James Petterson wraz z Michaelem Ledwidgem stworzyli kolejną część, którego bohaterem jest Michael Bennett. Byłem ciekawy jak wypadnie, bo po poprzednich częściach oczekiwałem czegoś lepszego. Po części dostałem to czego oczekiwałem i naprawdę wyszedł im bardzo dobry thriller. Może nie odkrywczy, ale dobrze się czyta.
W Nowym Jorku zostaje uprowadzone dziecko jednego z najbogatszych ludzi przez mordercę mającego świra na temat ekologii. Jeżeli odpowiedzi będą zadowalające spowoduje to uwolnienie ofiary. Michael Bennett zostaje poproszony o zajęcie się sprawą porwania do jakiego doszło, ale niestety sprawy bardzo komplikują się. Jednak to początek serii porwań, a stawką jest życie dzieci bogatych mieszkańców miasta. Do pomocy przybywa agentka FBI Emily Parker i wraz z bohaterem próbują powstrzymać morderce.

Początek zaczyna się nad wyraz obiecująco. Nasz bohater przystaje na warunki porywacza, który wskazuje miejsce przetrzymania ofiary. Sprawy jednak nie toczą się jak powinny. Morderca nie pozostawia żadnych śladów i policji trudno złapać jakąś poszlakę dotyczącą motywów oraz wpaść na jakiś trop. Znów mamy do czynienia z niezdradzaniem wszystkiego czytającemu żeby za szybko nie odgadnąć kto za tym stoi, bo informacje odsłonięte przez Autorów są nad wyraz skąpe. Do pewnego momentu to się udaje. Praktycznie dopiero w drugiej części książki, gdy bliżej zakończenia można się domyślić kto jest odpowiedzialny za wszystko. Autorzy odsłaniają wtedy prawdę, ale też nie zwalniają tempa opowieści aż do finału. Drugą stroną jest wątek obyczajowy nakreślony na potrzeby historii. W poprzednich częściach częściej się pojawiał niż w prezentowanej Najgorszej sprawie. Tutaj oczywiście pojawia się nieraz, ale został umieszczony na dalszym planie względem śledztwa. Dotyczy opieki nad dziećmi i złożonej relacji bohatera z Emilią oraz nianią. Nie psuje jednak lektury, ale tylko ją wzbogaca przez to sama historia robi się interesująca.
Tym razem oprócz znanego z poprzednich części Michaela Bennetta znajdziemy tu partnerującą mu agentkę FBI Emilie Parker. Postać głównego bohatera została nakreślona bardzo dobrze. Pamiętam jaki był w pierwszej i drugiej części, a w najnowszej jego sylwetka wydaje się nieco lepiej ukazana. Wypada znacznie sympatyczniej i można go polubic. Pod względem kreacji psychologicznej czy nawet zachowania, które mnie nie raziło nie mogę się do niczego przyczepić. Zawsze twardy, radzący sobie z wychowaniem dzieci, mający specyficzne poczucie humoru i próbujący powstrzymać szaleńca ogarniętego manią na temat ekologii wypada dobrze.
Kolejną postacią grającą w tym przypadku obok bohatera główną rolę w historii jest Emily Parker. Wezwana do pomocy staje się rozpoznawalną osobą, którą nie można w żadnym razie nie polubić. Jeśli trzeba twarda, opanowana z poczuciem humoru i nie dająca szans przestępcom. Jej sylwetka została zbudowana w świetny sposób. Pod względem psychologicznym i nawet zachowań nie można nic zarzucić. Nawet wizyta w domu bohatera i nie spodziewanie spotkanie z rodziną Michaela prowadzi do zaskakujących sytuacji. Nie przygotowana, ale daje sobie nawet radę w takich sytuacji. Na pewno jedna z ciekawszych postaci oprócz bohatera w książce.
Czarny charakter zrobił na mnie dobre wrażenie. Bezwzględny, opanowany, nieuchwytny i mający swój cel porywacz wypada na tle innych pozostałych postaci bardzo dobrze. Jego sylwetka mogłaby być bardziej mroczna. Przyczepić się nie mogłem do niego, bo pod względem psychologicznym czy nawet jak się zachowuje wypada dobrze. Dla mnie skrojona na miarę postać głównego przeciwnika dwójki naszych bohaterów. Jeszcze jakbym miał wyróżnić kogoś to Seamusa opiekującego się dziećmi i jego docinki z Michaelem, które sprawiają mi często sporo frajdy. W poprzednich tomach jego postać pojawiała się częściej niż w tym przypadku, bo został przesunięty trochę na dalszy plan kosztem relacji bohatera z Emilią i nianią. Pozostałe postacie nakreślono z dbałością, ale zazwyczaj mają konkretną rolę do odegrania. Nieraz pojawiają się do popchnięcia historii do przodu lub dostarczenia jakieś wskazówki. Relacje pomiędzy bohaterami wypadają bardzo dobrze i w tym przypadku też nie mogę się przyczepić do czegoś. Dialogi nie rażą sztucznością i nie przeszkadzają.
Akcję książki poprowadzono błyskawicznie, a same wydarzenia toczą się wartko. Na pewno nie znajdziemy przestojów, dłużyzn czy jakiś niepotrzebnych opisów. Wszystko skalkulowane zostało żeby czytający się nie nudził i przyznaje podczas czytania nie nudziłem się w żadnym razie. Ciągle się coś działo i moje zainteresowanie kolejnymi wydarzeniami rosło. Sama fabuła ma do zaoferowania historie o nieuchwytnym mordercy z ekologią w tle. Opowieść wypada ciekawie i mnie wciągnęła na tyle, że kartki przewracałem w szybkim tempie żeby dowiedzieć się, co się dalej wydarzy. Autorzy podzielili książkę jak zwykle na kilka wątków przeplatających się ze sobą, gdzie wszystko wyjaśnia się w zakończeniu. Finał powieści do zaskakujących nie należy ze względu na poznanie trochę wcześniej sprawcy i dokładniejszych motywów, ale dla mnie pasujący do całej historii. Czasami brakowało mi jakiegoś mocniejszego twistu i zaskoczenia w zaprezentowanej opowieści, lecz nie przeszkadzało mi za bardzo w czytaniu. Wspomnieć należy o relacjach bohatera z Emilią i Mary. Wątek romantyczny został w umiejętny sposób wpleciony w fabułę i nie przeszkadzał jak to często bywa. Na pewno trudne relacje z Mary i nieco cieplejsze z Emilią wzbogacają opowieść. Pomiędzy Michaelem i Emilii wywiązuje się nić porozumienia, a w następstwie nawet flirt. Pomiędzy tym wszystkim jest Mary opiekująca się jego dziećmi. Nie brakuje nieraz makabry, która pojawia się sporadycznie, ale najczęściej Autorzy skupiają się na samym dochodzeniu niż epatowaniem okrucieństwem. Zostawiają w tym przypadku jeżeli coś się takiego tylko pojawi pewne niedopowiedzenie niż opisują wszystko. Dla mnie na plus.
Książka zbudowana została na zwięzłych i krótkich rozdziałach mających popychać akcję szybko do przodu. Przez to kartki same sie przewracają w zastraszającym tempie. Oczywiście ma to swoje wady i zalety, ale w tym przypadku mogę zaliczyć taki zabieg na plus. Ciekawy byłem jak wypadnie Najgorsza sprawa, bo oczekiwania miałem średnie wobec niej. Po poprzednich częściach zostały dobre wspomnienia i chciałem żeby kolejny tom był lepszy. Taki dostałem. Tym razem pomimo pewnych niuansów nie wpływających za bardzo na zadowolenie z czytania otrzymałem sprawnie napisany i bardzo dobry thriller. Może nie wyróżniający się czymś nowym na tle innych, lekko przewidywalny, ale z interesującym pomysłem i bohaterami. W każdym razie jestem zadowolony z lektury i przyjemnie spędziłem czas na czytaniu.

Książka skierowana do miłośników lekkich thrillerów, którzy chcą przeczytać coś może nie wybitnego, ale dobrego i miło spędzić czas. Takim osobom polecam.

James Petterson wraz z Michaelem Ledwidgem stworzyli kolejną część, którego bohaterem jest Michael Bennett. Byłem ciekawy jak wypadnie, bo po poprzednich częściach oczekiwałem czegoś lepszego. Po części dostałem to czego oczekiwałem i naprawdę wyszedł im bardzo dobry thriller. Może nie odkrywczy, ale dobrze się czyta.
W Nowym Jorku zostaje uprowadzone dziecko jednego z...