Z doświadczenia wiem, że nie ma gorszego recenzenta, niż pisarz o niespełnionych ambicjach, czytający pracę innego pisarza, któremu się udało. Mnie samemu daleko do pisarza, chociaż wiecie, że coś tam sobie napiszę. Nie z myślą jednak wydania tego.
Głębokim szacunkiem darzę osoby, które są w stanie stworzyć swój własny świat trzymający się całości i logicznego składu. Odtwarzanie świata przy wystarczająco wielkiej wiedzy nie jest czymś trudnym i skomplikowanym, lecz powołanie do istnienia czegoś, co zrodzi się tylko w głowie pod postacią wyobrażenia wymaga nie lada wysiłku.
Moim zdaniem są chwile kiedy akcja toczy się zbyt szybko, lecz nie zauważyłem momentów, w których ciągnęłaby się w nieskończoność. Dla fanów gatunku homoerotica powiem tak - są sceny seksu w dodatku opisane całkiem przyjemnie i bynajmniej niewulgarnie. Co przemawia na wielki plus, jako że sam nie przepadam za skąpymi opisami scen erotycznych, a tutaj nie mam na co narzekać.
Wszystko to, o czym pisze autorka widzi się przed oczyma, opisane obrazy są przestrzenne i niechaotyczne. Tak więc można spokojnie powiedzieć, że pani Ewa ma lekkie pióro.

Samo przeczytanie książki zajęło mi dwa dni, z przerwami długimi, zaś kiedy już usiadłem do lektury, nie mogłem się od niej na spokojnie oderwać. Muszę też przyznać, że po zakończeniu pozostał u mnie wyraźny niedosyt i chęć na "jeszcze". Dlatego bez namysłu napisałem do autorki męczyć ją o kolejny, będący jeszcze na warsztacie tom powieści.
Daruję sobie już resztę wazeliniarstwa, albowiem kiepsko mi to wychodzi. Pozycja ta jest niewątpliwie wysoko jeżeli chodzi o moje notowania. Nie mam tutaj co ukrywać, nie tylko przez wzgląd na zbliżony charakter do głównego bohatera - bo siłą faktu muszę przyjąć, iż między mną, a nim jest większe niż "pewne" podobieństwo.
W skali szkolnej, pani Ewie należy się okrągła 5 za jej trud włożony w szlifowanie historii swoich bohaterów do samego końca. Liczę na to, że moje słowa zmotywują autorkę do dalszego tworzenia, nie tylko tego cyklu, ale też do dawania życia nowym swoim ideom. Z pewnością będę pilnie śledził karierę tej młodej pisarki i do tego samego zachęcam Was.

Z doświadczenia wiem, że nie ma gorszego recenzenta, niż pisarz o niespełnionych ambicjach, czytający pracę innego pisarza, któremu się udało. Mnie samemu daleko do pisarza, chociaż wiecie, że coś tam sobie napiszę. Nie z myślą jednak wydania tego.
Głębokim szacunkiem darzę osoby, które są w stanie stworzyć swój własny świat trzymający się całości i logicznego...