To bardziej książka do oglądania niż czytania, chociaż interesujące są wstępne i końcowe komentarze Janusza Majewskiego, który wybrał i opracował zdjęcia zgromadzone w Muzeum Historii Fotografii w Krakowie. Poza tym Majewski spędzał dzieciństwo na Kresach, więc temat jest mu szczególnie bliski, co widać i w układzie albumu, i w odautorskich wspomnieniach.

Książka ta towarzyszyła mi przez ostatnich kilka miesięcy. Wciąż do niej wracałam i jestem pewna, że jeszcze nieraz to zrobię i to nie tylko dlatego, że z Kresami wiąże się historia mojej rodziny.
Tak naprawdę jest to album dla każdego, kto lubi zagłębiać się w przeszłość.

Fotografie ułożone są tematycznie, pokazując zabytki i życie codzienne w poszczególnych województwach kresowych. To głównie zdjęcia z dwudziestolecia międzywojennego, niekiedy upamiętniające burzliwe dzieje pierwszej wojny światowej i walk z 1920 roku, ale jeszcze niezapowiadające tragedii, jaka zacznie się we wrześniu 1939 r.
Na mnie szczególne wrażenie robią pamiątkowe ujęcia rodzinnych wycieczek, uroczystości, szkolnych klas, a także portrety oraz sceny rodzajowe. Patrząc na nie, za każdym razem zastanawiam się, kim byli ci ludzie, często anonimowi, ale przecież żyjący gdzieś i kiedyś swoimi problemami, radościami, smutkami... Każdorazowo też nachodzi mnie myśl, ilu z nich udało się przeżyć drugą wojnę światową, jak potoczyły się ich późniejsze losy...

Pomysłowe i symboliczne jest umieszczenie na początku albumu zdjęcia małego chłopca w marynarskim ubranku, który manipuluje przy wiszącym na ścianie zegarze - jakby uruchamiał ub zatrzymywał czas, którego upływ widzimy na poszczególnych stronach. Ostatnie kartki to z kolei portrety starych ludzi - u schyłku ich życia, gdy słowo KRESY nabiera nowego znaczenia.

Można by pisać i pisać o uroku, pięknie, nostalgii tych zatrzymanych w kadrze obrazów. Lepiej jednak je po prostu obejrzeć i samemu przekonać się, jak bardzo oddziałują na nasze zmysły, na wyobraźnię i emocje po wielu latach.

To bardziej książka do oglądania niż czytania, chociaż interesujące są wstępne i końcowe komentarze Janusza Majewskiego, który wybrał i opracował zdjęcia zgromadzone w Muzeum Historii Fotografii w Krakowie. Poza tym Majewski spędzał dzieciństwo na Kresach, więc temat jest mu szczególnie bliski, co widać i w układzie albumu, i w odautorskich wspomnieniach.

Książka ta...