Kiedy po raz pierwszy sięgnęłam po "Morze spokoju", przeczytałam książkę w ciągu ośmiu godzin, praktycznie bez odrywania się od niej. Cała sytuacja, w której tkwią bohaterowie jest niemożliwie poplątana, pełna niewyjaśnionych spraw i niedopowiedzeń. Autorka w mistrzowski, aczkolwiek skąpy sposób rzuca czytelnikowi pojedyncze puzzle. Tajemnic jest tak wiele, że na wyjaśnienia zmuszeni jesteśmy poczekać aż do samego końca. Postaci są wielobarwne, pełne sprzecznych uczuć - żalu, strachu, nienawiści, odrazy do samego siebie, a zarazem miłości, troski, opiekuńczości, nadziei. Josha uwielbiam, jednakże Nastya bardziej wdarła się do mojego umysłu i serca. Tak okrutnie zraniona, bardzo często postępowała wbrew moim oczekiwaniom, popełniała masę błędów, krzywdziła ludzi wokół, jednocześnie będąc tego świadomą. Jej postać wydaje mi się nad wyraz realna, ponieważ bardzo często w taki właśnie sposób postępują ludzie dotkliwie zranieni. Zamiast próby zapomnienia o krzywdzie, decydują się świadomie dołożyć sobie znacznie więcej bólu - aby przyćmić ten, który został zadany im brutalnie, wbrew woli.

Dotychczas książkę przeczytałam dwa razy. Jestem pewna, że wkrótce znów do niej wrócę. Polecam!

Kiedy po raz pierwszy sięgnęłam po "Morze spokoju", przeczytałam książkę w ciągu ośmiu godzin, praktycznie bez odrywania się od niej. Cała sytuacja, w której tkwią bohaterowie jest niemożliwie poplątana, pełna niewyjaśnionych spraw i niedopowiedzeń. Autorka w mistrzowski, aczkolwiek skąpy sposób rzuca czytelnikowi pojedyncze puzzle. Tajemnic jest tak wiele, że na...