Jak wszystkie książki Baccalario – wydana przepięknie. I napisana znanym mi już stylem autora, łatwym i przyjemnym w lekturze.
Moja opinia zmieniła się w miarę czytania. Na początku zastanawiałam się, czemu trzeba było w tę historię wplątać kapitana Haka, czy nie mogła być to powieść o kimś bardziej anonimowym? Byłaby ciekawa i nieobciążona konsekwencjami starcia z „Piotrusiem Panem”. Byłaby po prostu powieścią przygodową, którą czytałabym z zainteresowaniem, bez oczekiwania.
Potem stała się magiczna. Magiczna, piękna i bolesna, oczarowała mnie i wchłonęła.
…by na koniec wypluć mnie na wybrzeżu Anglii, co przyjęłam z żalem i sprzeciwem. Ostatnia część książki pasuje do całości, ale w niej również musimy sami przed sobą przyznać, że wszystko się kończy. Nie chciałam tego przyjąć.
Czas może popłynął spiralą, ale ostatecznie ruszył naprzód, zostawiając mnie z pytaniem „dlaczego?”. Nie tego chciałam.

http://whispering-tales.blogspot.com/2012/11/na-przekor-czasowi.html

Jak wszystkie książki Baccalario – wydana przepięknie. I napisana znanym mi już stylem autora, łatwym i przyjemnym w lekturze.
Moja opinia zmieniła się w miarę czytania. Na początku zastanawiałam się, czemu trzeba było w tę historię wplątać kapitana Haka, czy nie mogła być to powieść o kimś bardziej anonimowym? Byłaby ciekawa i nieobciążona konsekwencjami starcia z...