,,Złodziejka książek''...

I dalej, dalej nic innego. Ten tytuł zaprogramował się w moim sercu na stałe i za każdym razem, kiedy rozmyślam o książce, która pokazała mi najwięcej prawdziwości, szczerości, tego, że dobrzy ludzie, czasem muszą robić złe rzeczy, miłości pasji, zrozumienia i wszystkich innymi podobnych uczuć, nie sposób pomyśleć o czymś innym, niż ,,Złodziejka książek''.

Autor dzieła, Markus Zusak co prawda wojny nie widział na własne oczy, nie przeżył jej i zna z opowieści, pracy i zdobytych informacji, a podczas czytania mamy wrażenie, że wie o niej absolutnie wszystko. Że pokazuje nam, w jaki sposób straszne rzeczy mogą zmienić człowieka zupełnie.

Książka jest wojenną opowieścią o skomplikowanych i ciężkich losach młodej, dorastającej niemieckiej dziewczynie Liesel Meminger, którą spotykamy tam po raz pierwszy, jako kilkuletnią drobną istotę, która przez wojną zostaje pozbawiona rodziny. Trafia pod opiekę wymagającej i surowej, lecz z czasem wrażliwej macochy oraz wirtuoza gry na akordeonie, mądrego, sprawiedliwego, choć zmuszonego do pracy w szerzeniu hitlerowskiej propagandy papy. Nasza główna bohaterka od pierwszych dni pobytu u adopcyjnej rodziny jest wychowywana na twardych zasadach: nie mówić o swoich poglądach na ulicy, nie zadawać się z nie wiadomo kim, nie paplać do kolegów o rozmowach w domu, a co najważniejsze i najtrudniejsze- nikomu nie pokazywać prawdziwej siebie. Na każdym niewłaściwym kroku czyha III rzesza, ciężkie roboty i więzienia, co w całym mieście powoduje absolutną subordynację. Młoda dama nie ma zamiaru podążać za zwyczajami innych ludzi, znajduje bowiem w sobie niezwykłą pasję, jaką jest ratowanie przed ,,śmiercią'' nikomu niewinnych książek. Z pierwszą z nich uczy się pisać i czytać, każdą kolejną nazywa jedynie pożyczeniem. Co jeśli jednak znikające egzemplarze pokażą się na oczach właścicielki domu, do którego dziewczyna przychodziła jedynie po sprawunki?
Razem z książkami, zabawą i figlarstwem, w czasach II wojny światowej dorasta wraz z najlepszym kompanem, do szaleństwa zakochanym w niej Rudy'm. Na swojej dramatycznej drodze ku przetrwaniu najcięższych czasów spotykają zdrajców, śmierć, skutki władzy Fuhrer'a i błędy, za które muszą surowo zapłacić. Ludzi, których postanawiają uratować. Przyjaźnie, które pomagają im w przeżyciu. Wydarzenia, które podbudowują ich nową tożsamość.

Dzieło literackie Zusak'a to jedna z najbardziej wstrząsających, do bólu prawdziwych i niezwykłych powieści literatury wojennej ostatnich lat. Choć ekranizacji nie widziałam, nie mam zamiaru obejrzeć, dlatego radzę wszystkim tym, którzy również nie oglądali i nie czytali- nie sięgajcie najpierw po film. W książce tej bowiem, narratorem będzie dla ciebie sama Śmierć, opowiadająca historię Liesel i to, jak często się spotykały.

Nieważne ile masz lat, czy dlaczego sięgasz po ,,Złodziejkę książek''. Po prostu wycisz wszystko wokół, zapal jedno światło i zorganizuj noc pełną niezapomnianych wrażeń z historią, w którą porwie cię nieuchwytna Śmierć...

,,Złodziejka książek''...

I dalej, dalej nic innego. Ten tytuł zaprogramował się w moim sercu na stałe i za każdym razem, kiedy rozmyślam o książce, która pokazała mi najwięcej prawdziwości, szczerości, tego, że dobrzy ludzie, czasem muszą robić złe rzeczy, miłości pasji, zrozumienia i wszystkich innymi podobnych uczuć, nie sposób pomyśleć o czymś innym, niż ,,Złodziejka...