Dalszy ciąg historii z poprzedniego tomu. Ceremonia pojednania zbliża się coraz bardziej, a bohaterowie odkrywają, że wszystkim zagraża straszne niebezpieczeństwo.

Głównym plusem tomu jest ujawnienie prawdziwego zagrożenia – bardzo pomysłowe i rzeczywiście raczej nikt się tego nie spodziewał. Również finał komiksu, gdzie dochodzi do starcia jest całkiem przemyślany, chociaż kończy się dosyć tanim „zawieszeniem akcji”. Szkoda, że niestety trochę ucierpiała na tym „warstwa obyczajowa” – nie dowiadujemy się nic nowego na temat Sandżarów czy Rapahunów. Również pomoc z dosyć nieoczekiwanej strony wydała mi się strasznie naciągana. Nie rozumiem też czemu miała służyć wrzucona w środek albumu retrospekcja z młodości Caleba – dla mnie był to jedynie zapychacz. Podobał mi się jednak wątek z zatajaniem prawdy przez postacie – pokazuje to, że w swojej pracy muszą „pobrudzić ręce” dla dobra ogółu.

Jeżeli chodzi o rysunki, to najbardziej w pamięć zapadają sceny działania „zagrożenia” – kojarzyło mi się to trochę z pomysłami z komiksów Enki Bilala. Przeszkadzać mogą na tym tle lekko karykaturalnie narysowane postacie ludzkie, ale mi osobiście nie przeszkadzały.

Podsumowując, dobry komiks, chociaż trochę rozczarowuje – gdyby nie prawdziwa natura „niebezpieczeństwa”, to nie robiłby takiego wrażenia.

Dalszy ciąg historii z poprzedniego tomu. Ceremonia pojednania zbliża się coraz bardziej, a bohaterowie odkrywają, że wszystkim zagraża straszne niebezpieczeństwo.

Głównym plusem tomu jest ujawnienie prawdziwego zagrożenia – bardzo pomysłowe i rzeczywiście raczej nikt się tego nie spodziewał. Również finał komiksu, gdzie dochodzi do starcia jest całkiem przemyślany,...