Książeczka z późnego PRL-u z serii ,,Poczytaj mi mamo ’’.
W nowym formacie kwadratowym, wprowadzonym po zmianach w 1974 roku.
Książeczka cienka, dobry druk. Papier grubszy odrobinę. Ilustrowana w kolorze.
Rysunki proste, karykaturalne.

Treść wierszowana, zabawna, proste rymy. Nadaje się również dla najmłodszych dzieci żłobkowych.

Poświęcona jest wędrówce małej kaczuszki po całej Warszawie.
Dzięki jej wycieczce i poszukiwaniach jej przez tatę kaczora , dzieci poznają nazwy ulic stolicy.
Dowiadują się ,że mnóstwo ulic przybrało nazwy właśnie od ptaków jak : Gęsia, Żurawia, Wronia, Szczygla, Pawia, Sowia, Gołębia, Krucza, Kawcza, Bociania, Skowronkowa, Indycza, Papuzia, Mewia, Strusia, Sójcza, Perlicza itd.
Oprócz tego poznają też ulice pochodzące od nazw zwierząt, kwiatów i drzew.

A co to są za ulice, przekonajcie się sami , czytając tę śliczną wierszowankę.

Polecam!

Książeczka z późnego PRL-u z serii ,,Poczytaj mi mamo ’’.
W nowym formacie kwadratowym, wprowadzonym po zmianach w 1974 roku.
Książeczka cienka, dobry druk. Papier grubszy odrobinę. Ilustrowana w kolorze.
Rysunki proste, karykaturalne.

Treść wierszowana, zabawna, proste rymy. Nadaje się również dla najmłodszych dzieci żłobkowych.

Poświęcona jest wędrówce małej kaczuszki...

Opowiastka o małej kaczuszce, która narobiła sporo kłopotu wyruszając w drogę nic nikomu nie mówiąc. Troskliwy i opiekuńczy tata przeżywa głęboko jej zaginięcie i z wielkim uporem i miłością szuka swojej zagubionej latorośli. Przyjemna lektura z lat dzieciństwa dotykająca ważnych życiowych problemów.
Polecam.

Opowiastka o małej kaczuszce, która narobiła sporo kłopotu wyruszając w drogę nic nikomu nie mówiąc. Troskliwy i opiekuńczy tata przeżywa głęboko jej zaginięcie i z wielkim uporem i miłością szuka swojej zagubionej latorośli. Przyjemna lektura z lat dzieciństwa dotykająca ważnych życiowych problemów.
Polecam.

Świetna, wpadająca w ucho poezja dla dzieci. Swoją tematyką dotyka zarówno przeżyć zatroskanego rodzica, jak też dziecięcej beztroski i ciekawości. Historia przesycona miejską atmosferą, topograficzna. Czy jest pouczająca trudno powiedzieć; Być może dziecko dzięki tej historii lepiej wyobrazi sobie, co może czuć rodzic martwiący się o dziecko, ale chyba nie mamy na to gwarancji ;-) Być może dziecko weźmie pod uwagę potencjalne zagrożenia czyhające w świecie, ale czy ciekawość świata i tak nie będzie silniejsza? ;-)

Ilustracje są wyjątkowe, o bardzo oryginalnym stylu. Określiłabym je jako dekoratywne, ale świetnie korespondują z tekstem, a wręcz poprzez swoją rytmiczność i wzorzyste elementy podbijają obecne w tekście cechy „wyliczanki”.

Literatura warta reedycji, ale niestety nie podoba mi się sposób w jaki dokonywane są współcześnie reedycje serii ”Poczytaj mi mamo” („Ptasie ulice” wydano w „Księdze Drugiej”). Być może to kwestia gustu.

Świetna, wpadająca w ucho poezja dla dzieci. Swoją tematyką dotyka zarówno przeżyć zatroskanego rodzica, jak też dziecięcej beztroski i ciekawości. Historia przesycona miejską atmosferą, topograficzna. Czy jest pouczająca trudno powiedzieć; Być może dziecko dzięki tej historii lepiej wyobrazi sobie, co może czuć rodzic martwiący się o dziecko, ale chyba nie mamy na to...

Im jestem starsza, tym cenniejsze stają się dla mnie rzeczy, które uwielbiałam w dzieciństwie. Staję się sentymentalna ponad miarę, czy po prostu dziecinnieję?;)

"Ptasie ulice" jako małe dziecko czytałam setki razy i przez lata pamiętałam tę prostą, ale bardzo wzruszającą historyjkę. Może dlatego, że od zawsze byłam bardzo emocjonalna i wszystko to, co podszyte smutkiem, było dla mnie najbardziej wartościowe. Lubiłam się wzruszać i wciąż lubię. Taka ze mnie płaksa;)

Książeczka Kubiaka to historyjka o kaczuszce, która rusza na spacer, nie myśląc, że jej tatuś - kaczor będzie drżał o nią ze strachu... Przecież może spotkać ją coś złego:

"A może ją wilk z Wilczej
poniósł w strasznym pysku
i wyrywa teraz piórka,
okrutne wilczysko?"

Każdy na swój sposób odbiera jakąś historię. Dla mnie ta bajeczka zawsze mówiła przede wszystkim o strachu o bliskie osoby i o tym, że świat nie zawsze jest bezpieczny. Może dlatego była moją ulubioną - taki obraz świata niestety bardzo pasuje do mojego charakteru...

Zupełnie inaczej odbiera się też coś, co znało się w dzieciństwie, a inaczej to, co poznajemy, będąc już dorosłym. Dla mnie to był powrót do przeszłości i czuję się z tym wspaniale.

Im jestem starsza, tym cenniejsze stają się dla mnie rzeczy, które uwielbiałam w dzieciństwie. Staję się sentymentalna ponad miarę, czy po prostu dziecinnieję?;)

"Ptasie ulice" jako małe dziecko czytałam setki razy i przez lata pamiętałam tę prostą, ale bardzo wzruszającą historyjkę. Może dlatego, że od zawsze byłam bardzo emocjonalna i wszystko to, co podszyte smutkiem,...

Dość długi rymowany wierszyk o tym, jak ojciec kaczor szuka swojej córki na przeróżnych ulicach Warszawy.

Zostajemy zbombardowani ogromną ilością nazw ulic, a całość miała taki przekaz, że nazwa ulicy to tylko nazwa i nie koniecznie wiąże się z tym, co na danej ulicy się znajduje.

Ja się wynudziłam.

Dość długi rymowany wierszyk o tym, jak ojciec kaczor szuka swojej córki na przeróżnych ulicach Warszawy.

Zostajemy zbombardowani ogromną ilością nazw ulic, a całość miała taki przekaz, że nazwa ulicy to tylko nazwa i nie koniecznie wiąże się z tym, co na danej ulicy się znajduje.

Ja się wynudziłam.