Przez pierwsze 220 stron jest ok. Trochę sennie, trochę niemrawo, fabuła nie posuwa się specjalnie do przodu, śladów jest niewiele, tajemnica pozostaje nieprzenikniona; ale może być.
Kolejne 30 stron to kompletne dno. Cały kapitał zebrany na wcześniejszych stronach jest roztrwoniony.
Potem to już tylko rozpaczliwe zbieranie okruchów.

Nie polecam.

Przez pierwsze 220 stron jest ok. Trochę sennie, trochę niemrawo, fabuła nie posuwa się specjalnie do przodu, śladów jest niewiele, tajemnica pozostaje nieprzenikniona; ale może być.
Kolejne 30 stron to kompletne dno. Cały kapitał zebrany na wcześniejszych stronach jest roztrwoniony.
Potem to już tylko rozpaczliwe zbieranie okruchów.

Nie polecam.

Książka dość słaba, akcja niemrawa, bohaterka w widoczny sposób wzorowana na Lis Salander z powieści Larssona. Błędy merytoryczne. Np. możemy się dowiedzieć, że pierwsze zdjęcie arki wykonano z satelity szpiegowskiego w 1949 roku (sic!). No rewelacja.

Książka dość słaba, akcja niemrawa, bohaterka w widoczny sposób wzorowana na Lis Salander z powieści Larssona. Błędy merytoryczne. Np. możemy się dowiedzieć, że pierwsze zdjęcie arki wykonano z satelity szpiegowskiego w 1949 roku (sic!). No rewelacja.

Znakomita powieść. Czyta się ją jednym tchem. Wartka akcja. Całość napisana zwięźle i treściwie, w żadnym momencie się nie znudzisz ani nie stracisz orientacji. Szczęśliwie nie ma rozwlekłych opisów ani dialogów typu bla, bla, bla, byle tylko nabić objętość. Jeśli ktoś doszukuje się prawdy historycznej w motywach fabuły, to oczywiście będzie rozczarowany, mi to nie przeszkadzało, tak samo jak nie ma sensu wg mnie upatrywać jakiejś logiki i prawdy naukowej w filmach typu Avengers albo Gwiezdne Wojny - wszystko tam to bzdury, a jednak oglądalności można tylko pozazdrościć.

Znakomita powieść. Czyta się ją jednym tchem. Wartka akcja. Całość napisana zwięźle i treściwie, w żadnym momencie się nie znudzisz ani nie stracisz orientacji. Szczęśliwie nie ma rozwlekłych opisów ani dialogów typu bla, bla, bla, byle tylko nabić objętość. Jeśli ktoś doszukuje się prawdy historycznej w motywach fabuły, to oczywiście będzie rozczarowany, mi to nie...

Chciałam sobie przeczytać kryminał. Dawno jakiegoś nie czytałam. Czy było warto?

Więcej:
http://www.javri.eu/2018/04/books-7.html

Chciałam sobie przeczytać kryminał. Dawno jakiegoś nie czytałam. Czy było warto?

Więcej:
http://www.javri.eu/2018/04/books-7.html

Aktywistka ekologiczna Nova włamuje się do mieszkania, aby trochę "pobrudzić ściany", niestety natyka się na zwłoki właścicieli. Potem jest następna akcja i znów to samo. Okazuje się, że działają "upadłe anioły", które chcą dopuścić do następnego potopu. Autorka poplątała w powieści motywy ekologiczne, biblijne i dołączyła jeszcze tajemnice rodzinną. Nie jestem pewna czy to wyszło na dobre, książka jest krótka, a ja mam wrażenie, że wszystkiego jest po trochu, a tak do końca nic nie jest rozbudowane. Pomysł uważam za niezły tylko wykonanie niestety mocno szwankuje.
Do szału mnie doprowadzało przeliczanie wszystkiego na CO2, nawet oddechu niemowląt :-/

Aktywistka ekologiczna Nova włamuje się do mieszkania, aby trochę "pobrudzić ściany", niestety natyka się na zwłoki właścicieli. Potem jest następna akcja i znów to samo. Okazuje się, że działają "upadłe anioły", które chcą dopuścić do następnego potopu. Autorka poplątała w powieści motywy ekologiczne, biblijne i dołączyła jeszcze tajemnice rodzinną. Nie jestem pewna czy to...

"Arka zabójców" to książka, która miała być mieszanką powieści Stiega Larssona i Dana Browna. Jako że twórczość obydwóch panów naprawdę szanuję, to powyższe porównanie bardzo mnie zachęciło do skonfrontowania się z tą książką.
Całą powieść pochłonęłam w ciągu kilku godzin i gdy mój mózg przetrawił to co przeczytałam, dosłownie ręce mi opadły.
Przede wszystkim, w książce jest za dużo wątków i tworzy się kompletny misz-masz. Mimo że, nawiązania biblijne są zazwyczaj niezwykle interesujące i dodają pikanterii, tutaj jedynie przeszkadzały w fabule i wręcz sprawiły, że książka przybrała charakter fantasy.
Dodatkowo, z perspektywy stałego czytelnika kryminałów, bardzo denerwowały mnie niektóre nieścisłości i bezsensowne działania bohaterów powieści.

"Arka zabójców" to książka, która miała być mieszanką powieści Stiega Larssona i Dana Browna. Jako że twórczość obydwóch panów naprawdę szanuję, to powyższe porównanie bardzo mnie zachęciło do skonfrontowania się z tą książką.
Całą powieść pochłonęłam w ciągu kilku godzin i gdy mój mózg przetrawił to co przeczytałam, dosłownie ręce mi opadły.
Przede wszystkim, w książce...

Wybrałam tę książkę z jednego powodu- miała być połączeniem Larssona i Browna... Miała mięć w sobie intrygę i tajemnicę z historią w tle. Biblia, Arka Noego, a wszystko okraszone walką o naturę, czyste powietrze i ochronę środowiska. Greenpeace + zbrodnia+ biblijne tematy... tego jeszcze nie było. Połączenie dość dziwne ale czemu nie...
No niestety... wyszło coś, dla mnie, niezrozumiałego.
Lubię jak w książce wątki się ze sobą sprytnie przeplatają ale w sensowny sposób. Tutaj są mega krótkie, urywane sceny, czasami nie zajmujące jednej strony. Miałam wrażenie, że ktoś odciął kawałek tekstu i tak zostawił. Czasami wrzucone były jakby ktoś pomylił kolejność stron i nie zauważył. Jeżeli chodzi o tajemniczy wątek religijny to jest jakiś niepełny. Tak jakby został wrzucony "mimochodem", bez przemyślenia tego konkretnie. Niby coś tam się dzieje ale takie to trochę niespójne. No i to połączenie walki o środowisko z religią jest tutaj po prostu dziwaczne i się nie sprawdziło. Wyszło to śmiesznie i raczej czułam się bardziej rozbawiona niż zaskoczona, gdy tajemnica została odkryta...
Zbrodnie miały znaczenie symboliczne jednak ich opisy były tak przelotne, że nie miałam szans wczucia się w klimat.Nie twierdzę, że powinna być tu opisana każda kropla krwi czy wszystkie ewentualne obrażenia ofiar ale jeżeli ma być tajemniczo to wypadałoby choć trochę zbudować scenę...
Bohaterowie są bezbarwni, a o jednej z głównych bohaterek dowiadujemy się głównie, że ma mdłości i wymiotuje... No słabo trochę.
Jak dla mnie to książka raczej nieudana. Pisana jakby na siłę. Pomysł może i dobry ale wykonanie już nie. Czułam się tak jakby ktoś się bardzo śpieszył w trakcie pisania i pomijał ważne aspekty.

Wybrałam tę książkę z jednego powodu- miała być połączeniem Larssona i Browna... Miała mięć w sobie intrygę i tajemnicę z historią w tle. Biblia, Arka Noego, a wszystko okraszone walką o naturę, czyste powietrze i ochronę środowiska. Greenpeace + zbrodnia+ biblijne tematy... tego jeszcze nie było. Połączenie dość dziwne ale czemu nie...
No niestety... wyszło coś, dla mnie,...

Nova Barakel, młoda aktywistka Greenpeace, włamuje się do sztokholmskiego mieszkania prezesa elektrowni z głównej czołówki "Brudnej trzynastki"- czyli firm najbardziej zanieczyszczających środowisko, żeby namalować na tych ścianach protestacyjne hasła.
Tylko,że ktoś był prze Novą, Nova nagle znajduje okaleczone ciało prezesa i jego żony. Lecz wkrótce zostaje zamordowany inny szef wielkiej korporacji. Wszystkie podejrzenia padają na Novą, ona staje się główną podejrzaną o serię makabrycznych, sadystycznych morderstw. Musi uciekać szybko i odkryć co łączy brutalne zbrodnie ze śmiercią jej nieżyjącej matki. Musi również wpaść na trop tajemnicy z czasów biblijnych.
Asa Schwarz pisarki szwedzkiej kryminał "Arka zabójców" mało przekonywająca, słaba to książka jest nie zachwyciła mnie nie ma nic wspólnego ze Stiegiem Larssonem i Danem Brownem nie dorównuje im, nie było tutaj żadnej mieszanki wybuchowej, mnie nie wciągnęła książka.Czuje wielkie rozczarowanie, za dużo motywów biblijnych. Nie tego spodziewałam się w tym kryminale, myślałam, że zaskoczy mnie książka, a jednak nie zaskoczyła nic nie wniosła strata czasu
Nie ma w tej książce akcji brawurowej,mdła dla mnie nudna nie polecam!

Nova Barakel, młoda aktywistka Greenpeace, włamuje się do sztokholmskiego mieszkania prezesa elektrowni z głównej czołówki "Brudnej trzynastki"- czyli firm najbardziej zanieczyszczających środowisko, żeby namalować na tych ścianach protestacyjne hasła.
Tylko,że ktoś był prze Novą, Nova nagle znajduje okaleczone ciało prezesa i jego żony. Lecz wkrótce zostaje zamordowany...

Nie polecam. Nijaka. Porównanie do Browna i Larssona to mało zabawny żart wydawcy.

Nie polecam. Nijaka. Porównanie do Browna i Larssona to mało zabawny żart wydawcy.

Wszystko byłoby ok, gdyby nie "inna rasa, która nie chce mieszać się z ludzką" - ten wątek był dla mnie śmieszny i przerażający zarazem :) Poza tym czyta się szybko, wciąga, a i mam wrażenie, że tematyka dotycząca aktywistów nie jest wyeksploatowana

Wszystko byłoby ok, gdyby nie "inna rasa, która nie chce mieszać się z ludzką" - ten wątek był dla mnie śmieszny i przerażający zarazem :) Poza tym czyta się szybko, wciąga, a i mam wrażenie, że tematyka dotycząca aktywistów nie jest wyeksploatowana