Może nie wszyscy jeszcze wiedzą, ale uwielbiam smoki, a czytanie o nich sprawia mi ogromną frajdę. Dlatego też, kiedy tylko usłyszałam o "Ostatnim Smokobójcy" powiedziałam sobie, że wprost muszę się zapoznać z historią zawartą w tej ciekawej oprawie i o równie ciekawej nazwie. Smoki to piękne mistyczne i dystyngowane stworzenia, które swoim wyglądem, albo zapierają dech w piersiach, albo przyprawiają o palpitacje serca, albo i jedno, i drugie. Otóż spodziewałam się po tej lekturze czegoś bardzo dobrego. Spodziewałam się wciągającej i ciekawej przygody. Czy towarzyszenie Jennifer w jej magicznych przeżyciach było nie lada wyzwaniem? Poznanie świata Jennifer na pewno rzuciło mi nieco inny pogląd na smoczy świat.

Główna bohaterka i tytułowa smokobójczyni - Jennifer Strange jest niesamowitą i odważną szesnastolatką, na której barki spada cała odpowiedzialność za sprawy związane z prowadzeniem Kazam - organizacji, skupiającej w swoich szeregach różnych czarodziejów, dla których Wieże Zambiniego są domem. Jennifer tak naprawdę jest znajdą - posiada w sobie nikły ułamek siły magicznej. Dziewczyna pod nieobecność pana Zamibiniego (szefa Kazam) przejmuje jego obowiązki. Niestety wszystko, a nawet więcej - zostaje rzucone na jej głowę. Musi bowiem zająć się szefostwem w Kazam, oraz jej obowiązkiem jest utrzymywać porządek dotyczący magii w Królestwie Snodda. Gdyby tego było jeszcze mało okazuje się, że to właśnie ją kopnął wątpliwy zaszczyt bycia ostatnim smokobójcą. Jennifer i jej wierny towarzysz Kwarkostwór mają przed sobą niełatwe zadanie. Co z tego wyniknie? Czy Jennifer zabije smoka? Przecież to kłóci się z jej przekonaniem, smok przecież nie złamał Smoczego Paktu - dopiero kiedy to uczyni, będzie mogła go zgładzić. Niestety, sprawy wymykają się spod kontroli i wszystko się kiełbasi...

Smokobójcy, czarodzieje, latające dywany, magiczne stworzenia i przede wszystkim smok! Nie byle jaki, bo ostatni smok w historii. To jest dopiero coś. Jednak jego życie zostało już przesądzone. Otóż ta piękna bestia ma niebawem zginąć z ręki ostatniego smokobójcy. Książka jak najbardziej trafiła w moje gusta. Wspaniale przedstawiony świat i nietuzinkowe postaci są jej wielkim plusem. Sama Jennifer, Kwarkostwór oraz Tygrys to wspaniała trójca, która nie tylko mnie rozśmieszała, ale i "ożywiała" fabułę ot co! Barwne postaci to jednak wielki atut każdej książki, a w "Ostatnim Smokobójcy" takowe można znaleźć, w dodatku te wszystkie śmieszne i zarazem magiczne nazwy miejsc, i imiona postaci dopełniają reszty.

Jeśli chodzi o akcję, to jakichś większych jej porywów nie było. Przygoda toczy się swoim leniwym tempem, które pozwala odbiorcy śledzić wszystko na spokojnie, ale i bez nużących momentów. Ja sama po sobie wiem, że lubię książki posiadające szybką akcję, ale tutaj zupełnie nie przeszkadzał mi brak nagłych jej zwrotów, i co więcej - nie nudziłam się od pierwszej, aż po ostatnią stronę.

Dodatkowo lekturę umilały mi świetne ilustracje, które cieszyły oko. Moim zdaniem dodanie rysunków jest wielkim plusem. Przyznam, że z początku, kiedy to zobaczyłam okładkę sądziłam, że książka jest przede wszystkim skierowana do tej młodszej grupy odbiorców (w większej mierze pewnie tak jest), ale dla mnie to była niezwykła przygoda, której ciąg dalszy chcę poznać z przyjemnością i nie mogę się go doczekać, bo drzemie we mnie ten mały dzieciak, który uwielbia takie historie. Dlatego też polecam ją każdemu, i małemu i dużemu! Uprzyjemni ona każdy wieczór i poprawi humor śmiesznymi dialogami i zabawnymi wydarzeniami.
http://sol-shadowhunter.blogspot.com/

Może nie wszyscy jeszcze wiedzą, ale uwielbiam smoki, a czytanie o nich sprawia mi ogromną frajdę. Dlatego też, kiedy tylko usłyszałam o "Ostatnim Smokobójcy" powiedziałam sobie, że wprost muszę się zapoznać z historią zawartą w tej ciekawej oprawie i o równie ciekawej nazwie. Smoki to piękne mistyczne i dystyngowane stworzenia, które swoim wyglądem, albo zapierają dech w...