Kiedy tandetne powieści pornograficzne (nazywajmy rzeczy po imieniu) podbijają światowy rynek czytelniczy, a pisanie o seksualności kojarzy nam się tylko z perypetiami Greya, warto zwrócić uwagę na to, co na temat zmysłowości mają do powiedzenia polscy pisarze. Zachcianki to zbiór dziesięciu opowieści będących błyskotliwą odpowiedzią na pytanie, jakie miejsce w relacjach międzyludzkich zajmuje dzisiaj erotyzm.

Gdy, wydawałoby się, wszystko już zostało powiedziane na ten temat, okazuje się, że istnieją jeszcze pewne nieodkryte sfery seksualności, które chowają się wciąż w cieniu chłodnej, ludzkiej obojętności wzbudzając nieustannie powszechne zażenowanie, zgorszenie, a nawet lęk. To właśnie te onieśmielające i kłopotliwe rejony stanowią przedmiot rozważań autorów powyższej antologii. Sylwia Chutnik opowiada o zbliżeniu dwóch kobiet i przyjaciółek, które w obliczu osobistej straty szukają wzajemnego wsparcia. Krystyna Kofta porusza problematyczną kwestię granic kobiecej wolności i jej prawa do niezależności, gdy ta decyduje się pracować w domu publicznym jako… menadżerka. Z kolei Grażynka Plebanek mówi o internetowym przemyśle erotycznym zastanawiając się, w jakim stopniu kontakty „z sieci” zmieniają podejście do miłości między kobietą a mężczyzną.

Największym wyzwaniem okazał się tekst Jacka Dukaja, nie tylko ze względu na temat, ale przede wszystkim z racji specyficznego języka. Labirynty znaczeń i konotacji budują zarazem tajemniczą i odpychającą aurę, która zmusza do nieustannego skupienia uwagi oraz gimnastyki umysłowej. Opowiadanie Dukaja naszpikowane jest odniesieniami do rzeczywistości pozazmysłowej, a eksperymenty słowne i powtarzające się aluzje do świata kultury czynią z jego prozy prawdziwy majstersztyk . Największą, wręcz namacalną namiętność, udało się wykreować Sylwii Chutnik, która skupia się na magii chwili i prostocie szczegółów, przez co jej opowiadanie wyraźnie wyróżnia się na tle innych. Nie udało się natomiast Manueli Gretkowskiej. Być może nie jestem w stanie dostrzec w jej historii odpowiedniej głębi i artyzmu, ale pretensjonalny styl oraz przerysowane postaci sprawiły, że oryginalny pomysł stał się tylko niedopracowaną karykaturą.

Trudno obiektywnie ocenić taki zbiór tekstów, ponieważ każdy z nich wyszedł spod pióra zupełnie innego pisarza. Wszystkie opowiadania tworzą jednak pewną całość i wzajemnie się uzupełniają. Nie znajdziemy w nich ani perwersyjnych opisów, ani zbyt pikantnych szczegółów, których celem jest zrekompensowanie ubogiej i nieciekawej fabuły. Każda historia to osobny świat wyobraźni, każda zawiera w sobie pewną oryginalność i nowatorstwo.

Kiedy tandetne powieści pornograficzne (nazywajmy rzeczy po imieniu) podbijają światowy rynek czytelniczy, a pisanie o seksualności kojarzy nam się tylko z perypetiami Greya, warto zwrócić uwagę na to, co na temat zmysłowości mają do powiedzenia polscy pisarze. Zachcianki to zbiór dziesięciu opowieści będących błyskotliwą odpowiedzią na pytanie, jakie miejsce w relacjach...