Przerażające jest to, jak szybko człowiek może stać się marionetką w rękach nałogów. Niekiedy spróbowanie nowych używek, co ma być jedynie chwilową atrakcją, odsunięciem się od nagłych problemów, staje się długą i tragiczną historią, w której droga podąża jedynie w dół. W wiadomościach każdego dnia można natrafić na artykuły na temat narkomanów lub alkoholików, którzy pod wpływem substancji odurzających stracili panowanie nad sobą, popełniając błąd, jakiego nie można zapomnieć. Niewątpliwie, najgorszy efekt działań osób uzależnionych to fakt, iż oni nie krzywdzą jedynie siebie, a również i ludzi, którzy próbują wyciągnąć ich z nałogu i spróbować odbudować ich życie na nowo – niekiedy niestety bezskutecznie. „Moja mama pije”, książka autorstwa Veronique Wolf, pokazuje, jaki wpływ na nastoletnią córkę miała matka alkoholiczka, nie dostrzegająca stopnia swojego problemu.

Justyna jest uczennicą szkoły podstawowej w jednym z polskich miast. Mogłoby się wydawać, że życie dziewczyny należy do całkiem normalnych – dobrze się uczy, posiada przyjaciół, mieszka wraz z rodzicami. Niestety, rzeczywistość okazuje się być o wiele bardziej brutalna. Ukochana matka Justyny pije alkohol. I nie robi tego jedynie od czasu do czasu, z okazji urodzin i innych świąt, a niemalże cały czas, tracąc kontrolę nad własnym zachowaniem. Justyna nie do końca rozumie działań swojej mamy, odczuwając skrajne emocje – miota się pomiędzy miłością a nienawiścią względem rodzicielki. Uczennica nie wie, dlaczego jej matka nie potrafi wytrzymać bez używek, ani też czemu brak alkoholu wpływa na nią aż tak nerwowo. Dzięki wsparciu ojca oraz przyjaciół próbuje walczyć ze złowrogimi myślami, wierząc w to, że jej rodzina znów będzie szczęśliwa. Justyna odnajduje w sobie siłę, aby uporać się ze swoimi problemami, dostrzegając, że nie ponosi winy za alkoholizm matki. Czy mama dziewczyny w końcu zrozumie, że jest uzależniona? Czy uda jej się wyjść z nałogu i odzyskać zaufanie swoich bliskich?

Veronique Wolf to pseudonim artystyczny autorki, która od ponad lat tworzy literaturę dziecięco-młodzieżową. Wykorzystując swoje dotychczasowe doświadczenia w kwestii narkomanii i problemów społecznych wśród dzieci, jakie zdobyła poprzez aktywny udział w stowarzyszeniach i różnego rodzaju akcjach, postanowiła napisać książkę, która oddaje dylematy i kłopoty nastolatków, borykającymi się z uzależnieniami swoich rodziców. „Moja mama pije” różni się od innych powieści o podobnej tematyce tym, że lektura przedstawiona jest oczami współuzależnionej osoby, która w równym stopniu tkwi w problemie alkoholizmu, co człowiek uzależniony. Czytelnik dokładnie poznaje wszystkie myśli głównej bohaterki, Justyny, będącej niemalże cały pomiędzy miłością do ukochanej matki a nienawiścią względem niej za wszystkie awantury, wyzwiska i poniżenia, jakich doznała na wskutek jej zachowania. Veronique Wolf w sposób niezwykły przybliża nam postać tej na pozór zwykłej uczennicy, która musi odnaleźć w sobie siłę na pokonanie wszelkich przeciwności losu. Autorka operuje lekkim i przyjemnym stylem, co sprawia, że łatwo można znaleźć się w świecie Justyny. Wszystkie wydarzenia postrzegamy oczami właśnie tej uczennicy, która tkwi pomiędzy dziecięcym i dorosłym życiem, nie do końca rozumiejąc tego, co się wokół niej dzieje. Nagle odtrącenie ze strony matki, dziwne zachowanie przyjaciół, wizyty u psychologa, sprzeczność uczuć… Odbiorca dostrzega roztargnienie bohaterki, widząc dokładnie jej emocje. Pisarka wspaniale przedstawia opisy zdarzeń i uczuć postaci, zarazem ukazując również autentyczne dialogi, dzięki którym lepiej poznajemy osobowości osób, będących w towarzystwie Justyny. „Moja mama pije” to książka, która interesująco przedstawia problem alkoholizmu oraz jego skutek na tych, którzy muszą walczyć z nałogiem swoich krewnych. Niekiedy lektura ta budzi prawdziwy lęk i niedowierzanie, że człowiek aż tak może aż tak pogubić się w swych działaniach, niszcząc nie tylko siebie, ale też i tych, których okazują mu pomoc. Akcja rozwija się stopniowo i niemalże co chwilę szokuje – za każdym razem, gdy wydaje nam się, że w życiu Justyny nastąpi stabilizacja – ponownie następują momenty, jakie burzą ład w świecie córki alkoholiczki. Pani Wolf traktuje alkoholizm jako chorobę, taką jak inne, która może dotknąć każdego. Sęk jednak w tym, że człowiek musi dostrzec swoje schorzenie, zanim podejmie się leczenia. Niewątpliwie, potraktowanie tego problemu w ten sposób sprawia, że czytelnik nie potępia mamy Justyny, widząc w niej jedynie chorą personę. Autorka przekreśla również stereotyp, że pijany mężczyzna nie budzi praktycznie żadnych emocji, natomiast kobieta w stanie nietrzeźwości wydaje się być chodzącym wstydem i upokorzeniem. Niezależnie od płci, uzależnienia należy zwalczać w jak najszybszym tempie. Zakończenie tej powieści całkowicie zaskakuje i przyznam, że nie spodziewałam się, że wydarzenia potoczą się w takim kierunku.

„Moja mama pije” wciąga niemalże od pierwszej strony, cały czas zaskakując i wzbudzając skrajne emocje. Veronique Wolf za sprawą swojego intrygującego stylu i interesujących pomysłów powoduje, że czytelnik bardzo utożsamia się z główną bohaterką, kibicując jej w jej walce z samą sobą i wszelkimi przeciwnościami losu. Polecam tę lekturę tym, którzy cenią książki ukazujące trudne tematy na tle rodzinnych dramatów.

Przerażające jest to, jak szybko człowiek może stać się marionetką w rękach nałogów. Niekiedy spróbowanie nowych używek, co ma być jedynie chwilową atrakcją, odsunięciem się od nagłych problemów, staje się długą i tragiczną historią, w której droga podąża jedynie w dół. W wiadomościach każdego dnia można natrafić na artykuły na temat narkomanów lub alkoholików, którzy pod...