Książka przyjemna i dość zabawna, kryminalnie o całkiem, całkiem. Ciekawa lektura szczególnie dla tych, którzy chcieliby dowiedzieć się więcej o realiach Rosji w pierwszych latach po upadku Związku Radzieckiego - książka pochodzi jeszcze z lat 90-tych.
Jedyne zastrzeżenia:
- Nim przeczytałam "Manikiur...", który otwiera serię o Lampie Romanowej, przeczytałam książkę nr 2, która... zdradza główne szczegóły intrygi pierwszej książki (prawdziwy spoiler!). Dlatego ważna rada dla tych, którzy jeszcze Dońcowej nie czytali a chcieliby - koniecznie zacznijcie od "Manikiuru właśnie", inaczej nie będziecie mieli niespodzianki na końcu.
- Lampa Romanowa to prawdziwy radziecki człowiek, który brzydzi się wszystkim, co ładne, zachodnie i ekskluzywne, a wychwala to, co krajowe i przaśne. Nie będzie tajemnicą, jeśli zdradzę, że główna bohaterka zaczyna jako kobieta szalenie zamożna i luksusowa, po czym trafia do "normalnego" domu (to wydarzenia z pierwszych stron książki), i dopiero tam, wśród chińskich kurtek z bazaru i rosyjskiego masła za 10 rubli (zamiast tego francuskiego za 60), odkrywa, jak wspaniałe może być życie. Mało tego! Okazało się, że dopiero po odstawieniu francuskich kremów i wizyt u kosmetyczki cera głównej bohaterki spektakularnie odżyła! To mnie okropnie irytowało, bo autorka wrzucała takie swoje myśli dosłownie co 2-3 strony.
Ale poza tym - książka naprawdę przyjemna. Polecam!

Książka przyjemna i dość zabawna, kryminalnie o całkiem, całkiem. Ciekawa lektura szczególnie dla tych, którzy chcieliby dowiedzieć się więcej o realiach Rosji w pierwszych latach po upadku Związku Radzieckiego - książka pochodzi jeszcze z lat 90-tych.
Jedyne zastrzeżenia:
- Nim przeczytałam "Manikiur...", który otwiera serię o Lampie Romanowej, przeczytałam książkę nr 2,...