Skąd wzięło się powiedzenie, że miłość trafia jak grom z jasnego nieba? Ile w nim prawdy i waszej wiary w nie? Przeżyliście, macie przykład w przyjaciołach, rodzinie? Czy rzeczywiście można się zakochać od pierwszego wejrzenia? Nawet, jeżeli nie, to historie opisujące właśnie taką miłość mają moje uznanie. „Smak hiszpańskich pomarańczy” to taka bajka dla dorosłych. Jest to książka, która przypomina, że miłość jest nieobliczalna, nietrzymająca się zasad i reguł, i…piękna.

„Smak hiszpańskich pomarańczy” składa się z trzech opowiadań, kolejno zatytułowanych „Wakacje w Andaluzji”, „Wino, słońce, Barcelona”, „Tylko w Madrycie”. Każde z nich jest inne, ale połączone jednym motywem. Na stornie wydawcy znajdziecie opis tych opowiadań, ja jednak chciałam wam napisać o mich wrażeniach po przeczytaniu każdego z nich. Dla wszystkich tych, którzy zechcą rzucić kamieniem i zarzucą banał, brak głębi i tandetę, powiem na wstępie, że nie dla nich została ta książka napisana. Ot po prostu nie wszystko jest dla każdego. No powiedźmy sobie szczerze, nie jest to książka, która ma poszerzyć horyzonty, a umilić wieczór, zabawiać i wprowadzić w romantyczny nastrój. I taką funkcję spełnia w 100%. Kochane, do tego proponuje lampkę dobrego, wytrawnego wina i gwarantuje, że wieczór będzie udany.

Życie jednej z bohaterek było ustabilizowane, miała pracę, wychowywała córkę przyrodniego brata, który nieszczęśliwie zginął i osierocił małą. Wydawałby się, że mężczyzna tylko pogmatwałby jej życie, ale przecież miłość nie wybiera. To, co wydawało się fałszem i wielką maskaradą, z dnia na dzień przerodziło się w miłość pełną namiętności. Miał być jej zleceniodawcą, a okazał się miłością życia. Jak same widzicie nigdy nie wiadomo, kiedy strzeli strzała amora. Więc dziewczyny, bądźcie czujne, albo lepiej nie, dajcie się ponieść fali uczuć.

Wbrew pozorom to nie treść skłoniła mnie do jej przeczytania, a okładka, która jest szalenie magnetyzująca. Te soczyste kolory grają na mojej wyobraźni. Lektura niezobowiązująca, ale całkiem przyjemna.

Skąd wzięło się powiedzenie, że miłość trafia jak grom z jasnego nieba? Ile w nim prawdy i waszej wiary w nie? Przeżyliście, macie przykład w przyjaciołach, rodzinie? Czy rzeczywiście można się zakochać od pierwszego wejrzenia? Nawet, jeżeli nie, to historie opisujące właśnie taką miłość mają moje uznanie. „Smak hiszpańskich pomarańczy” to taka bajka dla dorosłych. Jest to...