7,5/10 ⭐

Jest to seria, jednak książki można czytać niezależnie. Bohaterowie z pierwszej części są wspomnieni w drugim tomie i nie są zebrane fabuły. Książkę naprawdę dobrze się czytało, była przyjemna i szybka. To czysta rozrywka, ale pełna tajemnicy, sytuacja i klimatu. Pozycja idealna na halloween, ale także dla fanów wiedźm (takich jak ja). Jest to naprawdę fajna pozycja dla grupy z wątkiem fantastycznym i romantycznym.

https://www.instagram.com/skrzat_ksiazkowy/

7,5/10 ⭐

Jest to seria, jednak książki można czytać niezależnie. Bohaterowie z pierwszej części są wspomnieni w drugim tomie i nie są zebrane fabuły. Książkę naprawdę dobrze się czytało, była przyjemna i szybka. To czysta rozrywka, ale pełna tajemnicy, sytuacja i klimatu. Pozycja idealna na halloween, ale także dla fanów wiedźm (takich jak ja). Jest to naprawdę fajna...

Przyjemnie się czytało, dobra książka na odmóżdżenie. Mam do niej wielki sentyment. Trochę smutno, że nie jest to kontynuacja pierwszej części, ale polubiłam bohaterów zarówno w jednym, jak i drugim tomie. Czuję podobieństwo z charakteru do głównej bohaterki, pewnie dlatego się do niej przywiązałam.

Przyjemnie się czytało, dobra książka na odmóżdżenie. Mam do niej wielki sentyment. Trochę smutno, że nie jest to kontynuacja pierwszej części, ale polubiłam bohaterów zarówno w jednym, jak i drugim tomie. Czuję podobieństwo z charakteru do głównej bohaterki, pewnie dlatego się do niej przywiązałam.

Druga książka Tessy Gratton, którą miałam okazję przeczytać niestety nie opowiada o dalszych losach bohaterów, których poznaliśmy w części pierwszej. Pojawiają się oni tylko epizodycznie, trochę dla zapchania czasu, trochę jako łącznik fabuły, a w zasadzie nie wiadomo po co… Główną rolę odgrywa tutaj magicznie uzdolniona Mab Prowd, która jest córką złej czarownicy, znanej nam z „Magii krwi” oraz niejaki Will Sanger - zwyczajny, małomiasteczkowy chłopak. Ich losy zaczynają się ze sobą splatać i razem muszą przezwyciężyć złe moce.

Zdecydowanie można powiedzieć, że „Magia krwi” mnie nie zachwyciła, a teraz ze smutkiem muszę przyznać, że kolejna część jest jeszcze gorsza.

Mieliście kiedykolwiek taką sytuację, gdzie na lekcji polskiego, podczas klasówki zaczynaliście lać wodę w wypracowaniu, aby tylko napisać wyznaczoną liczbę słów, a zupełnie nie byliście przygotowani? Czytając „Strażniczkę krwi” towarzyszyło mi uczucie, że właśnie taką pracę oceniam. Zdecydowany przerost formy nad treścią – tak bym to określiła. Książka jest na siłę wydłużona o jakąś połowę. Mogę Wam to przedstawić na przykładzie – pozycja ma 402 strony, około 330 strony główne postacie wpadły na pomysł, jak zwyciężyć nad złem, jednak akcja wlecze się tak wolno, że dokonali tego dopiero około strony 390 (sama akcja właściwa zajmuje około 5-6 stron). MASAKRA.
________
Na całość opinii oraz dyskusję na temat książki zapraszam tutaj: https://atramentowaprzystan.blogspot.com/2020/10/strazniczka-krwi-tessa-gratton-magia.html

Druga książka Tessy Gratton, którą miałam okazję przeczytać niestety nie opowiada o dalszych losach bohaterów, których poznaliśmy w części pierwszej. Pojawiają się oni tylko epizodycznie, trochę dla zapchania czasu, trochę jako łącznik fabuły, a w zasadzie nie wiadomo po co… Główną rolę odgrywa tutaj magicznie uzdolniona Mab Prowd, która jest córką złej czarownicy, znanej...

O dziwo ta książka podobała mi się jeszcze bardziej niż pierwsza część. Cieszę się, że autorka przeszła do nowych postaci, pamiętając o starych i wplatając ich w fabułę. Trochę żal mi Rees'a - w sumie nie zostało powiedziane w prost - co się z nim stało. Mab była wspaniała, a jej magia i powiązania z ziemią - bardzo "szeptuchowe" ;)

O dziwo ta książka podobała mi się jeszcze bardziej niż pierwsza część. Cieszę się, że autorka przeszła do nowych postaci, pamiętając o starych i wplatając ich w fabułę. Trochę żal mi Rees'a - w sumie nie zostało powiedziane w prost - co się z nim stało. Mab była wspaniała, a jej magia i powiązania z ziemią - bardzo "szeptuchowe" ;)

Pomijając dynamiczną i pełną akcji końcówkę to przez większość książki nic się nie dzieje. Mab jest dosyć interesującą postacią, ale Will koszmarnym nudziarzem i czytając o nim, ciągle czekałam na historię Evie, Arthura i Gabriela - to była zdecydowanie najmocniejsza część książki.

Pomijając dynamiczną i pełną akcji końcówkę to przez większość książki nic się nie dzieje. Mab jest dosyć interesującą postacią, ale Will koszmarnym nudziarzem i czytając o nim, ciągle czekałam na historię Evie, Arthura i Gabriela - to była zdecydowanie najmocniejsza część książki.

Mab Prowd nie jest zwyczajną nastolatką. Zamiast chodzić do szkoły, spędza całe dnie na nauce magii i sprawdzaniu zaklęć. Jej życie zmienia się, gdy spotyka Willa, zwykłego nastolatka z wojskowej rodziny. Oboje są sobą zafascynowani, ale tajemnicza magia zaklęta w ogrodzie Mab budzi się do życia. Dziewczyna stara się rozwiązać sytuację, ale do końca nie wie z kim ma walczyć. I ile może zdradzić Willowi.

Lubię od czasu do czasu poczytać fantastykę i romanse paranormalne, ale w tych książkach zazwyczaj irytują mnie bohaterki, które oczywiście muszą być niezdecydowane, wierzące we wszystko, zapatrzone w siebie i swojego lubego. Dlatego obawiałam się, jak zareaguję na postać Mab. I przyznam, że pozytywnie mnie zaskoczyła. Dziewczyna jest inteligentna, silna i świadoma siebie, ale też wrażliwa i uczuciowa. Bardzo polubiłam też postać Willa, ale nic nie poradzę na to, że jestem fanką The Sims 2 i jego rodzina kojarzyła mi się z rodziną Kamasz z Dziwnowa(ojciec z Generałem Bolesławem, Will z Rupertem, a Ben z Damazym). Uważam, że autorka świetnie opisała skomplikowane relacje chłopaka z jego bliskimi. Podobało mi się też przedstawienie wojska - ani na zasadzie, że żołnierze to prawdziwi mężczyźni, a reszta to cioty, ani że wojskowa rodzina to istna szkoła przetrwania, gdzie nikt nie ma swojego zdania, a ojciec terroryzuje żonę i dzieci. Warto dodać, że Tessa Gratton sama jest córką żołnierza, więc mogła poznać ten fach ,,od kuchni".

Narracja jest pierwszoosobowa, z punktu widzenia trzech bohaterów - Mab, Willa i Evelyn, która pisze list do swojego ukochanego Arthura. Ich wątek był dla mnie najbardziej romantyczny i wzruszający. To historia miłości, która trwała przez lata i wciąż pozostała tą jedyną i wymarzoną. W życiu Evie i Arthura było wiele tragedii i smutku, ale też radości i szczęścia.

Książka jest kontynuacją ,,Magii krwi", której nie czytałam, jednak wszystko jest tak opisane, że ,,Strażniczkę krwi" można czytać jako oddzielną powieść. W powieści jest dużo opisów czarów, często z użyciem krwi, co mnie nudziło, a chwilami obrzydzało, ale w sumie dzięki temu książka wyróżnia się na tle innych pozycji z tego gatunku. Miłość jest ważnym elementem powieści, ale nie przesłania innych wątków, więc polecam ,,Strażniczką krwi" zarówno fankom romansów, jak i tym, którzy wolą książki typowo fantastyczne.

,,Strażniczka krwi" nie zachwyciła mnie, ale na pewno jest to pozycja oryginalna i warta uwagi. Z chęcią przeczytałbym pierwszą część.

,,Kocham cię, bo jesteś częścią świata."

Mab Prowd nie jest zwyczajną nastolatką. Zamiast chodzić do szkoły, spędza całe dnie na nauce magii i sprawdzaniu zaklęć. Jej życie zmienia się, gdy spotyka Willa, zwykłego nastolatka z wojskowej rodziny. Oboje są sobą zafascynowani, ale tajemnicza magia zaklęta w ogrodzie Mab budzi się do życia. Dziewczyna stara się rozwiązać sytuację, ale do końca nie wie z kim ma...

Rok temu udało mi się przeczytać książkę ,,Magia krwi" Tessy Gratton, którą wspominam bardzo mile. Okazała się być inna niż moje wyobrażenia mi podpowiadały, jednak bardzo przyjemnie się ją czytało. ,,Strażniczka krwi" to drugi tom należący do tej samej serii, co książka już przeze mnie wspomniana. Gdy zaczęłam czytać kolejną część byłam trochę zdezorientowana. Nie wiedziałam, co mi się dzieje przed oczami. Dopiero po pewnej chwili zorientowałam się, że teraz przyglądam się przygodom innych bohaterów, którzy poprzednio nie byli wyciągnięci na pierwszy plan.

Gdy ten pierwszy szok trochę mi minął, mogłam w spokoju przyjrzeć się z kim tym razem mam do czynienia. Muszę przyznać, że początkowo książka nie zachwyciła mnie. Gdy opadła ciekawość, która pojawiła się na pierwszych stronach, przez dość spory czas nic porywającego się nie działo. W końcu moje oczekiwania w kierunku książki, w której część bohaterów posługiwała się magiczny mocami, zaczęły się spełniać. Pojawiła się magia, którą wykorzystywano w różnych celach, oraz to co mnie najbardziej przyciągnęło, czyli klątwy. Cieszy mnie to, że nie zostały one pobieżnie potraktowane, a nawet w miarę stopniowo ukazane, jak się rozwijają. Zastanawiając się teraz muszę stwierdzić, że jakoś nie polubiłam zbytnio żadnego bohatera z tej książki. Może zostali słabo wykreowani, może zbytnio starałam się skupić na magicznych aspektach, tego nie wiem. Wiem jednak, że większość z nich została mi absolutnie obojętna, a niektórych po prostu nie polubiłam.

Książka ,,Strażniczka krwi" nie jest może jedną z najlepszych pozycji ze swego gatunku, jednak nie przeszkadza to absolutnie w czerpaniu przyjemności z jej czytania. Bywają w niej słabsze momenty, które po prostu się czyta, jednak ma też i te lepsze, które sprawiły, że nie miałam ochoty oderwać oczu od tego co się przed nimi działo.

Rok temu udało mi się przeczytać książkę ,,Magia krwi" Tessy Gratton, którą wspominam bardzo mile. Okazała się być inna niż moje wyobrażenia mi podpowiadały, jednak bardzo przyjemnie się ją czytało. ,,Strażniczka krwi" to drugi tom należący do tej samej serii, co książka już przeze mnie wspomniana. Gdy zaczęłam czytać kolejną część byłam trochę zdezorientowana. Nie...

Fajna książka z nutką fantastyki,a dokładniej związana z magią.

Mab Prowd jako bohaterka zaskoczyła mnie bardzo pozytywnie. Nie spodziewałam się,że tak mi się spodoba. Myślę, że Wam również.

POLECAM :)

Fajna książka z nutką fantastyki,a dokładniej związana z magią.

Mab Prowd jako bohaterka zaskoczyła mnie bardzo pozytywnie. Nie spodziewałam się,że tak mi się spodoba. Myślę, że Wam również.

POLECAM :)

Pierwszy tom pokochałam, lecz drugi trochę mnie zawiódł. Bardzo pragnęłam by kolejny tom był kontynuacją historii pierwszego, lecz nią nie był co mnie zabolało.

Pierwszy tom pokochałam, lecz drugi trochę mnie zawiódł. Bardzo pragnęłam by kolejny tom był kontynuacją historii pierwszego, lecz nią nie był co mnie zabolało.

Dla młodszych czytelników ciągle mi czegoś brakowało

Dla młodszych czytelników ciągle mi czegoś brakowało