Pierwsze co mnie zainteresowało w tej książce to okładka i opis.
"Potwory są wśród nas. Żyły tu od niepamiętnych czasów.
Wiedziałem o tym przez cały czas, co więcej miałem świadomość, że sam jestem jednym z nich...przynajmniej w połowie...."
Akcja rozgrywa się w Nowym Jorku, gdzie pod mostem Brooklyńskim można spotkać trolla, w Central Parku - boboka, a na Upper East Side - wampirzycę.
Większość ludzi nie ma pojęcia o istnieniu świata nocy, ale Kaliban wraz ze swym przyrodnim bratem ucieka przed potworami od wielu lat.
Demony jednak uparcie ścigają chłopaka.
Do czego jest im potrzebny Kal?
Wkrótce on sam i wszyscy dowiedzą się dlaczego tak jest.
Naprawdę miałam nadzieję na interesującą powieść, niestety na nadzieji się skończyło.
Pierwsza połowa książki mnie wynudziła.
W pewnym momencie miałam ochotę po prostu ją odłożyć.
Druga część historii jest trochę ciekawsza, jednak nie na tyle bym uznała ją za coś obowiązkowego do przeczytania.
Ani bohaterowie, ani akcja nie zrobiły na mnie jakiegoś specjalnego wrażenia.
Czytałam już bardzo dużo lepszych powieści, ale oczywiście decyzję pozostawiam każdemu z osobna.

Pierwsze co mnie zainteresowało w tej książce to okładka i opis.
"Potwory są wśród nas. Żyły tu od niepamiętnych czasów.
Wiedziałem o tym przez cały czas, co więcej miałem świadomość, że sam jestem jednym z nich...przynajmniej w połowie...."
Akcja rozgrywa się w Nowym Jorku, gdzie pod mostem Brooklyńskim można spotkać trolla, w Central Parku - boboka, a na Upper East Side -...

Nie. Ciekawy temat, dosyć dobry pomysł, który jak widzę chwycił na tyle, że ukazały się kolejne części ale czegoś w niej bardzo brakuje. Chyba po prostu głębi talentu. Dwaj bracia, jeden skażony magią, świat piekielny przeciwko nim obydwu ale wszystko jakoś tak płaskie, bez życia, bez polotu. Przeczytać warto bo książek nie wolno zabijać ale ja nie sięgnę po kolejne.

Nie. Ciekawy temat, dosyć dobry pomysł, który jak widzę chwycił na tyle, że ukazały się kolejne części ale czegoś w niej bardzo brakuje. Chyba po prostu głębi talentu. Dwaj bracia, jeden skażony magią, świat piekielny przeciwko nim obydwu ale wszystko jakoś tak płaskie, bez życia, bez polotu. Przeczytać warto bo książek nie wolno zabijać ale ja nie sięgnę po kolejne.

Jeśli lubisz serial "supernatural" to ta książka jest dla Ciebie. Jeśli jeszcze tego nie obejrzałeś to bierz się za to, jeśli obejrzałeś to bierz się za książkę!!! Co prawda obie rzeczy nie mają w sobie tak dużo wspólnego, ale jeśli obejrzałeś serial i przeczytałeś książkę to wiesz co mam na myśli :)

Jeśli lubisz serial "supernatural" to ta książka jest dla Ciebie. Jeśli jeszcze tego nie obejrzałeś to bierz się za to, jeśli obejrzałeś to bierz się za książkę!!! Co prawda obie rzeczy nie mają w sobie tak dużo wspólnego, ale jeśli obejrzałeś serial i przeczytałeś książkę to wiesz co mam na myśli :)

Braterska miłość i istoty nie z tego świata, ciągła ucieczka, zabawne przekomarzanie się, średniej jakości walki, trochę kombinowania "dla twojego dobra" i parę ckliwych momentów, czyli typowy odcinek "Supernatural". Założę się, że w kolejnych tomach Kal i Niko przestają się kryć, a zaczynają swój własny saving-people-hunting-things biznes.

Braterska miłość i istoty nie z tego świata, ciągła ucieczka, zabawne przekomarzanie się, średniej jakości walki, trochę kombinowania "dla twojego dobra" i parę ckliwych momentów, czyli typowy odcinek "Supernatural". Założę się, że w kolejnych tomach Kal i Niko przestają się kryć, a zaczynają swój własny saving-people-hunting-things biznes.

Dwaj bracia. Starszy - chroniący młodszego, młodszy - z krwią potwora, uciekający przed najgorszymi koszmarami, jakie widział świat. Bestiami, które istnieją tylko po to by zabijać... Pewnie część z was - fandom Supernatural, ekhem - pomyśli, że brzmi to jak krótki opis jednego z odcinków, naszego ulubionego serialu o braciach Winchester, polujących na demony. Nic z tego, moi drodzy. Dziś mam zaszczyt wprowadzić was w świat Nowego Jorku, rządzonego przez potwory... z książki urban-fantasy Roba Thurmana, pod tytułem "Świat Nocy".

Bracia Leandros nie są braćmi Winchester, ale zyskują naszą uwagę i sympatię tak samo szybko jak Sam i Dean. Kal Leandros, czyli narrator, a jednocześnie młodszy brat, spłodzony przez śmiertelniczkę i potwora, to typ buntownika spod ciemnej gwiazdy, który znajdzie ripostę, złośliwą odzywkę czy przykrą uwagę na czyjś temat, nawet w ekstremalnych sytuacjach. Nie ma się jednak co dziwić, jemu specyficznemu stylu obycia, skoro żyje u boku starszego brata - zimnego i niebezpiecznego niczym stal ostrza - Nika. Uosobienia najgorszych koszmarów potworów. Inteligentny, dbający o siłę fizyczną, sarkastyczny wojownik jest jak lawina w górach - nie da się przed nim uciec, jeśli już się go rozdrażni.

Przez cztery lata, bracia Leandros uciekają przed stworami, które zwykli nazywać grendelami. Ale tak do końca nie mają pewności z czym walczą i co tylko czeka na ich błąd. Sielanka się zmienia pod wpływem jednej jasnowidzki, jednej wizji, jednego kłamstwa, ciągnącego za sobą masę konsekwencji.

Kocham gatunek urban-fantasy - to należałoby zaznaczyć na samym wstępie. Jest coś niesamowicie uwodzicielskiego w klimacie reali wielkomiejskich, mieszających się ze sobą równoległych światów i nadciągającej ze wszystkich stron magii. Rob Thurman oprócz atmosfery specyficznej do gatunku, zagwarantował nam mnóstwo humoru, niebezpieczeństwa i przebieg fabuły, przypominający jeden z tych najlepszych snów, w których miesza się ponura aura grożącego na nas niebezpieczeństwa, z masą szaleństwa, akcji i rozrywki.

Kala i Nika nie da się nie uwielbiać. Bracia mają tak wspaniałe charaktery, tak świetne obycie i genialne odzywki, że przepadacie na ich punkcie praktycznie od pierwszych stron. Prawdę powiedziawszy nawet teraz, po zakończeniu pierwszego tomu serii, nie jestem wskazać którego z nich bardziej lubię - starszego, opanowanego, z popędem do zdrowego odżywiania i nurkowania w świat książek, czy młodszego - z wisielczym poczuciem humoru i cynizmem, dzięki któremu się w nim zakochałam.

Dzięki pierwszoosobowej narracji, mamy możliwość poznać myśli Kala, a więc to co czai mu się w głowie i leży na sercu, a czego nie powiedziałby na głos. Jako, że sama jestem cyniczną osobą i mam podobny charakter do Kala, odnalazłam w nim bratnią duszę. Cieszę się, że Rob Thurman stworzył tak intrygujące postacie, jak bracia Leandres i żeby nas nie znudzić, dołożył do nich inne imiona, które nie zanikają w tle, a wyraźnie zapadają w pamięć, czyniąc przygodę ze "Światem Nocy", jeszcze bardziej interesującą.

W książce zdarzały się monotonniejsze momenty, ale fani tego specyficznego podgatunku fantastyki, przyzwyczajeni do trochę bardziej szczegółowej natury powieści, będą zachwyceni zwrotami akcji, przebiegiem fabuły, a także dynamizmem i wszechobecnym, wisielczym humorem. Zakosztują życia u boku Kala i Nika, tylko po to, by dojść do wniosku, że los jaki ich spotkał, jest naprawdę przykry. Ale to w końcu Kal i Niko. Któż miałby czelność stanąć przeciwko braciom?

7/10

Dwaj bracia. Starszy - chroniący młodszego, młodszy - z krwią potwora, uciekający przed najgorszymi koszmarami, jakie widział świat. Bestiami, które istnieją tylko po to by zabijać... Pewnie część z was - fandom Supernatural, ekhem - pomyśli, że brzmi to jak krótki opis jednego z odcinków, naszego ulubionego serialu o braciach Winchester, polujących na demony. Nic z tego,...

Dosyć ciekawa wariacja nt. próby przejęcia władzy nad światem przez zdegenerowane elfy - wielki wyjątek od reguły.
Mroczny klimat i wartka akcja to podstawowe zalety powieści, razi w oczy jednak średnia kreacja bohaterów i świata przedstawionego.

Dla fanów opowieści z dreszczykiem pozycja godna uwagi.

Dosyć ciekawa wariacja nt. próby przejęcia władzy nad światem przez zdegenerowane elfy - wielki wyjątek od reguły.
Mroczny klimat i wartka akcja to podstawowe zalety powieści, razi w oczy jednak średnia kreacja bohaterów i świata przedstawionego.

Dla fanów opowieści z dreszczykiem pozycja godna uwagi.

Jak na paranormalną młodzieżówkę czyli gatunek zarżnięty schematami, czyta się zaskakująco przyjemnie, szczególnie, że kreacja głównego bohatera w połowie książki przechodzi w zupełnie skrajny typ osobowości. Na tak oklepany temat, podane całkiem świeżo i bez nudy.

Jak na paranormalną młodzieżówkę czyli gatunek zarżnięty schematami, czyta się zaskakująco przyjemnie, szczególnie, że kreacja głównego bohatera w połowie książki przechodzi w zupełnie skrajny typ osobowości. Na tak oklepany temat, podane całkiem świeżo i bez nudy.

Czy wyobrażacie sobie świat w którym potwory żyją wśród nas? Przemykają wśród cieni nocy, obserwując, ale nie ingerując w ludzkie życie. Jedynie gatunki zagrożone wymarciem, tak jak elfy znane również jako grendele, dają się skusić na spółkowanie z ludzkimi kobietami. Chociaż jak na razie był to tylko jednorazowy incydent, z którego narodził się Kaliban, główny bohater powieści Świat nocy.

Rob Thurman to tak naprawdę Robyn Thumran. Jak sama mówi, pod studiach imała się różnorakich prac, ale to pisarstwo było zawsze tym co chciała robić na stałe. Dlatego w międzyczasie szkoliła swój warsztat literacki. Zaowocowało to wydaniem debiutanckiej powieści Świat nocy, która otwiera cykl Kal Leandros.

Kal jest w połowie potworem. Jego ojcem jest złośliwy demon lub elf, jak kto woli. Chłopak od samego początku był świadomy cichej obecności swojego rodziciela, który obserwował go z daleka. Jednak pewnej nocy wszystko się zmieniło. Cała rasa jego ojca zjednoczyła się w jednym celu, w pogoni za Kalibanem. W jakim celu? Chłopak na pewno nie ma zamiaru czekać aby się tego dowiedzieć, razem z przyrodnim bratem uciekają z miasta do miasta, aby wtopić się w tłum, ponieważ takich miejsc grendele nie lubią najbardziej. Tak od czterech lat, aby w końcu się przekonać, że to wszystko na nic. Jego ojciec ponownie wpada na ich ślad, wtedy przekona się wreszcie dlaczego demony tak strasznie chcą go dopaść…

Przyznam, że po przeczytaniu opisu okładki miałam wobec niej dość spore oczekiwania, które jeszcze bardziej wzrosły po przeczytaniu pozytywnych recenzji na temat Świata nocy. Niestety, ze mną jest coś nie tak, ponieważ kolejna powieść dla której ustawiłam poprzeczkę dość wysoko, a ona nawet nie dotarła do połowy tego pułapu.

Już sama narracja, która notabene prowadzona jest w formie pierwszoosobowej, nie zachęca do czytania. Jak sam typ opowieści wskazuje, wszystkie wydarzenia poznajemy z punktu widzenia głównego bohatera. Fakt, że nie jestem zwolenniczką takiego przedstawiania historii, jednak gdy jest to dobrze i interesująco wykonane, to nawet jestem w stanie to zdzierżyć bo nie odrzuca mnie od ciekawej historii. Dlatego tym bardziej żałuję, że tu pomimo ciekawego pomysłu, już narracja była w stanie go pogrążyć, ale chyba trochę za bardzo odbiegłam od tematu. Wracając więc na właściwe tory, pokazywanie wszystkich sytuacji oczami Kala było jak dla mnie mdłe i bezosobowe, a co gorsze, zupełnie pozbawione jakichkolwiek emocji. Co prawda autorka, nie raz je opisywała, ale wychodziło to dość płasko i nijako. Wydaje mi się, że głównym tego powodem, było lekko zblazowane i olewcze podejście głównego bohatera do wszystkiego co wokół niego się działo. Rozumiem, że jest w połowie istotą nadprzyrodzoną, ale to nie powód, aby winić za to wszystkie swoje niepowodzenia i tłumaczyć co poniektóre zachowania.

W tym momencie warto więc zahaczyć także o postacie, co prawda nie jest ich zbyt wielu, ale z całą pewnością można stwierdzić, że ich kreacje są raczej dość nieudolne. Zupełnie tak jakby autorka nie do końca miała na nich pomysł. Fakt, że nie uda nam się spotkać dwójki takich samych bohaterów, jednak różnice są tak skrajne, iż aż zakrawają do „dziwności”. Weźmy na przykład dwójkę główny postaci – Niko i Kala. O ile ten pierwszy jest perfekcyjny, zaradny i pracowity aż do bólu, o tyle ten drugi jest leniwy, fajtłapowaty no i z racji swojego pochodzenia (w jego mniemaniu) najgorszy na świecie, nie licząc oczywiście ojca i reszty jego rodu. Jak oni się w ogóle dogadują i dają radę współegzystować? Przecież w realnym świecie byłoby to nie do pomyślenia. Szczególnie w przypadku Nika.

Podsumowując. Świat nocy może i ma ciekawy i nietuzinkowy pomysł, ale autorka zupełnie nie umiała nadać mu całej tej otoczki w postaci dobrze zgranych bohaterów i narracji. Szkoda.

Czy wyobrażacie sobie świat w którym potwory żyją wśród nas? Przemykają wśród cieni nocy, obserwując, ale nie ingerując w ludzkie życie. Jedynie gatunki zagrożone wymarciem, tak jak elfy znane również jako grendele, dają się skusić na spółkowanie z ludzkimi kobietami. Chociaż jak na razie był to tylko jednorazowy incydent, z którego narodził się Kaliban, główny bohater...

"- Jezu Chryste! - mruknąłem zaskoczony.
- Nie do końca - odparł stłumiony głos. - Ale chodziłem kiedyś z jego kuzynką. Świetna babka. Nie uwierzyłbyś, jakie miała cyce."
Mam nauczkę, żeby nie pić niczego podczas czytania.
Tak, wielki plus za humor!

"- Jezu Chryste! - mruknąłem zaskoczony.
- Nie do końca - odparł stłumiony głos. - Ale chodziłem kiedyś z jego kuzynką. Świetna babka. Nie uwierzyłbyś, jakie miała cyce."
Mam nauczkę, żeby nie pić niczego podczas czytania.
Tak, wielki plus za humor!

Mimo, iż fabuła jest powszechnie znana (potwory w świecie ludzi i walka z nimi) książka spodobała mi się ze względu na świetny język użyty przez autora. Książka się nie nudzi, czyta ją się bardzo zachłannie.

Mimo, iż fabuła jest powszechnie znana (potwory w świecie ludzi i walka z nimi) książka spodobała mi się ze względu na świetny język użyty przez autora. Książka się nie nudzi, czyta ją się bardzo zachłannie.