Śmierć na chorągwi!

Śmierć na chorągwi!

Na pierwszy rzut oka z zewnątrz okazyjny, świętujący trzydziestolecie istnienia gazety, numer "Nowej Fantastyki" nie wyróżnia się spośród pozostałych. Jednak jedynie z zewnątrz, bo prawdziwy szkopuł tkwi w środku.

Ale na początek, w ogóle nie jubileuszowy, krótki materiał redaktora naczelnego Jakuba Winiarskiego o wszechświatach. Trochę to dla mnie nie zrozumiałe, że to właśnie on nie ma nic do powiedzenia z tej okazji, jednakowoż kto zrozumie autorów publikujących na łamach tak sporej pozycji? Chyba tylko oni sami. Niniejszym krótkie przemyślenia nawiązujące do science fantasy oraz ograniczeń ludzkiego pojmowania, nic nie wnoszą do lektury całej gazety, i szczerze powiedziawszy, nie ma tym razem nad czym się zastanawiać oraz zgadzać się, czy też nie z zdaniem publicysty.


Dalej, już bardziej w ton tego numeru, wypowiedź Jerzego Rzymowskiego, zatytułowana "Toast nad tortem". Prowadzący dział publicystyki opowiada, jak bardzo się denerwował, kiedy rozpoczynał pracę w redakcjii i jak czuje się teraz, po latach przebywania wśród współpracowników. Jego wspomnienia są naprawdę zabawne. W wypowiedzi, bez wyjątku dowiemy się również o premierach książkowych i kinowych.

"Socjologicznie, religijnie, historycznie?" - taki tytuł nosi artykuł Michała Cetnarowskiego. Jego autor, przez pryzmat czau, patrzy na dzieje książek w Polsce. Przypomina o tych wielkich historiach, które były fenomenem swoich czasów. Wzrokiem sięga również w przyszłość i nawiązuje do kryzysu, który nawet osobą odwiedzającym rzadko duże księgarnie, daje się we znaki.

W tym numerze nie doświadczymy felietonu Jakuba Ćwieka, gdyż po prostu go w nim nie ma. Za to natkniemy się na świetny, poprawiający humor fragment komiksu "Kłamca: Viva L'arte", podczas tworzenia którego udział wziął autor, wraz z Dawidem Pochopniem i Grzegorzem Nitą.

"Skok na głęboką wodę" - Joanny Kułakowskiej to artykuł dla wielbicieli młodzieżowej serii książek "Felix, Net i Nika" - Rafała Kosika. Dlaczego właśnie o tych powieściach mowa? Cóż, wielbiciele kina, śledzący każdą nowinkę, pewnie wiedzą, że historia z kart tomów niebawem trafi na ekrany. Nie jestem pewna, czy jest się z czego cieszyć, biorąc pod uwagę twórczość polskich reżyserów i niezapomnianą klęskę "Wiedźmina". Ta adaptacja to co prawda nie to samo, ale młodzież potrafi być wyjątkowo krytyczna, szczególnie jeżeli coś zostaje przetworzone z wcześniej istniejącego już źródła. Cóż, aktorzy, głównie dwaj chłopcy odgrywający główne role, zostali już okrzyknięci niezbyt podobnymi do opisanych w książkach, za to samo przedsięwzięcie jest określane mianem największego od powstania "Akademii Pana Kleksa".

I z powrotem trafiamy na artykuł, który nawiązuje do jubileuszu "Nowej Fantastyki". Jeżeli trzydzieści lat temu, jakiś śmiałek, poddałby się hibernacji, jak bardzo różny wydałby mu się świat od teraźniejszego? Na to pytanie odpowiada Wawrzyniec Podrzucki. Autor materiału porównuje również SF z tamtych lat do teraźniejszego.

Z powodu wspominanej wcześniej okazji, Tomasz Kołodziejczak został poproszony o napisanie, tego co przyjdzie mu do głowy, na temat komiksów i "Fantastyki". Biorąc pod uwagę, że jego wypowiedź przelana na kartki tego numeru miała dotyczyć trzydziestu lat, autor miał wiele do rozważenia.

Kilka lat temu, pewien krytyk bardzo głupio postąpił stwierdzając, że skoro nie ma cenzury, to sięganie po fantastykę jest niepotrzebne. Dziś ten bezsens był natchnieniem do napisania przez Rafała Kosika felietonu, który oczywiście porusza dzisiejsze położenie fantastyki oraz te sprzed kilkunastu lat. W drugim felietonie, prawie sąsiadującym z tym stworzonym przez pana Kosika, możemy przeczytać wypowiedź Petera Wattsa, który porusza ciut inny temat. Otóż ten twórca postanowił napisać o częstym zjawisku, którego pewnie wielu z was doświadczyło, a mianowicie o świetnej historii, ale zepsutym zakończeniu, które zmienia wszystko, również przyjemność ponownego zapoznawania się z fabułą owej opowieści.

Z tekstów umieszczonych, na tak zwanym przeze mnie, szarym papierze, czeka na nas "Obraz z księżyców" - Macieja Parowskiego, który również został napisany na potrzeby tego numeru "NF". A oprócz niego, opowiadania: "XV miniatur na XXX-lecie" - Grzegorz Janusz, "Jad" - Marta Malinowska, "Śmierć na chorągwi" - Zbigniew Wojnarowski, "Nocna parada duchów" - Xia Jia, "Siódma mina generała - robota" - Jeffrey Ford, "Chudzina" - Lucius Shepard, "Spopielarze" - Nir Yaniv, "Słowo Boże" - Nir Yaniv.

Na koniec jeszcze, co dla niektórych może być mało ważne, a dla mnie jest bardzo cenne, recenzje. W tym miesiącu recenzenci "Nowej Fantastyki" zaszczycili nas opiniami na temat takich pozycji jak: "Rakietowe szlaki. Tom 7" - pod. red. Lecha Jęczmka i Wojtka Sedeńko, "Opowieści praskie" - Tomasz Bochiński, "Podróż na planetę wu-wei" - Gabriel Bermudez Castillo, "Ogień" - Łukasz Obitowski, "Conan i skrwawiona korona" - Robert E. Howard, "Żelazny Książę" - Meljean Brook, "Nowe imperium, Szmaragdowy Sztorm" - Michael J. Sullivan, "Statki Ziemi", "Odrodzenie Ziemi", "Dzieci Ziemi" - Orson Scott Card.

I to na tyle. Choć gazeta nie była całkowicie poświęcona trzydziestym urodzinom znalazło się w niej niewiele wspomnień samych redaktorów, którzy ją tworzą, to trzeba przyznać, że numer trzysta sześćdziesiąt jeden jest ciekawy i został świetnie przygotowany. Opisane w miesięczniku objawienie ukochanego gatunku z czasów wcześniejszych oraz teraźniejszych dają wiele do myślenia. A przyszłość? Przyszłość cały czas jest przed nami i nawet jeżeli wizerunek fantasy i science-fiction dalej będzie ulegał zmianie, to forma książki i kina przejdą największą i najbardziej odczuwalną metamorfozę. Do tego czasu, pozostaje nam jedynie życzyć kolejnych trzydziestu lat dla "Nowej Fantastyki", a nawet stu, bo czemu nie?

Na pierwszy rzut oka z zewnątrz okazyjny, świętujący trzydziestolecie istnienia gazety, numer "Nowej Fantastyki" nie wyróżnia się spośród pozostałych. Jednak jedynie z zewnątrz, bo prawdziwy szkopuł tkwi w środku.

Ale na początek, w ogóle nie jubileuszowy, krótki materiał redaktora naczelnego Jakuba Winiarskiego o wszechświatach. Trochę to dla mnie nie zrozumiałe, że to...

Zrecenzujemy i Poczta Polska bardzo się nie lubią, co widać w tym, że w ciągu ostatnich trzech miesięcy nie dotarły do mnie trzy paczki - w tym i ta z październikowym numerem Nowej Fantastyki. Pan Artur bez problemu podesłał pechowy numer po raz kolejny - i tym razem udało mu się trafić do mojej skrzynki. Z tego względu recenzję publikuję z doskoku, tuż przed recenzją numeru z grudnia.

Już po okładce tego numeru widać, że jest to wyjątkowy czas dla miesięcznika. To właśnie w październiku rozpoczęły się uroczyste obchody XXX-lecia Nowej Fantastyki. Okładka, choć mi osobiście do gustu nie przypadła, pomysłowo spina ostatnich trzydzieści lat, nawiązując do pierwszego numeru, który prezentowany jest obok.

Zanim opowiem Wam o zawartych w październiku artykułach, chciałabym powiedzieć, że bardzo brakowało mi felietonu Jakuba Ćwieka. Kto jak kto, ale on świetnie opisuje fantastyczną rzeczywistość (jaki fajny oksymoron!) i jeszcze się nie spotkałam z opinią, że jego teksty były zbędne. Zamiast starego, dobrego Ćwieka pojawił się za to Rafał Kosik wraz z tekstem o fantastyce - "Rzeczywistość to za mało", a także Peter Watts z "Niegodnymi zakończeniami", w których autor nie zostawia suchej nitki na twórcach Battlestar Galactica, za sprawą których serial podobno skończył się beznadziejnie. Macie podobne odczcucia?

Przede wszystkim chciałabym zwrócić Waszą uwagę na tekst "Socjologicznie, religijnie, historycznie? Trzy dekady fantastyki w Polsce" Michała Cetnarowskiego, który w sposób przekrojowy opisał zmiany, jakie nastąpiły w gatunku od początku istnienia magazynu. Dla prawdziwych fanów większość faktów to bułka z masłem, ale ci z mniejszą wiedzą na pewno będą zachwyceni. Ja osobiście uwielbiam takie przekroje, bo dzięki nim zgłębiam tematy, które mnie interesują. Drugim bardzo ciekawym artykułem jest "Nauka kontra fantastyka - stan gry" Wawrzyńca Podrzuckiego, który w zaskakujący sposób odpowiedział na pytanie, czy przepowiednie sprzed trzydziestu lat co do współczesności miały słuszność i jak to wygląda w chwili obecnej. Świetny tekst, polecam! Były również artykuły o trzydziestu latach na rynku komiksów, a także realizacji filmu "Felix, Net i Nika oraz teoretycznie możliwa katastrofa", ale nie zapadły mi tak głęboko w pamięć jak dobre teksty Cetnarowskiego i Podrzuckiego. Tyle o artykułach.

W opowiadaniach jak zwykle króluje różnorodność. Tekstów jest spora, a ich poziom waha się od przeciętnego do bardzo dobrego. Warto zwrócić uwagę na "XV miniatur na XXX-lecie" autorstwa Grzegorza Janusza, czy też "Chudzinę" Luciusa Sheparda. Dla mnie najciekawsze okazały się teksty Marty Malinowskiej - "Jad" oraz Xii Jia - "Nocna parada duchów". Oba poruszały tematy nadnaturalnych zjawisk, wprowadzały pewną aurę strachu, ale i zaciekawienia, a przede wszystkim napisane były charakterystycznym, a przez to bardzo dobrym w odbiorze językiem.

Pod koniec miesięcznika znajdziecie też masę recenzji książek, komiksów i gier.

Październikowa Nowa Fantastyka spełniła moje oczekiwania względem obchodów XXX-lecia miesięcznika. Najlepsze w tym wszystkim jest to, że Redakcja postawiła na jakość tekstów, które zadowolą miłośników, zamiast wkupiać się w ich łaski nikomu niepotrzebnymi gadżetami. Za to daję Redakcji duży plus.

Zrecenzujemy i Poczta Polska bardzo się nie lubią, co widać w tym, że w ciągu ostatnich trzech miesięcy nie dotarły do mnie trzy paczki - w tym i ta z październikowym numerem Nowej Fantastyki. Pan Artur bez problemu podesłał pechowy numer po raz kolejny - i tym razem udało mu się trafić do mojej skrzynki. Z tego względu recenzję publikuję z doskoku, tuż przed recenzją...

Czekałam na ten numer, będąc przekonana, że to będzie numer przełomowy, wielki... Jubileusz w końcu do czegoś zobowiązuje. Cieszyłam się jak dziecko otwierając kopertę. Zachwyciła mnie okładka, która jednoznacznie pokazuje, jak zmieniło się nasze widzenie fantastyki, jak wiele, przez te trzydzieści lat, zmieniło się w polskiej fantastyce. Okładka to tylko zapowiedź...

Otwierając nowy numer "Nowej Fantastyki" miałam nadzieję, że znajdę się w zupełnie innej czasoprzestrzeni. Dowiem się czegoś więcej o początkach magazynu, przeczytam wspomnienia osób, które z nim są od zawsze, lub prawie zawsze... moje pragnienia i oczekiwania zostały spełnione tylko połowicznie. Z wypiekamy na policzkach jednak zabrałam się do czytania i cóż moje oczy ujrzały? Numer poświęcony, głównie komiksowi :)

Artykuł Michała Cetnarowskiego o trzech dekadach fantastyki, nie przyniósł niczego, czego bym do tej pory nie wiedziała, ale wskazał kilku autorów, po których pewnie sięgnę w wolnej chwili :) Ciężkie czasy dla fantastyki się skończyły, czekam tylko na jej wzburzony rozkwit w przyszłości i cieszę się, że jestem już świadkiem początku tego rozwoju :)

"Nauka kontra fantastyka" autorstwa, niezawodnego Wawrzyńca Podrzuckiego daje do myślenia. Nie jesteśmy społeczeństwem, czy nie żyjemy w świecie, który fantastyka wykreowała przed latami. Co jest tego powodem? Czy nasze ograniczenia? Czy brak środków pieniężnych? Wszystkie te czynniki sprawiają, że nadal daleko nam do światów, które znamy tylko z literatury.

Strony i artykuły poświęcone komiksowi (głównie Macieja Parowskiego oraz Tomasza Kołodziejczaka) doskonale oddaje zmiany jakie zaszły w polskim komiksie, cudownie jest czytać o tej sferze sztuki, którą również "Nowa Fantastyka" sukcesywnie wykorzystuje na łamach magazynu i do tej pory o nim pisze.

Mogłabym pisać o tym numerze wiele, ale wiele zostało we mnie niedosytu. Brakowało mi felietonu Jakuba Ćwieka, od którego lubię zawsze zaczynać czytanie nowego numeru "NF", zabrakło, jak dla mnie, tej całej otoczki świętowania. Zabrakło toastów i peanów nad upływem tych trzydziestu lat, co się zmieniło? Co zostało? Co będzie? Troszkę tego mało, jak dla mnie za mało.



Moja ocena: 4-
[http://biblioteczka-pandorci.blogspot.com/2012/11/nowa-fantastyka-361-102012.html]

Czekałam na ten numer, będąc przekonana, że to będzie numer przełomowy, wielki... Jubileusz w końcu do czegoś zobowiązuje. Cieszyłam się jak dziecko otwierając kopertę. Zachwyciła mnie okładka, która jednoznacznie pokazuje, jak zmieniło się nasze widzenie fantastyki, jak wiele, przez te trzydzieści lat, zmieniło się w polskiej fantastyce. Okładka to tylko...

"Śmierć na chorągwi" - dla mnie najlepsze w tym numerze. Świetny średniowieczny klimat.

"Śmierć na chorągwi" - dla mnie najlepsze w tym numerze. Świetny średniowieczny klimat.

Jak dla mnie to słaby numer. Publicystycznie ujdzie, ale jeśli chodzi o opowiadania, to nic ciekawego do zaoferowania tym razem Nowa Fantastyka nie ma.

Jak dla mnie to słaby numer. Publicystycznie ujdzie, ale jeśli chodzi o opowiadania, to nic ciekawego do zaoferowania tym razem Nowa Fantastyka nie ma.

'Miniatury' najlepsze :3

'Miniatury' najlepsze :3