Nie przepadam za czystą fantasy, wolę science fiction - za dużo wywijania mieczem, tajemnych mocy i takich tam dla chłopców. Zawsze podchodzę do fantasy z rezerwą. Jednak fantasy to świat baśni, nieograniczonej wyobraźni, egzotycznej przygody, która nieuniknienie wciąga, zwłaszcza w przypadku tak pomysłowo i oryginalnie stworzonego świata "Drogi królów". Jeśli książka ma takie dobre opinie, to zapewne jest warta przeczytania. Po przeczytaniu 50% (czytam na kindlu) ciągle jednak nie wiedziałam, czy mi się podoba, czy nie. Niektóre wątki były bardzo obiecujące, inne nudnawe na początku i nieco rozwlekłe, ale urzekł mnie świat przedstawiony i ciekawe pomysły organizacji społeczeństwa (pozycja kobiet) oraz niezwykła przyroda planety. Im więcej przeczytałam, tym bardziej mi się podobało i natychmiast sięgnęłam po następny tom.
Wątek fabularny powieści jest dosyć klasyczny. Światu zagraża niebezpieczeństwo czy zagłada zwana tu Spustoszeniem (nadchodzi zima/imperium kontratakuje/Lord Voldemort się odradza itd). Wybitne, szlachetne czy obiecujące jednostki na świecie zaczynają odkrywać w sobie moce (całkiem interesujące) i nadnaturalne umiejętności, o których wspominają starożytne teksty i legendy. Bohaterowie dojrzewają, szukają swego miejsca w świecie i rozwiązują moralne dylematy. Zajmą się ratowaniem świata, stawiając czoła czy współpracując z różnymi frakcjami politycznymi, ideologicznymi, czy wręcz boskimi.
Na uwagę zasługują świetnie opisane sceny walki i bitew (to dla chłopców), nie gloryfikujące jednak wojny i zabijania.
Powieść długa i obiecująca. Apetyt wzrasta w miarę czytania.

Nie przepadam za czystą fantasy, wolę science fiction - za dużo wywijania mieczem, tajemnych mocy i takich tam dla chłopców. Zawsze podchodzę do fantasy z rezerwą. Jednak fantasy to świat baśni, nieograniczonej wyobraźni, egzotycznej przygody, która nieuniknienie wciąga, zwłaszcza w przypadku tak pomysłowo i oryginalnie stworzonego świata "Drogi królów". Jeśli książka ma...