu lat nieskończenie wiele innych również miało swój kres"

Całości dopełniają fragmenty postów z blogów naszych bohaterów, które są przerywnikami między rozdziałami. Zabawne anegdotki. Fragmenty przerażających opowieści. Wiersze, zapiski, listy. To wszystko tylko ubarwiło Blackout i było jedną z rzeczy, która sprawiła, że miałam do czynienia z jedną z najlepszych książek przeczytanych przeze mnie w życiu. Wciąż ubolewam nad tym, że seria Przegląd Końca Świata jest tak mało znaną serią w Polsce i mam nadzieję, że coraz więcej osób będzie poznawać geniusz Miry Grant.

"Zrobiliśmy, co w naszej mocy, a kiedy zabrakło nam narzędzi, znaleźliśmy inne rozwiązanie. Wyznaliśmy prawdę nawet wtedy, gdy miała nam zaszkodzić, nawet gdy nas zabiła, nawet gdy wysłała zabójców w nasze progi. Nie mogę mówić w imieniu zmarłych, ale żywi chyba zgodzą się z tym, że kierowaliśmy się tym, co słuszne. Historia nas osądzi. Przyszłość zdecyduje, czy postąpiliśmy dbrze, źle, czy nasze działania były kompletnie bez znaczenia. Tu i teraz... Nie mogliśmy znaleźć sie bliżej końca. Świat kręci się dalej. Zombie czy nie zombie, spisek czy nie spisek, świat kręci się dalej. Podoba mi się to"

Blackout pozostawił mnie w totalnej emocjonalnej rozsypce. Po tej książce trzeba ochłonąć, żeby zrozumieć, co swoją trylogią chciała przekazać nam Mira Grant. Nie mogłam wymyślić lepszego zwieńczenia trylogii Przegląd Końca Świata. Oto macie przed sobą powieść, od której się nie oderwiecie. Którą pokochacie. Która Was zniszczy. Macie przed sobą wspaniałą książkę, która jest arcydziełem w pełnym tego słowa znaczeniu. Gorąco polecam. Powstańcie, póki możecie.

"NAJWYŻSZY PRIORYTET NAJWYŻSZY PRIORYTET NAJWYŻSZY PRIORYTET
KOPIOWAĆ BEZ OGRANICZEŃ KOPIOWAĆ BEZ OGRANICZEŃ
POWSTAŃCIE, PÓKI MOŻECIE"

recenzja pochodzi z mojego bloga:http://zakochana-w-ksiazkach-i-w-czekoladzie.blogspot.com/2014/07/przedpremierowo-73-przeglad-konca.html#more

"Możecie mnie zabić, trudno. Ale podnieście rękę na Shauna, a poznacie smak mojego gniewu. Nie spodoba Wam się".

Czasami natrafia się na książki które są absolutnie wyjątkowe, które przeżywamy tak mocno, że nie jesteśmy w stanie uwierzyć, że to co właśnie przeczytaliśmy, jest fikcją. Czasami natrafia się na książki, które fundują nam tak silną huśtawkę emocjonalną, że...