W końcu nadszedł ten czas, w którym dane mi było wreszcie sięgnąć po kolejną część, szóstą już sagi o mieszkańcach Fjallbace. Wcześniejszy tom, tj. "Niemiecki bękart" zrobił na mnie piorunujące wrażenie, więc naprawdę nie mogłam doczekać się lektury kolejnego. I tak o to, przy okazji kolejnych zakupów zaopatrzyłam się w "Syrenkę" i czym prędzej zaczęłam ją czytać.

We Fjallbace w tajemniczych okolicznościach ginie pewien mężczyzna. Cztery miesiące później jego ciało przypadkowo znajduje spacerowicz. Nie byłoby w tym nic dziwnego, gdyby nie fakt, iż ciało to było skute lodem... Od samego początku sprawa wydaje się być bardzo tajemnicza, bo i jak zwyczajny, szanowany mieszkaniec małej miejscowości może tak po prostu zniknąć i zostać odnaleziony martwy? I to w takich okolicznościach? Cała ta sytuacja to jednak nic, w porównaniu z tym, co zaczyna dziać się później we Fjallbace...

Camilla Lackberg (rocznik 1974) to szwedzka autorka powieści kryminalnych i kulinarnych. Z zawodu jest ekonomistką. Debiutowała w 2003 roku powieścią "Księżniczka z lodu", która otworzyła jej wrota do międzynarodowej kariery. Obecnie jest znana niemalże na całym świecie, a jej książki sprzedają się w milionowych nakładach.

Po skończonej lekturze mogę napisać jedno - naprawdę cieszę się, że udało mi się kiedyś trafić na twórczość autorki. Począwszy od pierwszego tomu, który przeczytałam już chyba jakieś 3 lata temu kończywszy na tym przeczytanym teraz autorce udaje się utrzymać ten sam, niezmienny styl pisania. Styl niesamowicie ciekawy i tak zagadkowy, że czasem naprawdę trzeba się nieźle nagłówkować, aby odgadnąć, kto tak naprawdę jest ofiarą, a kto mordercą. Wśród tak wielu tandetnych i napisanych wedle typowego schematu kryminałów, pozycje autorki mają się zatem czym wyróżniać.

Twórczość Lackberg uwielbiam również za tło, jakie towarzyszy każdej jej powieści. Piękne, a zarazem mroczne otoczenie wspominanej wcześniej Fjallbacki idealnie komponuje się z całością opisywanej historii. Niewątpliwie autorka ma dar opisywania i łączenia ze sobą pozornie mało potrzebnych rzeczy, które finalnie okazują się być równie ważne, co główny wątek powieści. Jednakże, owa mroczność i tajemniczość objawia się nie tylko w malowniczych obrazach szwedzkiej miejscowości. Bohaterowie, również ci z pozoru mało istotni są tak bardzo wyraziści i idealnie wręcz opisani, że nie sposób o nich zapomnieć. Główne postacie, tj.Ericki i Patricka pozostają niezmiennie jedynymi z moich ulubionych postaci książkowych. Doprawdy nie wiem, w jaki sposób autorce udaje się utrzymać ten sam, wysoki poziom, więc mogę jej jedynie tego szczerze pozazdrościć i mieć nadzieję, że również i w kolejnych tomach ten stan się utrzyma.

Bez dwóch zdań również i zakończenia są czymś charakterystycznym dla twórczości pani Lackberg. Niemalże w każdej części owej sagi zakończenie dosłownie wbija w fotel czytelnika, któremu towarzyszy tylko i wyłącznie ogromne zdziwienie. Fakt ten cieszy mnie ogromnie, bowiem dzięki temu książki autorki nie są w żaden sposób przewidywalne i o to chyba chodzi, prawda? :)

Reasumując, nie pozostaje mi nic innego, jak tylko szczerze Was zachęcić do sięgnięcia po twórczość autorki. Nie bez powodu bowiem jest ona nazywana królową szwedzkich kryminałów :) Szczerze polecam!

www.tajemniczeksiazki.blogspot.com

W końcu nadszedł ten czas, w którym dane mi było wreszcie sięgnąć po kolejną część, szóstą już sagi o mieszkańcach Fjallbace. Wcześniejszy tom, tj. "Niemiecki bękart" zrobił na mnie piorunujące wrażenie, więc naprawdę nie mogłam doczekać się lektury kolejnego. I tak o to, przy okazji kolejnych zakupów zaopatrzyłam się w "Syrenkę" i czym prędzej zaczęłam ją czytać.

We...