Przedziwna książka tylko dla czytelników zaprawionych w literackich bojach. Prawdą jest, że sama pewnie nigdy bym jej nie kupiła. Kiedy zobaczyłam nazwisko autorki "Botanika duszy" od razu miała wylądować na stercie "do przeczytania kiedyś tam...", która od niepamiętnych czasów pokrywa się kurzem. Jednak podczas przerzucania kartek trafiłam na intrygująco rozpoczynające się zdanie: "W dziedzinie mchu nie miała konkurencji..." i już wiedziałam, że to może być książka dla mnie. Nie pomyliłam się. "Botanika duszy" jest długa, a czyta się ją jeszcze dłużej z powodu bardzo małej ilości dialogów. Zawiła, wielowątkowa historia rozgrywająca się na kilku kontynentach wciągnęła mnie praktycznie od pierwszej strony, chociaż muszę przyznać, że od Almy wolałam jej ojca Henry'ego i wielka szkoda, że tylko pierwsze 100 stron jest poświęcone historii jego życia. Samej Almie współczułam, solidaryzowałam się z nią, a nawet jej kibicowałam, ale nie udało mi się jej polubić. Po lekturze nabrałam też szacunku do mchu. Kto by pomyślał, że jest aż tak intrygujący!

Przedziwna książka tylko dla czytelników zaprawionych w literackich bojach. Prawdą jest, że sama pewnie nigdy bym jej nie kupiła. Kiedy zobaczyłam nazwisko autorki "Botanika duszy" od razu miała wylądować na stercie "do przeczytania kiedyś tam...", która od niepamiętnych czasów pokrywa się kurzem. Jednak podczas przerzucania kartek trafiłam na intrygująco rozpoczynające się...