Motylek Katarzyny Puzyńskiej to dobry kryminał. Prawie tak dobry jak skandynawskie. Domyśliłam się co prawda kim jest zabójca, ale i tak polecam. Akcja rozgrywa się w fikcyjnej miejscowości Lipkowo. Dochodzi do zbrodni: jedna, druga..., trup ściele się gęsto. Pojawia się retrospekcja, cofamy się aż do lat 60. XX wieku, lubię takie chwyty. Najmocniejszą stroną kryminału jest psychologia zbiorowości i psychologia postaci. Widać wykształcenie autorki. Podziwiam, że tak umiejętnie potrafi swoje teoretyczne wiadomości przekształcić w pełnokrwistych bohaterów. Nie jest też zbyt wydumana, bo przeintelektualizowane kryminały to męka dla czytelnika. W Motylku mamy klasycznego psychopatę, rodzinę bogaczy ze swoimi wewnętrznymi finansowo-psychologicznymi problemami; jest też rozwódka, rodzina złożona z wdowca z nastolatkami, rodzina z patologicznym facetem, który bije swoją żonę. Swojskie klimaty, trochę takie ,,serialowe", ale to działa pozytywnie. Motylek jest polskim kryminałem: osadzonym w polskich realiach, z polską mentalnością. Nie mogę za dużo zdradzać, aby nie psuć przyjemności czytania.

Motylek Katarzyny Puzyńskiej to dobry kryminał. Prawie tak dobry jak skandynawskie. Domyśliłam się co prawda kim jest zabójca, ale i tak polecam. Akcja rozgrywa się w fikcyjnej miejscowości Lipkowo. Dochodzi do zbrodni: jedna, druga..., trup ściele się gęsto. Pojawia się retrospekcja, cofamy się aż do lat 60. XX wieku, lubię takie chwyty. Najmocniejszą stroną kryminału jest...