Akcja, walka i wola przetrwania. To są motywy przewodnie w trzeciej części "Apokalipsy Z".
Wiktor, Lucía i mecenas płyną ukradzionym z Teneryfy "Krokodylem II" w kierunku w
Wysp Zielonego Przylądka, aż do momentu zetknięcia się z huraganem. Z ciężkiej sytuacji ratuje ich supertankowiec "Itaka" pochodzący z Chrześcijańskiej Republiki Gulfport w Missisipi, rządzonej przez wielebnego Greene'a. Mimo, że załoga ciepło wita ocalałych, a z ich słów wynika, że są gorliwymi chrześcijanami wkrótce objawia się ich mroczna strona. Traktują oni bowiem członków rasy innej niż biała jako niewolników. Uciekinierzy otrzymują dom, mecenas pracę w głównym budynku miejskim, Ratuszu, ale mimo to Lucía nie może patrzeć bezczynnie na to jak sprawująca porządek w Gulfport Zielona Gwardia traktuje niewolników. Sama wzrusza do oddzielnego od Gulfport ośrodka dla helotów Bluefront. Dowiedziawszy się o tym Wiktor idzie do Bluefront, tymczasem adwokat trafia do laboratorium w Ratuszu, gdzie wynaleziono cladoxpan, lek powstrzymujący symptomy TSJ. Po kryjomu heloci z pomocą Sprawiedliwych, ludzi rasy białej przeciwnych niewolnictwu ukrywających się w Gulfport, planują powstanie. Dodatkowo ropę miasteczka chcą przejąć Koreańczycy, którzy jako jedyni zdołali uchronić cały swój naród przed zarazą. Wszystkie działania trzech stron prowadzą do zbrojnej konfrontacji, a miejscem tego zdarzenia będzie Gulfport.
Jest to ostatni tom, zatem tu przedstawione jest zakończenie przygód Wiktora, Lucíi, mecenasa i jego kota. Uchylę rąbka tajemnicy, nie dla wszystkich starcie w Gulfport zakończy się happy end'em. Na samym końcu dowiemy się jak sytuacja bohaterów ukształtowała się sześć lat po starciu w Gulfport oraz poznamy ukrywane dotąd imię mecenasa. Przyznam, że jego tożsamość wcale mnie nie zaskoczyła.
Styl pisania książki nie zmienił się. Autor nie odpuszcza szczegółowych opisów. Czyta się nieprzyjemnie, ale po dwóch poprzednich częściach zdążyłam się już do tego przyzwyczaić. Bohaterów polubiłam, ale do żadnego się nie przywiązałam. Myślałam, że trzecią część będzie irytująco podobna do drugiej, w końcu w obu przypadkach trafiają do licznej grupy ocalałych, tymczasem historia została wzbogacona w nowe szczegóły, ponieważ pojawił się cladoxpan. Brutalne i krwawe sceny ulepszyły fabułę, a akcji i wątków nie brakowało. Jest to najlepsza część z całej trylogii. Mimo chwalonej przeze mnie akcji i ciekawej historii czytało się okropnie. Większość czytelników pewnie nie dotrwałoby do końca, chyba, że postanowią pominąć większą część opisów. Mimo dominacji minusów serii, jako pasjonat filmów i książek o zombie nie żałuję, że ją przeczytałam.
Pod koniec wstawię obiecaną listę bohaterów:
Tom 1:
- narrator - trzydziestoletni prawnik, obywatel Galicji. Od dwóch lat owdowiały. Ma (lub miał) 25 letnią siostrę, również prawniczkę. Jego rodzice mieszkali w Cotobade w pobliżu Pontevedry. Ma też perskiego kota, Lukullusa.
- Roger - chłopak siostry prawnika, mieszkał z nią w Barcelonie w czasie wybuchu epidemii.
- Rober - doradca księgowy w firmie importowej, przyjaciel z dzieciństwa narratora, od dwóch lat żonaty, ma kilkumiesięczną córkę.
- Miguel - sąsiad narratora, ostatni z ocalałych na ulicy narratora. Prowadzi firmę handlującą sprzętem medycznym. Jest rozwiedziony i mieszka z psem. Ma pięciometrową łudź.
- Alfred - sąsiad narratora pracujący w firmie budowlanej.
- Laurita - najmłodsza kuzynka narratora. Zostawiony przez nią miś odwrócił uwagę Nieumarłych pod domem narratora.
- Igor Uszakow - ukrainiec, kapitan statku towarowego "Zaren Kibish".
- Aleksander Grigoriewicz Kricyniew - ukrainiec, pierwszy oficer "Zaren Kibish". Razem z Pritczenkiem i czterema marynarzami wyruszył z narratorem do biura lokalnej firmy kurierskiej VNT po przesyłkę dla Uszakowa.
- Wiktor Nikołajewicz Pritczenko - Ukrainiec pochodzący z ukraińskiej wioski Zaproszpoje. Jako 17-latek wstąpił do Armii Czerwonej, po przeszkoleniu skierowano go do eskadry śmigłowców transportowych. Później żołnierz Armii Rosyjskiej. Po roku znajomości ożenił się z Iriną. Rok później urodził mu się syn, Pasza. Ukrainiec opuścił armię, po trzech miesiącach pracował dla firmy transportowej, a następnie przyleciał do Hiszpanii gdzie pracował dla Siunty, czyli Autonomicznego rządu Galicji jako pilot straży leśnej. Po wybuchu epidemii jego rodzina trafiła do Bezpiecznej Strefy w Düsseldorfie i kontakt się urwał. Razem z narratorem po ucieczce przed załogą "Zaren Kibish" zostali przyjaciółmi.
- Lucía - siedemnastolatka z Bayonie, w poszukiwaniu rodziców samotnie wyruszyła z Bezpiecznej Strefy do szpitala Meixoeiro.
- siostra Cecilia Iglesias - pochodzi z prowincji Ávila, misjonarka. Ukrywała się z Lucíą w piwnicy szpitala Meixoeiro do czasu przybycia narratora z Pritczenkiem.
Tom 2:
- Katalonka Paula "Pauli" María i Argentyńczyk Marcelo - uratowali trójkę głównych bohaterów na lotnisku Arrecife na wyspie Lanzarote, monarchiści.
- Komendant Alicia Pons - dowodzi korpusem medycznym, służbami przyjmowania przybywających, tranzytu i imigracji na Teneryfie
- doktor Jorge Alonso - jeden z lekarzy przyjmujących znalezionych ocalałych do kwarantanny na statku Galicia.
- Basilio Irisarri - czterdziesto pięcio letni marynarz i pijak. Przed epidemią był członkiem załogi tankowca Marynarki Wojennej Hiszpanii "Marqués de la Ensenada". Na Teneryfie pracował jako strażnik na "Galicii", statku zmienionym w oddział kwarantanny. Ciężko pobił siostrę Cecilię, a wina spadła na Pritczenkę. Próbował też zabić Lucíę, ale zmarł od ugryzienia Nieumarłego w laboratorium.
- Lucius Vien - na Teneryfie szef administracyjny grupy operacyjnej. Przed apokalipsą należał do kadry zarządzającej firmy Inditex jako kierownik ośrodka dystrybucji odzieży w Saragossie.
- pani Rosario - na Teneryfie sprawowała kontrolę nad zespołem budynków, gdzie mieszkali ocaleli z Hiszpanii, donosicielka.
- Kurt Tank - niemiec, oficer dowodzący w misji w szpitalu La Paz. Przed apokalipsą był oficerem armii niemieckiej. Człowiek stanowczy i twardy. Zginął z rąk monarchistów.
- David Broto - kataloński informatyk. Przed epidemią siedział w więzieniu.
- Maite - kochliwa przyjaciółka Lucí, na Teneryfie pracowały razem w szpitalu.
- Eric Desauss - Belg o osobowości schizoidalnej, dawny znajomy Basilia, któremu pomagał w zamordowaniu siostry Cecilii.
- Jonás Fernándes - sierżant weteran Trzeciego Pułku imienia Juana de Austrii, który uczestniczył w wyprawie po leki do Madrytu, gdzie został postrzelony przez Marcelo.
Tom 3:
- Birmley - kapitan supertankowca "Itaka".
- Gunnar Strangärd - Szwed, pierwszy oficer supertankowca "Itaka" należący do Sprawiedliwych.
Enzo - kelner na "Itace" posługujący się włoskim językiem.
- wielebny Josiah Greene - przywódca Chrześcijańskiej Republiki Gulfport w Missisipi. W 1974 w Waynesbro w stanie Wirginio uszkodził kolano i odtąd przed krwawymi wydarzeniami czuł ból w kolanie. Nie nawidzi ras ludzkich innych niż biała.
- Jung Moon Koh - porucznik przydzielony do podsłuchu na stacji nasłuchowej Hangeul 9 w Wonsan w Korei Północnej, syn zamożnego urzędnika średniego szczebla
- Park - porucznik przydzielony do podsłuchu na stacji nasłuchowej Hangeul 9 w Wonsan w Korei Północnej pochodzący z ubogiej rodziny robotników rolnych z zachodniej części Korei Północnej .
- Hong Jae-Chol - pułkownik północnokoreańskiej kadry oficerskiej służący Ministerstwu Obrony Narodowej.
- Kim Tea-Pak - zaufany porucznik Honga.
- Malachiasz Grapes - prawa ręka wielebnego, dawny członek Aryan Nation, dowódca Gwardii Zielonych.
- Seth Fretzen - prawa ręka Grapes'a, członek Gwardii Zielonych, dawny członek AN.
- Carlos "Kot" Mendoza - meksykanin, przywódca powstania w Bluefront.
- Fernando "Chińczyk" Cevallos - spędził z Mendozą ponad rok na misji w Stanach Zjednoczonych. Na ochotnika zaciągnął się dn jednej z lotnych brygad wojska meksykańskiego.
- Alejandra - meksykanka z Bluefront, później przyjaciółka Lucíi.
- Susan Compton - sekretarka wielebnego Green'a, zginęła w jego gabinecie z rąk Malachiasza.
- Anne Sue - siostrzenica pani Campton, sekretarka mecenasa podczas jego krótkiej pracy w sekcji hispańskojęzycznych helotów w Ratuszu Miejskim w Gulfport.
- dr. Ballarini - Włoch, przywódcą zespołu sanitariuszy w banku połączonym z Ratuszem Miejskim, którzy opracowali cladoxpan opóźniający symptomy zarażenia TSJ. Przybył do miasta dwa tygodnie po powstaniu muru.
- profesor Banksted - przed apokalipsą był wykładowcą na Midwest University. Przeciwnik powstania w Bluefront.

Akcja, walka i wola przetrwania. To są motywy przewodnie w trzeciej części "Apokalipsy Z".
Wiktor, Lucía i mecenas płyną ukradzionym z Teneryfy "Krokodylem II" w kierunku w
Wysp Zielonego Przylądka, aż do momentu zetknięcia się z huraganem. Z ciężkiej sytuacji ratuje ich supertankowiec "Itaka" pochodzący z Chrześcijańskiej Republiki Gulfport w Missisipi, rządzonej przez...