Ta książka jest jak spotkanie z przyjaciółką. To spotkanie z opowieścią kobiety, która została porzucona i musi przejść tymczasowy stan. Stan, w którym musi na nowo ułożyć samą siebie, w pojedynkę. Musi na nowo samą siebie określić. Musi pogodzić się z tym co ją spotkało. Wychowała dzieci, zrezygnowała z pracy, żyła dla dzieci i męża. To ją określało. Ona nic nie chciała, nie miała pragnień, marzeń, niczego nie oczekiwała od życia, bo była służącą, kucharką, sprzątaczką, praczką.... To ją określało.
Mąż odszedł do młodszej, dzieci dorastają i zaraz odejdą z domu, a ona zostaje. Nijaka, szara i opuszczona.
To piękna opowieść. Taka ludzka, swojska, można by rzec znajoma. Tyle razy słyszę takie historie. Od znajomych, w autobusie, w poczekalniach.... Takie historie są obecne. Ludzie się zakochują, żyją a potem się rozchodzą. Bo on spotkał młodszą, a ona po ciążach tak się zaniedbała, chodzi w dresach i ma tłuste włosy.
To historia pisana z perspektywy kobiety, ale myślę sobie że mężczyźni też potrafią się zatracić, potrafią żyć dla wybranej kobiety, a kiedy ona odejdzie, przechodzą też taki tymczasowy stan. Taka tymczasowa, porzucona kobieta często chodzi bez makijażu, w jakiś burych ciuchach, a tymczasowy , zdradzony mężczyzna zapewne więcej pije i chodzi nieogolony. Ale bez względu na płeć, opuszczenie, zdrada, odejście tak samo boli....
Polecam

Mały dopisek - beznadziejna okładka, która sugeruje że to ckliwy romansik. W pierwszej chwili, przez taką właśnie okropną okładkę, nie miałam ochoty czytać tej książki.

Ta książka jest jak spotkanie z przyjaciółką. To spotkanie z opowieścią kobiety, która została porzucona i musi przejść tymczasowy stan. Stan, w którym musi na nowo ułożyć samą siebie, w pojedynkę. Musi na nowo samą siebie określić. Musi pogodzić się z tym co ją spotkało. Wychowała dzieci, zrezygnowała z pracy, żyła dla dzieci i męża. To ją określało. Ona nic nie chciała,...