„Najpiękniejszych chwil w życiu nie zaplanujesz. One przyjdą same.” Phil Bosmans[s.147]

Dzieciństwo to zazwyczaj czas beztroski. Każdemu na myśl o swoich najwcześniejszych latach życia, przywołują się inne wspomnienia. Patrząc z biegiem czasu wielokrotnie śmiejemy się z tego jaką tragedią było dla nas niedostanie upragnionej zabawki czy to, że mama lub tata nie chcieli się z nami bawić. Anna Drzewiecka wspomina o swoich wczesnych latach życia oraz rodzinie, w książce Ciotki. Dzięki tak ciepłemu klimatowi utworu, niejednokrotnie wywoływała i moje wspomnienia…

W książce uciekamy razem z autorką do jej dzieciństwa, gdzie wychowywała się pośród swoich ośmiu ciotek. Poznajemy każdą z nich, pisarka bowiem poświęciła każdej jeden rozdział. Z pośród nich możemy poznać przeróżne osobowości i poglądy, autorka dzieli się z nami prywatnymi spostrzeżeniami. Spośród tego obrazu, ja najbardziej zapamiętałam ciotkę Lilkę, piękną kobietę, która zawsze stawiała na swoim. W książce nie zabrakło również wspomnień ze starszego życia autorki, niestety za wiele o niej nie wiem, jedyne czym podzieliła się na końcu, to to że ma dwie córki.

Tą opowieść zdominowała u mnie swoim klimatem, jest bardzo ciepły. Czytając można wyczuć nostalgię, która towarzyszy autorce podczas opowieści. Same wspomnienia nie są przesadzone, widać w nich całkowity realizm i to nadaje wyjątkowość tej lekturze, dzięki temu można samemu cofnąć się w czasy dzieciństwa i powspominać jak to było kiedyś.

Książka jest napisana bardzo obrazowym stylem, wręcz czułam się tak, jakby pisarka porwała mnie bezpośrednio do czasów dzieciństwa. Dodatkowo, to co opisuje z łatwością mogę sobie wyobrazić i wielokrotnie było mi bliskie, przykładowo pudełko z „pamiątkami”, czy czas wakacji. Lektura wielokrotnie skłaniała mnie do refleksji. Magiczność tej opowieści jednak tkwi w tym, że pisarka przez swoje wspomnienia przywołuje i te własne czytelnika, jest to coś bezcennego. Jest to idealna książka gdy ma się ochotę na coś lekkiego i jednocześnie wzbudzającego uczucia.

Wspomnienia nie są poukładane, ale to nie przeszkadza w odbiorze lektury. Większość pewnie będzie się zastanawiać jaki sens ma taka lektura, kogo obchodzą czyjeś wspomnienia? Ja jednak muszę powiedzieć, że nie są to tylko wspomnienia, ale również przemyślenia o życiu, bardzo wartościowe i prawdziwe. Ponadto, ta książka ma w sobie to „coś”.

Ciotki- Anny Drzewieckiej to lektura na jeden wieczór, emocjonalna i pełna ciepła. W końcu: „Na początku było drzewo…”[s.7] Każdy ma jakiś swój początek, gdzie zaczynają się wspomnienia z dzieciństwa, ta książka umożliwia ich przywołanie.

www.studnia-pelna-ksiazek.blogspot.com

„Najpiękniejszych chwil w życiu nie zaplanujesz. One przyjdą same.” Phil Bosmans[s.147]

Dzieciństwo to zazwyczaj czas beztroski. Każdemu na myśl o swoich najwcześniejszych latach życia, przywołują się inne wspomnienia. Patrząc z biegiem czasu wielokrotnie śmiejemy się z tego jaką tragedią było dla nas niedostanie upragnionej zabawki czy to, że mama lub tata nie chcieli się...