„Pamiątka z Paryża” jest specyficznym przewodnikiem po starym mieście tajemnic, posiadającym swoją duszę, przyciągającym od wieków ludzi z całego świata.”

Magia Paryża jest ogromna. To wiecznie żywe miasto, położone tuż nad Sekwaną kusi swoją historią i kulturą. Po przeczytaniu „Pamiątki z Paryża”, marzę o wypadzie do tego miasta, które, wraz z książką Ewy Formelli pod pachą, byłoby moją podróżą po romantycznych uliczkach, pełnych legend i tajemnic. Jednak „Pamiątka z Paryża” to nie tylko fenomenalna podróż do stolicy Francji, ale też wzruszająca historia Katarzyny, która mając osiemnaście lat wyjechała do swojej cioci mieszkającej w małym miasteczku pod Paryżem. Niestety w wyniku przykrego zdarzenia, młoda dziewczyna została pozostawiona sama sobie. Przygnębiona, ale też zachwycona miastem, wyruszyła na spotkanie przygody, którą spotyka... w postaci czarującego Michel'a. Czas spędzony z niepoprawnym artystą, miał znaczący wpływ na jej przyszłość, zaś teraz, po dwudziestu jeden latach, wspomnienia zaczną domagać się spełnienia.

Historia Katarzyny jest bardzo urokliwą opowieścią, która nie tylko skąpana jest w romantycznych westchnieniach, ponieważ nasza bohaterka doświadczyła wielu dotkliwych wydarzeń, przez co jej życie nie jest usłane różami. Jednak pomimo bardzo rzeczywistych problemów, praca Ewy Formelli jest odrealniona, prawdopodobnie jest to wynikiem zniewalających opisów miasta, które sprawiają, że Paryż jawi się jako bajeczna kraina, wręcz nierealna, a historia romansu, podpada pod baśń. Na szczęście autorka często zaskakuje swojego czytelnika, serwując mu pewne niespodzianki, dzięki czemu jej książkę, pomimo momentami egzaltowanego i rzewnego stylu, czyta się bardzo przyjemnie, i co więcej z zainteresowaniem.

Gdybym miała książkę komuś polecić, to na pewno zarekomendowałabym ją romantycznym duszom, które czerpią przyjemność ze smakowania sentymentalnych przekazów, są wrażliwe na obraz i doznania. Co więcej, darzą sympatią bohaterów skupionych na własnych przeżyciach, to jest o tyle ważne, że Katarzyna jest osobą, którą ja, realistka, nie byłam w stanie polubić. Jej nadmierne nurzanie się we wspomnieniach, życie na pół gwizdka, brak woli walki, lękliwość i płaczliwość, dawała mi nieźle w kość. Zdecydowanie bardziej do gustu przypadła mi postać jej córki, dziewczyny szalenie sympatycznej, energicznej i oddanej. Zresztą, każdy pojawiający się w tej historii bohater, był o wiele bardziej atrakcyjniejszy od pozbawionej energii, poddającej się losowi Katarzyny. Być może w postaciach literackich szukamy choćby maleńkiej części swojego charakteru, która umożliwiałaby identyfikowanie się z postaciami. Na swoje nieszczęście w Katarzynie nie znalazłabym nic, co sprawiłoby, że jej historia życia zrobiłaby na mnie oszałamiające wrażenie.

„Pamiątka z Paryża” jest interesującą lekturą, piękną w sugestywne opisy zabytków Paryża, jego niesamowitej historii i podań. Oprócz tego, znajdziecie w niej ciekawy wątek romansowy, który rozwija się na oszałamiającym tle kafejek nad Sekwaną, Parc de Sceaux, Katedry Notre Dame, a nawet cmentarza Pere Lachaise, a tym samym, doświadczycie wielu sentymentalnych podróży, przekazanych lekkim i urzekającym stylem Ewy Formelli.

„Pamiątka z Paryża” jest specyficznym przewodnikiem po starym mieście tajemnic, posiadającym swoją duszę, przyciągającym od wieków ludzi z całego świata.”

Magia Paryża jest ogromna. To wiecznie żywe miasto, położone tuż nad Sekwaną kusi swoją historią i kulturą. Po przeczytaniu „Pamiątki z Paryża”, marzę o wypadzie do tego miasta, które, wraz z książką Ewy Formelli pod...