Długo zwlekałam z lekturą, no bo w końcu to jednak książka dla dzieci... Teraz żałuję, że nie przeczytałam jej wcześniej.

"Kurier" opowiada o tajnej organizacji, jaką jest CHERUB. Jest ona dosyć niecodzienna, ponieważ agentami w niej są dzieci. Nie są to nastolatkowie specjalnie uzdolnieni, z tego, co wywnioskowałam. Jedyną rzeczą odróżniającą ich od innych jest to, że są to sieroty. Bardzo się cieszę,że zanim zaczyna się treść, pojawia się małe wytłumaczenie, czym jest CHERUB i informacja, kim są główni bohaterowie. Kurier to druga część cyklu, a ja nie miałam przyjemności czytać pierwszej, więc miło, że zostałam choć trochę zaznajomiona z ogólnym sensem powieści. Również jestem zachwycona, że na koniec odnotowana jest historia CHERUBA oraz wyszczególnienie, co stało się dalej z wszystkimi bohaterami.

James to dwunastoletni chłopiec i dziewczyny nieźle namieszały mu w głowie, ale nie wiem, czy to jest możliwe. W tym wieku raczej miłość jest dla chłopców "ble", a James podchodzi do niej nad wyraz dojrzale. Ogólnie, on do wszystkiego podchodzi bardzo dojrzale, dlatego nie zwracałam uwagi na to, czy jakieś sytuacje są możliwe, bo wydawał się on starszy. I nie jest to wadą, wręcz przeciwnie, daje jakąś nadzieję w młodsze pokolenie i wiarę w ludzkość. James wraz ze swoimi przyjaciółmi ma za zadanie rozbić narkotykowy gang.

A co do tego gangu, to jego "ojcem" jest Keith Moore. Zbir, przestępca, no ogólnie bandzior. To nie byłoby takie proste. Autor ukazuje go jako biznesmena, Keith ma rodzinę, którą kocha ponad życie. Dla swoich dzieci potrafi poświęcić nawet swój biznes. Kochający mąż i wspaniały ojciec - myślę, że Muchamore dużo się nie pomylił. Keith jest zwyczajnym mężczyzną, który utrzymuje swoją rodzinę. Wychodzi mu nieźle, bo zarabia miliony, a to w jaki sposób, to nieistotne. Chce zapewnić dobrą przyszłość wszystkim swoim bliskim - tak, jak zwyczajny, zdrowy mężczyzna, pełniący rolę głowy rodziny. Bardzo podobało mi się to, jak Muchamore wykreował tę postać. Choć przyznam, że z początku dziwiło mnie to, z jaką łatwością opowiada o swoich szemranych interesach.

Kryminał, gdzie na celowniku mamy winowajce, z którym przebywamy na co dzień, szkopuł w tym, aby go złapać. Może nie była to jakaś porywająca opowieść, ale też nie o to chodzi. Myślę, że książka jest swego rodzaju ostrzeżeniem dla małoletnich, a zresztą nie tylko dla nich, przed narkotykami. W treści o nich dużo, zarówno jako tło, jak i chwilami odgrywają "główną rolę". Możemy dowiedzieć się jaki mniej więcej mają skład, jak się je produkuje i jak działają. Dla mnie genialne, autor nie krzyczy "NIE BIERZCIE DRAGÓW!", tylko subtelnie działa na podświadomość czytelnika. Klasa sama w sobie, aby w taki sposób dodać do dzieła coś edukującego.

Fantastycznie było przeczytać coś wciągającego i przypomnieć sobie jak to jest być nastolatkiem dopiero zaczynającym swoje życie. Książkę niezwykle szybko się czytało, strony przerzucałam w zastraszającym tempie, akcja nie nudziła i nie była rozwleczona. Te 230 stron było idealnie wymierzone, nie dało się napisać nic mniej, ani nic więcej. Zdecydowanie mogę powiedzieć, że książkę mogą przeczytać wszyscy, jeśli tylko zechcą czegoś lekkiego i z całą pewnością się nie rozczarują.

_____________________________________________________
Na bardziej szczegółową recenzję i dyskusję na temat książki zapraszam tutaj: http://atramentowaprzystan.blogspot.com/2017/09/kurier.html

Długo zwlekałam z lekturą, no bo w końcu to jednak książka dla dzieci... Teraz żałuję, że nie przeczytałam jej wcześniej.

"Kurier" opowiada o tajnej organizacji, jaką jest CHERUB. Jest ona dosyć niecodzienna, ponieważ agentami w niej są dzieci. Nie są to nastolatkowie specjalnie uzdolnieni, z tego, co wywnioskowałam. Jedyną rzeczą odróżniającą ich od innych jest to, że są...