Bardzo fajnie napisana powieść o powstaniu Spartakusa. Początki trochę niemrawe, ale niezbędne aby pokazać społeczną pozycję niewolników, sposób ich traktowania przez Rzymian. Ale już po wybuchu powstania powieść nabiera tempa i przebiega przez główne wątki historyczne powstania, choć nie zawsze przedstawia szczegóły miejscowości, w których odbywały się bitwy. Zawsze mnie pozytywnie nastawia umiejętne połączenie wiedzy historycznej z talentem pisarskim, a tutaj jeszcze zaskoczyły mnie talenty autorki (przecież kobiety!) w opisywaniu scen batalistycznych, np.
"Rzymianie widząc, że wódz powstańców ranny, wydają ryk triumfu i nacierają z podwójną siłą. Spartakus nie wypuszcza miecza z mdlejącej ręki. Odparowuje ciosy wrogów, ale dłoń trzymająca tarczę osuwa się bezwładnie. Już nie osłania ramion. I oto spadają na niego silne uderzenia. Jakiś centurion przecina mu kość barkową..."
Tak, Nike nie zawsze stała po stronie Spartakusa... Ale kto nie pamięta jego dziejów z lekcji historii--nie zdradzam nic więcej, bo emocje przy lekturze będą większe.
I jeszcze drobne uzupełnienie. W powieści nie ma informacji o tym, co działo się po powstaniu Spartakusa. A po powstaniu, wobec ogromnych zniszczeń Italii, Rzym zmniejszył rolę niewolnictwa na rzecz pracy wolnych biednych ludzi, a także wprowadził dla niewolników prawa, m.in. traktujące zabicie niewolnika jak zabicie człowieka.

Bardzo fajnie napisana powieść o powstaniu Spartakusa. Początki trochę niemrawe, ale niezbędne aby pokazać społeczną pozycję niewolników, sposób ich traktowania przez Rzymian. Ale już po wybuchu powstania powieść nabiera tempa i przebiega przez główne wątki historyczne powstania, choć nie zawsze przedstawia szczegóły miejscowości, w których odbywały się bitwy. Zawsze mnie...