"Najwspanialsi kochankowie Londynu" ponownie w moich rękach i nie jestem pewna czy powinnam się cieszyć czy płakać. Ostatnio zrobiło mi się siebie mocno żal, za to że czytam tak "ambitne" książki, ale naprawdę, przy tylu obowiązkach i braku czasu nie mam siły na coś porządniejszego... Bałam się zabrać za "Jego przyjemności", gdyż zaniepokoił mnie fakt, że nie będzie w tej książce Westcliffa. Nie przywiązywałam się do bohaterów, ale zawsze mam problemy z seriami, w których z każdą częścią zmieniają się główne postacie. Tym razem Lorraine Heath uczyniła nią Stephena - młodszego brata Morgana Westcliffa.

Nikt nie ma wątpliwości, że Stephen jest "czarną owcą" rodziny. Jako jedyny z braci nie ma tytułu szlacheckiego, własnego majątku i może się cieszyć jedynie największą miłością matki. Podobnie jak Westcliffe jest kobieciarzem, co możemy zaobserwować, czytając scenę jego pożegnania z Anglią, przed wyjazdem na wojnę na Krym. Z wojny powraca po dwóch latach, z licznymi obrażeniami fizycznymi, ale największą raną psychiczną. Stephen nie pamięta swoich zasług dla wojska, a ostatnim wspomnieniem jest herbatka u bratowej. W związku z tym nie może znać kobiety, która przybywa do posiadłości jego brata z małym dzieckiem, twierdząc, że to jego syn. Mimo to starannie to przed nią ukrywa i oferuje małżeństwo. Między tą dwójką zaczyna iskrzeć, ale oboje mają swoje tajemnice, które prędzej czy później wyjdą na jaw.

"Jego przyjemności" były lekturą minimalnie gorszą od "Odzyskanej miłości", ale tak to bywa z kontynuacjami. Ale sądzę, że zaczęłam darzyć serię pewną sympatią...

"Najwspanialsi kochankowie Londynu" ponownie w moich rękach i nie jestem pewna czy powinnam się cieszyć czy płakać. Ostatnio zrobiło mi się siebie mocno żal, za to że czytam tak "ambitne" książki, ale naprawdę, przy tylu obowiązkach i braku czasu nie mam siły na coś porządniejszego... Bałam się zabrać za "Jego przyjemności", gdyż zaniepokoił mnie fakt, że nie będzie w tej...