Pewnie jako radiowe wstawki miało trochę więcej sensu, jednak jako książka się nie sprawdza, bo są to zwykle bardzo doraźne przytyki do amerykańskiego świata - i jeszcze trochę magmowe, gorące co prawda, ale jednak niedorobione. Trochę tak jakbym próbował wydać moje dziadowskie opinie o książkach, płytach czy czymkolwiek właściwie.

Pewnie jako radiowe wstawki miało trochę więcej sensu, jednak jako książka się nie sprawdza, bo są to zwykle bardzo doraźne przytyki do amerykańskiego świata - i jeszcze trochę magmowe, gorące co prawda, ale jednak niedorobione. Trochę tak jakbym próbował wydać moje dziadowskie opinie o książkach, płytach czy czymkolwiek właściwie.

4/10 - ujdzie. Vonnegut we własnej osobie wprowadzany w tymczasowy stan śmierciopodobny, regularnie wybiera się do oklepanego "światełka na końcu tunelu", aby pod przykrywką przeprowadzanych wywiadów z dawniej lub wcześniej zmarłymi osobistościami przemycić kilka truizmów, kilka cytatów, zarodków myśli filozoficznych tudzież zalążków spostrzeżeń politycznych. Nie podobało mi się. Rozczarowanie, choć na szczęście krótkie.

4/10 - ujdzie. Vonnegut we własnej osobie wprowadzany w tymczasowy stan śmierciopodobny, regularnie wybiera się do oklepanego "światełka na końcu tunelu", aby pod przykrywką przeprowadzanych wywiadów z dawniej lub wcześniej zmarłymi osobistościami przemycić kilka truizmów, kilka cytatów, zarodków myśli filozoficznych tudzież zalążków spostrzeżeń politycznych. Nie podobało...

Dużo sarkazmu, ironii i pseudopsychologicznego podejścia do spraw życia i śmierci. Zero treści. Bufonada.

Dużo sarkazmu, ironii i pseudopsychologicznego podejścia do spraw życia i śmierci. Zero treści. Bufonada.

Tak mało... ale do syta.
Świetny pomysł na książkę, tak skromną że chce się wyć, jak zabraknie liter do pochłaniania. Dowcipnie i sarkastycznie - tak jak zawsze. Można powiedzieć ten gość znowu w formie. Co do treści, czy to istotne ?
Choćby pisał o banałach robił to w taki sposób, że stawały się one kwestią życia i śmierci.
Na koniec żart: "Kurt jest teraz w niebie".
Jak przestaniecie się śmiać - sięgnijcie po smakowitą lekturę.

Tak mało... ale do syta.
Świetny pomysł na książkę, tak skromną że chce się wyć, jak zabraknie liter do pochłaniania. Dowcipnie i sarkastycznie - tak jak zawsze. Można powiedzieć ten gość znowu w formie. Co do treści, czy to istotne ?
Choćby pisał o banałach robił to w taki sposób, że stawały się one kwestią życia i śmierci.
Na koniec żart: "Kurt jest teraz w...

Mały humanistyczny manifest Vonneguta, napisany w formie wywiadów z nieboszczykami (takimi jak Hitler, Newton, Mary Shelley oraz, jakżeby inaczej, Kilgore Trout). Vonnegut jak to Vonnegut, błyskotliwie mnoży paradoksy, które byłyby strasznie śmieszne, gdyby nie były takie smutne.

Mały humanistyczny manifest Vonneguta, napisany w formie wywiadów z nieboszczykami (takimi jak Hitler, Newton, Mary Shelley oraz, jakżeby inaczej, Kilgore Trout). Vonnegut jak to Vonnegut, błyskotliwie mnoży paradoksy, które byłyby strasznie śmieszne, gdyby nie były takie smutne.