Książka ta niezwykle przypadła mi do gustu. Autor podjął się w niej przedstawienia historii Bizancjum w przełomowym dla tego państwa okresie 1025-1204, a więc czasów, gdy państwo to ze szczytu swej potęgi za Bazylego II Bułgarobójcy spadło na dno klęski w dniu, w którym jego stolicę zajęli krzyżowcy. Autora należy pochwalić za ogromną wiedzę, dobry styl oraz bardzo dobre połączenie szczegółowego opisu faktograficznego z analizą najważniejszych procesów zachodzących w tych latach. Wbrew podtytułowi praca nie skupia się tylko i wyłącznie na polityce. Autor zajął się w niej również społeczeństwem, kulturą, gospodarką oraz religią Bizancjum tej epoki. Szczególnie dużo miejsca poświęcił rządom dwóch władców: Aleksego I Komnena oraz jego wnuka Manuela I. Losy Cesarstwa Bizantyńskiego zostały w tej książce przedstawione na bardzo szerokim tle dziejów powszechnych średniowiecza. M. Angold opisał stosunki Konstantynopola z Europą Zachodnią, Słowiańszczyzną oraz ze światem arabskim. Pewne zastrzeżenia można mieć do kwestii tłumaczenia. W moim odczuciu trochę za mało miejsca poświęcił Autor zagadnieniom lat 1025-1081 oraz 1180-1204 (choć temu drugiemu okresowi poświęcił inną swą monografię: "Czwarta krucjata"). Ogólnie rzecz biorąc jest to jednak bardzo dobra pozycja godna polecenia wszystkim osobom zainteresowanym historią Bizancjum i wieków średnich w ogóle.

Tomasz Babnis

Książka ta niezwykle przypadła mi do gustu. Autor podjął się w niej przedstawienia historii Bizancjum w przełomowym dla tego państwa okresie 1025-1204, a więc czasów, gdy państwo to ze szczytu swej potęgi za Bazylego II Bułgarobójcy spadło na dno klęski w dniu, w którym jego stolicę zajęli krzyżowcy. Autora należy pochwalić za ogromną wiedzę, dobry styl oraz bardzo dobre...