Kim jest Martha Gellhorn? Niektórym z Was zapewne już coś świta w głowach, inni może dokładnie wiedzą, kim jest ta kobieta i z czego słynie. Zacznijmy zatem od początku.

Martha Gellhorn to amerykańska dziennikarka, reporterka i korespondentka wojenna. Urodziła się 8 listopada 1908 r. w St. Louis. Uczęszczała do Bryn Mawr College, ale rzuciła szkołę w 1927 r. i rozpoczęła karierę dziennikarską. Jej pierwsze artykuły pojawiały się w The New Republic, ale Gellhorn od początku planowała zostać korespondentem zagranicznym i w tym celu wyjechała do paryskiego biura United Press. Zmarła 15 lutego 1998 roku w Londynie.

Mówią, że świat zapamiętał Marthę Gellhorn z dwóch powodów. Po pierwsze - była wybitnym korespondentem wojennym relacjonującym ważne konflikty, począwszy od wojny domowej w Hiszpanii, przez wojnę w Wietnamie, po amerykańską inwazję w Panamie. Tego typu praca wykonywana przez kobietę stanowiła fakt bez precedensu. Drugi powód doprowadzał ją do szału, bo nie miała zamiaru być przypisem do życia kogokolwiek. Mianowicie popularność dzięki małżeństwu z Ernestem Hemingwayem. Niektóre wyprawy odbywała w jego towarzystwie.

Była kobietą o wielkim temperamencie. Takie też są jej wspomnienia z podróży, które obfitują w przygody pełne grozy i niebezpieczeństw. Autorka wbrew rozsądkowi przedziera się starym autem przez targane wojną Chiny, aby spotkać się z Czang Kaj-szekiem. Dryfuje po wodach Morza Karaibskiego w poszukiwaniu U-Bootów. Dociera też do rosyjskich dysydentów w Związku Sowieckim. Na te "piekła na ziemi" reaguje oburzeniem, poruszeniem, ale i ironicznym humorem.

Jako pierwsze odwiedzamy wraz z autorką Chiny. Na początku 1941 roku uczestniczyły w konflikcie chińsko-japońskim. Autorka relacjonowała w tym wydarzeniu działania chińskiej armii i obrony przeciwko mającemu nastąpić japońskiemu atakowi na wybrzeże Morza Południowochińskiego. Następnie, w roku 1942 wyruszamy w podróż do rejonu Morza Karaibskiego gdzie niemieckie łodzie podwodne zatapiały okręty wzdłuż wschodniego wybrzeża Stanów Zjednoczonych, w Zatoce Meksykańskiej, na Karaibach i dalej na południe aż do Brazylii.

W kolejną podróż udajemy się do Afryki. Co ciekawe, przemierzamy ją wzdłuż jej równika; od zachodniego aż do wschodniego wybrzeża. W 1971 roku odwiedzamy Izrael, gdzie autorka udaje się na odpoczynek, a w 1972 roku udajemy się do Rosji.

Książki podróżnicze mają to do siebie, że pełno jest w nich wspaniałych zdjęć i barwnych opisów. Martha Gellhorn przełamała tę rutynę. W książce jej autorstwa nie znajdziemy ani zdjęć, ani kolorowych opisów. Kobieta przytacza nam rzeczywiste i nieraz zimne fakty. Skupia się bardziej na wojnach i życiu codziennym ludzi. Wspomina także o ciężkich warunkach i niespodziewanych sytuacjach, które niejeden raz towarzyszyły jej podczas wypraw. Z czystym sumieniem mogę powiedzieć, ze autorka jest w swoim utworze jak najbardziej szczera… i odważa. Podróżowanie podczas wojny lub krótko po jej zakończeniu wiąże się z ryzykiem i niebezpieczeństwem. Czasem Martha Gellhorn odbywała wyprawy z kimś, ale częściej były one samotne.

„Podróże z nim i samotnie. Pięć piekieł na ziemi” to książka, która jak najbardziej przypadła mi do gustu. Nie była wyidealizowana, a autorka wypowiadała się szczerze na temat każdej wyprawy. Polecić mogę ją każdemu, kto interesuje się podróżami oraz aspektami politycznymi. Można się z niej dużo dowiedzieć na temat wielu sytuacji, które panowały podczas XX wieku.

Kim jest Martha Gellhorn? Niektórym z Was zapewne już coś świta w głowach, inni może dokładnie wiedzą, kim jest ta kobieta i z czego słynie. Zacznijmy zatem od początku.

Martha Gellhorn to amerykańska dziennikarka, reporterka i korespondentka wojenna. Urodziła się 8 listopada 1908 r. w St. Louis. Uczęszczała do Bryn Mawr College, ale rzuciła szkołę w 1927 r. i rozpoczęła...