Romanse to kompletnie nie moja działka... Ewenementem jest to, że książka z tego gatunku, na dodatek z tak okropną i niezachęcającą okładką, trafiła do mojej biblioteczki! Zdecydowanie pofolgowałam sobie na wyprzedaży w antykwariacie :P Jak zwykle w przypadku takich pozycji, zabierałam się za lekturę z niemałym dystansem.

Efekty? Według mnie "Błękitni" to ciekawe doświadczenie czytelnicze, pod warunkiem, że czytelnik wytrwa w lekturze. Opisana przez Rodziewiczównę historia jest trochę banalna i brakuje jej polotu ale jednak ma w sobie coś, co sprawia, że nawet tak przeciętna w mojej ocenie, zapada w pamięć.

Polską literaturę końca XIX wieku pospolity czytelnik zna z lektur, dzieł uznanych za wybitne, klasyczne (np. Trylogia Sienkiewicza czy Ziemia obiecana Reymonta) a tutaj mamy do czynienia z literaturą stosunkowo lekką, nieodnoszącą się do historii Polski, która również cieszyła się dużym powodzeniem i uznaniem. Czytając "Błękitnych" pomyślałam, że czytam właśnie taki "XIX-wieczny bestseller". Czymś "nowym" i nieznanym dla mnie była dla mnie także retoryka takiego subtelnego romansu...

Warto podkreślić, że "Błękitni" to nie tylko romansidło. Jest to także powieść pokazująca hipokryzję, interesowność i pychę klasy najwyższej - hrabiów, magnatów, możnych dziedziców ziemskich.

Według mnie, książka Rodziewiczówny nie zasługuje na więcej niż pięć gwiazdek ale, podkreślę to raz jeszcze, jej lektura była naprawdę ciekawym doświadczeniem.

Romanse to kompletnie nie moja działka... Ewenementem jest to, że książka z tego gatunku, na dodatek z tak okropną i niezachęcającą okładką, trafiła do mojej biblioteczki! Zdecydowanie pofolgowałam sobie na wyprzedaży w antykwariacie :P Jak zwykle w przypadku takich pozycji, zabierałam się za lekturę z niemałym dystansem.

Efekty? Według mnie "Błękitni" to ciekawe...