Jane Eyre. Autobiografia
- Kategoria:
- biografia, autobiografia, pamiętnik
- Tytuł oryginału:
- Jane Eyre
- Wydawnictwo:
- Wydawnictwo MG
- Data wydania:
- 2013-08-14
- Data 1. wyd. pol.:
- 2013-08-14
- Liczba stron:
- 608
- Czas czytania
- 10 godz. 8 min.
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788377791448
- Tłumacz:
- Teresa Świderska
- Ekranizacje:
- Jane Eyre (2011)
- Tagi:
- Charlotte Bronte autobiografia Teresa Świderska Dziwne losy Jane Eyre
- Inne
UWAGA! Książka została wydana wcześniej pt. "Dziwne losy Jane Eyre".
Najsłynniejsza powieść Charlotte Brontë, która przyniosła jej międzynarodową sławę.
Brontë opowiada historię młodej dziewczyny, która po stracie obojga rodziców, trafia do domu brata swojej matki. Nie potrafi jednak obudzić uczuć u ciotki, która – gdy tylko nadarza się okazja – pozbywa się dziewczynki, wysyłając ją do szkoły dla sierot, słynącej z surowego rygoru. Jane daje sobie jednak radę, zdobywa wykształcenie i wreszcie znajduje pracę jako guwernantka, w domu Edwarda Rochestera, samotnie wychowującego przysposobioną córkę. Wydawałoby się, że tu wreszcie znajdzie prawdziwe szczęście. Jednak los upomni się zadośćuczynienia za winy z przeszłości jej ukochanego pana. Jane nocą ucieka szukać swojej własnej drogi…
To jest autobiografia – być może nie w ujęciu nagich faktów i okoliczności, lecz prawdziwego cierpienia i doświadczenia – pisał angielski filozof, George H. Lewes – to właśnie nadaje książce jej urok: dusza przemawia tutaj do duszy; jest to wypowiedź z głębin wewnętrznego zmagania i bólu ducha, który wiele przeszedł.
Jane Eyre to powieść, o której wnet po jej opublikowaniu gazety angielskie pisały codziennie, do tego – niemal w samych superlatywach, a taki publiczny zachwyt nie zdarza się często. Książka Charlotte Brontë rzeczywiście porwała tłumy. Po ponad stu sześćdziesięciu latach nadal pozostaje powieścią kultową i choć epoka wiktoriańska dawno przeminęła, Jane Eyre wciąż żyje w umysłach czytelników. W czym tkwi jej fenomen? Wydaje się, że w wierności samemu życiu. Charlotte Brontë była pisarką, której nigdy nie myliło się ono ze sztuką. Bez względu na epokę, w której człowiek żyje, samotność, tęsknota i cierpienie są zawsze te same i zawsze tak samo przeżywane. Zwłaszcza jeśli jest to samotność wśród ludzi, tęsknota za zwykłym ciepłem drugiego człowieka i cierpienie wynikające z odtrącenia przez innych. Czy działo się to dawno temu, czy działo się wczoraj – trauma odrzucenia pozostaje ta sama, a lekcja miłości do odrobienia. Tymczasem Jane Eyre ukazała tę drogę nie tylko jako możliwą do przezwyciężenia, ale pewną, przykładem własnej osoby ręcząc, że sprawiedliwość istnieje, a cierpienie zostaje wynagrodzone.
Porównaj ceny
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Mogą Cię zainteresować
Oficjalne recenzje
Być jak Jane Eyre
- (…)Ubiorę moją Jane w atłasy i koronki i będzie nosiła róże we włosach; i nakryję jej głowę bezcennym welonem.
- A wtedy mnie pan nie pozna i nie będę już pańską Jane Eyre, lecz małpką w kurtce arlekina, lekkomyślną kobietą przystrojoną w cudze piórka.(…)*
Każdy czytelnik ma swojego ulubionego bohatera, z którym się utożsamia, uwielbia go za „to coś”. Dla jednych są to cechy zewnętrzne, dla innych wewnętrzne. Wiadomo, że im bardziej złożona jednostka, tym wydaje się atrakcyjniejsza, a tym samym na długo zapada nam w pamięci. I choć urody, przebojowości czy popularnej wśród współczesnych postaci ironiczności nie można przypisać tytułowej bohaterce Charlotte Brontë to właśnie Jane Eyre należy w moim przekonaniu do tych najlepiej skonstruowanych jednostek w literaturze światowej. A dlaczego? Ponieważ jej życie, zachowanie, aspiracje są, pomimo upływu lat, uniwersalne jak zresztą ona sama. Nie bez powodu powstała ogromna liczba ekranizacji, zarówno na dużym, jak i małym ekranie. Po prostu Jane jest tylko jedna.
Osierocona dziewczynka, najpierw trafia do znienawidzonej ciotki, potem zaś do Zakładu Lowood. Po kilku latach, zdobywając doświadczenie jak guwernantka, trafia do posiadłości Edwarda Rochestera. Między dwojgiem samotników stopniowo pojawia się nić porozumienia.
Klasyczny styl Brontë w nowym wydaniu jest prosty i przyjemny w odbiorze. Powieść, składającą się z kilku stadiów z życia postaci, czytamy z perspektywy pierwszej osoby. Narratorką jest sama Jane Eyre, której oczami obserwujemy otaczający ją świat. Jest konkretna, wrażliwa, zwracająca uwagę na drobnostki. Ta niezwykła „autobiografia” stworzyła wiele subtelnych portretów, w których możemy dostrzec wyjątkową głębię i dojrzałe studium psychologiczne bohaterów, wyjątkowo bliskich naszych czasów.
Jane należała do kobiet, które musiały się zmagać z wszelkimi przeciwnościami. Nie myślała o małżeństwie, bogactwie czy próżnym przebywaniem na salonach. Jej marzenia dotyczyły przede wszystkim samorealizacji. Skromna, ambitna, pracowita i piekielnie inteligentna. A to, że właśnie taki cechami, a nie ładną buzią czy „właściwym” manierom zdobyła coś więcej - no cóż autorka, tworząc taką postać nie mogła postąpić inaczej jak pokazać, że kobieta w epoce wiktoriańskiej to nie pozbawiona rozumu i hartu ducha porcelanowa lalka.
Dlaczego książka „Jane Eyre. Autobiografia” należy do tak fenomenalnych dzieł? Oprócz wspomnianych postaci coś jeszcze ważnego drzemie w tej powieści. A mianowicie jak wpływa na człowieka samotność, czym jest tęsknota za ciepłem i miłym słowem, jak wygląda prawdziwa przyjaźń i wreszcie ile jest w stanie udźwignąć prawdziwa, dojrzała miłość. Naprawdę trudno o większe wartości.
Katarzyna Barańska
* Cytat pochodzi z recenzowanej książki.
Oceny
Książka na półkach
- 15 235
- 10 997
- 3 845
- 1 678
- 357
- 345
- 213
- 116
- 114
- 98
Opinia
Dzieło DZIWNE LOSY JANE EYRE jest jednym z tych dzieł które zapadają w pamięć i stanowią przykład niemal komplentości sztuki na który składają sie wyobraźnia autora, klimat czasów i miejsca, oryginalność postaci oraz niepowtrzalność ludzkich uczuć i człowieka jako stworzenia obdarzonego nimi. Gdy to wszystko zostanie jeszcze bardzo interesująco opisane dzięki bardzo dobremu warsztatowi autorki powstać musi właśnie dzieło niezwykłe.
Znamy przysłowie "co dwie głowy to nie jedna" które każe nam spodziewać się wyniku działania, pracy lepszego niż w sytuacji gdy absorbuje jedną tylko osobę. I aż się samo narzuca pytanie czy autorka jest faktycznie jedyną twórczynią owej powieści, czy też jej proces powstawania był konsultowany, wspomagany pomysłami pozostałych znanych sióstr. Tego nie dowiemy się nigdy. Niemniej książka jak pisałam łączy płynnie kilka bardzo ważnych dla sukcesu lektury elementów, co nie zawsze ma miejsce.
Lektura owej powieści to nie tylko losy bohaterów. To podręcznik nie tylko dobrego pisania ale wiedzy na temat szerszego spojrzenia na całokształt świata powstającego w wyobraźni, dzięki której to szerszej prespektywie pobieramy naukę tego czym jest dobra powieść i zwracamy uwagę na ważnośc elementów dotąd mniej ważnych. Czy przyszło nam do głowy zastanowić się jak ważnym jest miejsce akcji dla samego wizerunku bohaterów i mocy wydarzeń jeśli dzieją się one we właściwszym dla nich otoczeniu, miejscu a nawet czasie? Ileż by magii ta powieść straciła, gdyby ktoś napisał ją dziś osadzając w czasach współczesnych gdzieś na ulicach nowoczesnego zachodniego miasta. I nie chodzi tylko o niepasujące normy społeczne, konwenanse czy strukture samego społeczeństwa z jego wewnętrznym podziałem ról. Ale i o wizerunek przedmiotów stanowiących wyposażenie domu, architekturę domu z ich gotyckim, XIX wiecznym właściwym pięknem i klimatem, o pokoje oświetlane tylko blaskiem świec umocowanych w interesujących świecznikach. O nakrycia głowy, o płaszcz który otula przed chłodem. To wszystko dodaje postaciom większej magii, czyniąc z nich autentycznymi mieszkańcami tego niedoświadczalnego dla nas świata ubiegłych stuleci. Jak ważnym jest więc to wszystko co na pierwszy rzut oka naszej wyobraźni stanowić ma tylko dekorację.
Ksiązka ma to do siebie że wywołuje u czytelnika emocje, poprzez wyżej opisany całokształt. I to jest w niej naważniejsze. Emocje nie tylko poprzez losy bohaterów, ale poprzez pomysl na samych bohaterów. Jak to trudno jest pisarzowi wymyśleć postaci nie tylko autentyczne co oryginalne. Często spotykamy się z zaskoczeniem poprzez ewolucje bohaterów, lub sami jesteśmy w stanie ją przypuszczać czytając inne książki. Tutaj przeciwnie. Zaskakuje nas toże gdy pozorna zmiana zachowania bohaterów jest tak naprawdę ukazaniem się ich nam takimi jacy byli zawsze,a co w sposób bardzo fajny udało się autorce przed nami ukryć.
Nie wiem czy to napisać wyraźniej by nie pozbawić Was ewentualnej zabawy podczas odkrycia tego spotrzeżenia, ale stanowić to może mimo wszysytko dodatkową zachętę do lektury. Poznajemy więc Jane Eyre jako nastolatkę wychowywaną przez ciotkę, która jest nielubiana i dokuczana przez kuzyna. czytamy jak zostaje oddana do restrykcyjnej szkoły pod wychowanie i widzimy ją łamiącą wszelkie nakazy dyscypliny, tak jakby dla samej satysfakcji zrobienia czegos na opak. A to tak naprawdę spokojna osoba która przy odpowiednim środowisku i klimacie otoczenia jest rozumną, wrażliwą istotą, do tego madrą co daje w sobie poznać w wieku dojrzewania i wczesnej dorosłości gdy zostaje guwernantką i opiekuje się dziewczynką w domu pana Rochetsera. Choć nie pozbawiona indywidualności, choć zdająca się w rozmowie stawiać własne zdanie ponad konwenase społeczne to jednak jest to soba wierząca, która nie czyni się bogiem ponad prawa przez Boga ustalone. Przykładem może być stanowisko wobec wielkiej tajemnicy swego chlebodawcy, które z punktu widzenia moralności uniemożliwia im bycie razem. Jane co nie trudno zgadnąć oczywiście zakochuje się wczesniej we właścicielu domu do ktorego trafia po opuszczeniu szkoły.
I nawet miłość która na końcu zwycięża i radośc, która Jane towarzyszy, ma miejsce dopiero wtedy gdy obiektywne warunki otocznia pozwalają kochankom odnaleść spokój i ukojenie w ich własnych ramionach.
Jeśli więc ktoś lubi czasy XIX wiecznej Anglii, z ich wyglądem, architekturą i pejzażami a do tego mrok, posępność, ale i miłość oraz tajemnicę wraz z oryginalnością bohaterów to książkę jak najbardziej polecam. Celowo pominęłam skupienie się na akcji powieści i jej choć cząstkowemu streszczeniu. To co naważniejsze po przeczytaniu tej książki to generalne wrażenie, emocje, które zmuszają do popatrzenia na nią od tej właśnie strony, kiedy powieść wpływa na nas nie tylko akcją ale mentalnością, klimatem i pomysłowością.
Dzieło DZIWNE LOSY JANE EYRE jest jednym z tych dzieł które zapadają w pamięć i stanowią przykład niemal komplentości sztuki na który składają sie wyobraźnia autora, klimat czasów i miejsca, oryginalność postaci oraz niepowtrzalność ludzkich uczuć i człowieka jako stworzenia obdarzonego nimi. Gdy to wszystko zostanie jeszcze bardzo interesująco opisane dzięki bardzo dobremu...
więcej Pokaż mimo to