Tak się dobrze składa, że lekturę serii z Verą Stanhope zaczęłam od tomu drugiego, a „Przynęta", tom pierwszy, jest moja drugą książką pani Cleeves. A dobrze się składa, ze taka a nie inna kolejność, bo tom pierwszy średnio przypadł mi do smaku, śledztwo zaczyna się gdzieś od połowy, pierwsze strony nie sprzyjają koncentracji na kolejnych wydarzeniach, wydawały mi się bardzo chaotyczne. Poza tym nie było nawet jednego bohatera, którego chociaż trochę polubiłabym, jakby każda postać miała same wady, a żadnych zalet, poza może inteligencją. Z perspektywy całości układ „Przynęty" nawet ma sens, poszczególne fragmenty przedstawione są z punktu widzenia wybranych bohaterek, jednak pisane w trzeciej osobie. Jak na kryminał za mało miejsca początkowo poświęcone zostało śledztwu, a za dużo sytuacji obyczajowo- społecznej, poza tym brakowało mi jakiegoś klimatu miejscowego. Za to ogromny plus, bo osoba mordercy mnie bardzo zaskoczyła. Całość w okolicach przeciętności.

Tak się dobrze składa, że lekturę serii z Verą Stanhope zaczęłam od tomu drugiego, a „Przynęta", tom pierwszy, jest moja drugą książką pani Cleeves. A dobrze się składa, ze taka a nie inna kolejność, bo tom pierwszy średnio przypadł mi do smaku, śledztwo zaczyna się gdzieś od połowy, pierwsze strony nie sprzyjają koncentracji na kolejnych wydarzeniach, wydawały mi się...