Większość ludzi jest od czegoś uzależnionych. Niektórzy od rzeczy zagrażających życiu, inni od mniej niebezpiecznych. Niektóre są pożyteczne ( nie, wcale nie mam tu na myśli książkoholizmu xD). Nałóg Mii Price – głównej bohaterki tej książki – jest dość… nietypowy. Jest bardzo groźny, jednak to nie „zwykły” alkoholizm czy narkomanizm. Dziewczyna kocha, kiedy uderzają pioruny. A dokładnie, kiedy trafiają w nią…


„ Nazywam się Mia Price i jestem piorunoholiczką […] Ja chce żeby pioruny we mnie trafiały. Potrzebuje tego, jak płuca potrzebują powietrza”


Jednak Mia walczy z tym i razem z rodziną przeprowadza się do Los Angeles, miasta, w którym rzadko pada. Ale tam też nie na długo może poczuć się bezpieczna. Jakiś czas po ich przeprowadzce trzęsienie ziemi niszczy L.A. Niezliczona liczba ofiar, wielu zaginionych. Ci, którzy przeżyli mają szczęście, jeśli ich domy wciąż stoją, jeśli nie, mieszkają na plażach, w Namiotowiskach. W mieście brakuje leków i jedzenia, dostawy wody i elektryczności nie można być pewnym. Więc kiedy szkoły zaczynają funkcjonować, a tam uczniowie dostają obiad oraz racje żywności do domu, Mia ze swoim bratem, Parkerem wykorzystują okazje i chodzą na lekcje.


„Tu nie chodziło o edukację. Chodziło o przetrwanie.”


Na tym tle rozgłos zdobywa Rance Ridley Prorok, który przewidział koniec świata. W swoim programie Godzina Światła, zapowiada Sąd Ostateczny, a jego początek w Los Angeles. Nawołuje ludzi do przyłączenia się do niego, aby zaznać zbawienia. Resztę oczywiście czeka wieczna męka. W książce nie mogło też zabraknąć przeciwników Ridley’a, tajnego stowarzyszenia zwanego Kręgiem Tropicieli. Ich misją jest uratowanie ludzi przed fałszywym prorokiem i powstrzymanie Końca Świata. I według nich Mia ma ocalić świat…

Moim zdaniem, Mia Price jest ciekawą bohaterką. Polubiłam ją ze względu na odwagę i to, że się nie poddawała. Jej życie do łatwych i przyjemnych nie należało. W rodzinnym mieście, gdzie wszyscy wiedzieli o jej „zdolności” przyciągania piorunów, traktowano ją jak wyrzutka. Jej własna babcia uważała ją za przeklętą. W pewnym momencie sama zaczęła w to wierzyć. Mia jest osobą silną i to ona dbała o rodzinę po katastrofie. Opiekowała się bratem i matką. Nielegalnymi sposobami zdobywała dla niej leki, narażając przy tym swoje życie. Nie przestawała się o nich troszczyć nawet, jeśli czuła, że nie idzie jej to dobrze.


„ (…) powinnam być klejem, który utrzyma nas w kupie, ale najwidoczniej nie byłam dość lepka”


Książkę tę przyjemnie się czyta, ale nie jakoś specjalnie ona mnie nie zachwyciła. Napisana jest lekkim stylem, ciekawie, lecz według często powtarzającego się ostatnio schematu. Zbliżający się koniec świata, strona dobra i zła, bohaterka z supermocą, która ma ocalić świat i chłopak, z którym się spotyka wbrew ostrzeżeniom innych.


http://zaczytanaa97.blogspot.com/2015/08/recenzja-dziewczyna-ktora-kochay.html

Większość ludzi jest od czegoś uzależnionych. Niektórzy od rzeczy zagrażających życiu, inni od mniej niebezpiecznych. Niektóre są pożyteczne ( nie, wcale nie mam tu na myśli książkoholizmu xD). Nałóg Mii Price – głównej bohaterki tej książki – jest dość… nietypowy. Jest bardzo groźny, jednak to nie „zwykły” alkoholizm czy narkomanizm. Dziewczyna kocha, kiedy uderzają...