To nie były te emocje, ten dreszczyk, ta adrenalina - co w historii samotnego opłynięcia świata najtrudniejszą drogą ("Zew oceanu"). Nie ta skala czyhających niebezpieczeństw, choć "cnota" autorki była w niebezpieczeństwie, ale amatorzy ... - nie wiedzieli z kim tańczą ;)
Tu była ciężka harówka jazdy rowerem z przyczepką w terenie górskim, lub drogami o dużym natężeniu ruchu bez pasa dla rowerów, z czego cieszyli się Hiszpanie namiętnie trąbiąc na Ewcię.
Ale autorka, to z charakteru uparty kozioł i według mojego mniemania, najważniejszą rzeczą z tej samotnej wyprawy, było pokazać całemu światu, że dam radę (większość maratończyków, triatlon-owców, czy wspinaczy wysokogórskich ma tą samą przypadłość) i dała. Choć pod koniec stwierdziła szczerze, że lepiej jest się z kim dzielić spostrzeżeniem; aaach - jak tu pięknie.
Oczywiście zaletą takich wypraw oprócz wspaniałych krajobrazów i zwiedzania magicznych miast, jest poznawanie ludzi i miejscowych zwyczajów. Według relacji pani Ewy, Katalończycy to wyniośli, nabzdyczeni i milczący ludzie nie skorzy do pomocy, przez co straciłem całą sympatię (walka o niepodległość) do tego narodu.
Dla miłośników turystyki i przygód.

To nie były te emocje, ten dreszczyk, ta adrenalina - co w historii samotnego opłynięcia świata najtrudniejszą drogą ("Zew oceanu"). Nie ta skala czyhających niebezpieczeństw, choć "cnota" autorki była w niebezpieczeństwie, ale amatorzy ... - nie wiedzieli z kim tańczą ;)
Tu była ciężka harówka jazdy rowerem z przyczepką w terenie górskim, lub drogami o dużym natężeniu...