>Na wstępie zawsze zaznaczam, że nie jestem wybitna w pisaniu opinii<

Po książkę sięgnęłam po części za sprawą zasłyszanych pozytywnych opini, po części z zainteresowania tekstem na tylnej okładce. Nie był to mój pierwszy kryminał od wspaniałej A.C., więc wiedziałam czego mniej więcej mogę się spodziewać. Czułam, że to będzie dobry wybór i... nie pomyliłam się :)
''Pierwsze, drugie (...)'' czytało mi się bardzo przyjemnie. Od samego początku dawało wrażenie smakowania dobrego ciasteczka, gdzie ku zaskoczeniu (jakby tego było mało) pod koniec napotykamy przepyszną, płynną czekoladę stanowiącą nadzienie. - Takie porównanie padło z mojej strony wielokrotnie podczas lektury.
Bardzo podobał mi się subtelnie wpleciony wątek polityczny (powiedziałabym, że raczej jego wyczuwalna nutka).
Zaskoczył mnie fakt >uwaga mały spoiler< zmasakrowania twarzy pani X, oraz warunki w jakich odnaleziono jej ciało. Tak, zaskoczył i to bardzo pozytywnie!

>Na wstępie zawsze zaznaczam, że nie jestem wybitna w pisaniu opinii<

Po książkę sięgnęłam po części za sprawą zasłyszanych pozytywnych opini, po części z zainteresowania tekstem na tylnej okładce. Nie był to mój pierwszy kryminał od wspaniałej A.C., więc wiedziałam czego mniej więcej mogę się spodziewać. Czułam, że to będzie dobry wybór i... nie pomyliłam się...