Jak widać tematyka pozytywnego myślenia wciągnęła mnie na dobre.
Gdy zaczęłam czytać, przyznam że nie do końca spodziewałam się tego co dostałam a z drugiej strony od jakiegoś czasu zastanawiałam się jak pogodzić Boga z całą tematyką. Moc pozytywnego myślenia jest wyczerpującą odpowiedzią na tego typu wątpliwości. Czy Bóg chciałby żebyśmy byli zgorzkniali, zazdrościli nieustannie innym i nie szukali w niczym radości? Bardzo w to wątpię. Przyznaję, że nie jestem zagorzałą katoliczką jednak zawsze wierzyłam, że istnieje jakaś siła, która jest przy nas zwłaszcza w trudnych momentach i nas wspiera. Przyznać muszę, że dzięki tej książce zaczęłam ponownie postrzegać Boga jako przyjaciela, który mimo naszych błędów jest stale obok.
Parę osób zarzuca autorowi, że pod płaszczykiem cytatów z Biblii propaguje New Age. System ten zamazuje różnice między Bogiem a człowiekiem a co za tym idzie ten ostatni traci miano grzesznika. Wróżbiarstwo, horoskopy, biała magia itp. czyli wszystko co powoduje, że Boga odsuwamy na bok a zawierzamy wymienionym praktykom. Człowiek stosuje różnego rodzaju praktyki by uciec od bólu (bioenergoterapie, Reiki itp.) i owe praktyki popiera New Age. Zakłada też że najważniejszym narzędziem człowieka jest wolna wola i może on dokonywać w każdym momencie życia dowolnego wyboru, bez narażania siebie na osąd.
Norman Peale twierdzi, że to najczęściej grzech, strach lub zawiść powodują napięcia w naszym ciele, więc warto czym prędzej się ich pozbyć by dostąpić "uzdrowienia" a już na pewno nie popiera dokonywania wyborów bez liczenia się z konsekwencjami. Jedyne co może być wspólnym mianownikiem autora z New Age to stwierdzenie, że wszystko co istnieje jest ze sobą powiązane i ma w sobie pewną moc. Czy grzechem jest to że posiadamy możliwość zmiany własnego charakteru na lepszy albo że możemy modlić się za innych często z dobrym skutkiem? Ja w książce Normana Peale'a nie dostrzegam ukrytej pochwały ruchu New Age. Jest za to pełna cytatów z Biblii i ich tłumaczeń, motywacji by swoje życie, smutki i radości powierzyć Bogu. By traktować Go jak wspólnika w życiu a nie złowrogą istotę która tylko czyha by nas kopnąć w zadek gdy się potkniemy. Autor w żadnym miejscu nie zachęca nas byśmy wyrzekli się Boga bo przecież sami możemy się Nim stać. Mnie osobiście jego podejście bardzo odpowiada. Wierzę, że sami negatywnymi myślami możemy wpędzić się w chorobę a nieustanne narzekanie i zazdrość powodują tylko osłabienie i frustrację. Jeśli bycie zadowolonym z życia, modlitwa do Boga i pytanie go w sercu czy dana rzecz jest słuszna, wyzwalanie w sobie pozytywnych cech jest ukrytą pochwałą New Age to widocznie czytałam inną książkę.

Jak widać tematyka pozytywnego myślenia wciągnęła mnie na dobre.
Gdy zaczęłam czytać, przyznam że nie do końca spodziewałam się tego co dostałam a z drugiej strony od jakiegoś czasu zastanawiałam się jak pogodzić Boga z całą tematyką. Moc pozytywnego myślenia jest wyczerpującą odpowiedzią na tego typu wątpliwości. Czy Bóg chciałby żebyśmy byli zgorzkniali, zazdrościli...