Jennifer A. Nielsen znana jest przede wszystkim z „Underworld Chronicles”. Pierwszą książkę rozpoczynającą „Trylogię Władzy” – „Fałszywego księcia” napisała pod wpływem inspiracji muzyką Eddiego Veddera, a w szczególności jedną z jego najlepszych piosenek - “Guaranteed”. Autorka kolekcjonuje stare książki, uwielbia teatr i uważa, że spokojne popołudnie w górach to chwila bliska doskonałości

Gdy królestwo Carthyi stoi w obliczu wojny, a cała rodzina królewska została po cichu zlikwidowana, nie jeden arystokrata planuje przejęcie tronu. Conner, który jest jednym z regentów, wpada na szalony pomysł. Postanawia doprowadzić do władzy zaginionego przed laty syna pary królewskiej – Jarona. Niestety, nie dysponuje on owym księciem, toteż postanawia przemienić zwykłą sierotę w dziedzica tronu. Zabiera czterech chłopców z sierocińców i zmusza ich do wzięcia udziału w tej kłamliwej grze.

„Żaden zdrowy na umyśle człowiek nie mógł wierzyć, że uda mu się w ciągu dwóch tygodni przemienić sierotę w księcia. I tylko szaleniec mógł sądzić, że ta sierota zdoła przekonać cały dwór, iż jest zaginionym przed laty królewskim synem"

Chłopcy przez dwa tygodnie będą się ubiegać o rolę księcia Jarona. Conner, który uważa, że działa dla dobra obywateli, gotów jest posunąć się bardzo daleko, by zrealizować swój zdradziecki plan. Zapewnia potencjalnym książętom warunki, w których mają przeistoczyć się w kopię zaginionego Jarona. Pod pilnym okiem nauczycieli i sług regenta odbywają oni liczne lekcje. Począwszy od nauki czytania, poprzez jazdę konną, zapoznanie z bronią, a na nauce historii rodu królewskiego i całej Carthyi kończąc.

Więcej na: http://recenzjum.blogspot.com/2013/02/recenzja-ksiazki-faszywy-ksiaze.html

Jennifer A. Nielsen znana jest przede wszystkim z „Underworld Chronicles”. Pierwszą książkę rozpoczynającą „Trylogię Władzy” – „Fałszywego księcia” napisała pod wpływem inspiracji muzyką Eddiego Veddera, a w szczególności jedną z jego najlepszych piosenek - “Guaranteed”. Autorka kolekcjonuje stare książki, uwielbia teatr i uważa, że spokojne popołudnie w górach to chwila...