(...) pojawia się Jacek Inglot z Wypędzonym: opowieścią o przemianie Breslau w Wrocław, o ludziach radzących sobie z tym całym chaosem, jaki towarzyszył przejmowaniu miasta przez Sowietów i Polaków. Mamy oczywiście tutaj głównego bohatera (czy może nawet Bohatera): Polak, były Akowiec, który szukając schronienia przed nowymi władzami ucieka do Wrocławia. Mamy również niemal podręcznikowy przekrój bohaterów drugoplanowych: od podłych Sowietów, przez „szefa” szabrowników (oczywiście (!) Polaka), po drodze znajdzie się kilkoro Niemców wielce zszokowanych swoim powojennym losem, nawet i ofiara holocaustu się przewinie. Z takiej mieszanki można stworzyć kilka dzieł, każde równie dobre lub równie złe jak sam zestaw bohaterów. Inglot mógłby z powodzeniem posilić się na napisanie historii umierającego Breslau tylko i wyłącznie z perspektywy jednej ze stron. I nie jest ważne, czy byłaby by to strona Polska, Niemiecka, Rosyjska, Żydowska itp. Ważne jest to, że Inglot mógł zaserwować nam festiwal obwiniania drugiej (czy też trzeciej strony) z oczywistym gloryfikowaniem opcji pokrzywdzonej przez los. Zapewne dałoby się to czytać, z pewnością wyszłoby z tego coś nam znajomego i niestety… kompletnie nieprawdziwego. Tak, wiem: obracamy się przecież w świecie fikcji literackiej i moje marzenia o jakiejkolwiek wiarygodności mogę sobie między książki włożyć, ale… ale właśnie nie! (...)
Cały tekst przeczytacie tutaj:
http://www.kronikinomady.pl/2015/11/w-poszukiwaniu-heimatu-wypedzony-jacek.html

(...) pojawia się Jacek Inglot z Wypędzonym: opowieścią o przemianie Breslau w Wrocław, o ludziach radzących sobie z tym całym chaosem, jaki towarzyszył przejmowaniu miasta przez Sowietów i Polaków. Mamy oczywiście tutaj głównego bohatera (czy może nawet Bohatera): Polak, były Akowiec, który szukając schronienia przed nowymi władzami ucieka do Wrocławia. Mamy również niemal...