Szukałem czegoś odmiennego, czegoś z pogranicza 2 wojny światowej. Obijającego się o gatunek kryminału, fantastyki oraz z silnymi elementami horroru. Poszukiwania trwały długo tak by zaspokoić w pełni moją głęboką chęć wczucia się w atmosferę. Strzał w 10! Po przeczytaniu stwierdziłem ,że tego mi było trzeba. Poczułem całą tę atmosferę, którą autor chciał przekazać.
Akcja rozpoczyna się już od samego początku, powoduje ciekawość. Gdzieś w międzyczasie wbija się powolnie drugie tło, które powolnie narasta i można je odczuć zgniłym oddechem na karku. Klimat momentami robi się gęsty i krwisty. . Zachowano cieniutką granicę pomiędzy logiką a ludzką wyobraźnią i dziwnymi zjawiskami. Reali wojny zostały świetnie ukazane. Autorowi zarzucić można ,że zapomniał wpisać przemyślenia lub rozmowy pomiędzy żołnierzami. Brnąc w kolejne strony czytelnik zostaje obrzucony informacjami z którymi już się spotkał, uświadamia sobie ,że to już gdzieś było ale w rzeczywistości nie to samo. Tutaj następuje zwrot, czy ja to już czytałem, czy to po prostu jest nieco zaczerpnięta inna wersja innej książki. To powinno dać do myślenia. W którymś momencie uświadamiamy sobie ,że coś tu nie pasuje. Zagadka wprawdzie już rozwiązana jednak brakuje jakiegoś elementu. Puzzle bardzo podobne ale te kawałki do siebie jakoś nie pasują. Dopiero przy samym końcu dostajemy silnego kopa. To nie ta sama układanka która tak nam pasowała do innego dzieła. Właśnie tym autor ujął mnie w swoim dziele.
Ta książka to dzieło.

Szukałem czegoś odmiennego, czegoś z pogranicza 2 wojny światowej. Obijającego się o gatunek kryminału, fantastyki oraz z silnymi elementami horroru. Poszukiwania trwały długo tak by zaspokoić w pełni moją głęboką chęć wczucia się w atmosferę. Strzał w 10! Po przeczytaniu stwierdziłem ,że tego mi było trzeba. Poczułem całą tę atmosferę, którą autor chciał przekazać.
Akcja...